Τον Νάσο Γκαβέλα, τον γνωρίσαμε για πρώτη φορά το 2018, όταν κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα 100 μέτρα στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου ΑμεΑ του Βερολίνου.
Πλέον, στα 22 του χρόνια, είναι Χρυσός Παραολυμπιονίκης, καθώς κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Τόκιο σκορπίζοντας συγκίνηση, χαρά, περηφάνεια και ενθουσιασμό.
Κάτω από δύσκολες συνθήκες, υπό βροχή, χωρίς να βλέπει, φορώντας μια μάσκα στο πρόσωπο και έχοντας κυριολεκτικά δεμένο στο πλευρό του, τον φύλακα-άγγελό του και συνοδό του Σωτήρη Γκαραγκάνη να τον στηρίζει, τερμάτισαν μαζί πρώτοι στον τελικό των 100μ. Τ11 με χρόνο 10,82 και ανέβηκαν στο πρώτο σκαλί του βάθρου, επίδοση που αποτελεί παγκόσμιο ρεκόρ καθώς βελτίωσαν το ρεκόρ που είχαν πραγματοποιήσει κατά τον προκριματικά με 10.88.
Ο Χρυσός Παραολυμπιονίκης Νάσος Γκαβέλας και ο συνοδός του, χρυσός Παραολυμπιονίκης Σωτήρης Γκαραγκάνης, μίλησαν στον Αθήνα 9.84 και στη Μαργαρίτα Μυτιληναίου για την αγωνία της κούρσας του τελικού και μοιράστηκαν με τους ακροατές του σταθμού της πόλης στιγμές από τις μάχες που χρειάστηκε να δώσουν και εκτός αγωνιστικών χώρων.
Ο Νάσος Γκαβέλας, έχασε την όραση του σε πολύ μικρή ηλικία όμως αυτό, όπως εξήγησε, δεν αποτέλεσε τροχοπέδη στα όνειρά του.
«Στην ηλικία των 10 ετών προέκυψε ένα θέμα στα μάτια μου, ξεκίνησε και μειωνόταν η όρασή μου, αλλά αυτό δεν ήταν εμπόδιο, έγινε κίνητρο για μένα να προσπαθώ περισσότερο».
Ο δρόμος για την επιτυχία δεν ήταν εύκολος, χρειάστηκε να δουλέψει σκληρά και μεθοδικά για να φτάσει στην κορυφή.
«Για να κατακτήσουμε το χρυσό μετάλλιο, προηγήθηκε πολλή δουλειά και προσομοιώσεις αγώνων στην προπόνηση. Το πιστεύαμε, το δουλέψαμε και πήγαμε έτοιμοι γι’ αυτό. Μέσω της προπόνησης αυτής μπαίνουμε νοερά σε κούρσα αγώνα. Το σημαντικό είναι ότι πρέπει να έχουμε απόλυτη αρμονία στην κίνησή μας για να έχουμε αυτό το αποτέλεσμα. Έχουμε δουλέψει πολύ γι’ αυτό και Δόξα τω Θεώ, όλα πήγαν καλά», είπε ενθουσιασμένος.
Περιγράφοντας τις στιγμές του τελικού, του τερματισμού και του μεταλλίου τις χαρακτήρισε «μοναδικές» και δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει την ελληνική Παραολυμπιακή Ομάδα και τους ανθρώπους που τους πίστεψαν και όλους όσοι τους στηρίζουν και τους αγαπούν.
«Ένιωθα ότι πάμε γρήγορα, κατά τη διάρκεια του αγώνα σου φαίνεται ότι είναι πολύς ο χρόνος. Εκείνη την ώρα δεν πρέπει να σκέφτεσαι, το κορμί ξέρει τί πρέπει να κάνει. Πάντα λέγαμε με τον Σωτήρη ότι θέλουμε να τρέξουμε γρήγορα».
Από την πλευρά του, ο Χρυσός Παραολυμπιονίκης-συνοδός Σωτήρης Γκαραγκάνης, ανέφερε: «Ένιωσα χαρά κι ανακούφιση, γιατί αυτό που δουλεύουμε όλο το χρόνο ήρθε. Όσο και να το ονειρεύεσαι, όταν γίνει πράξη, είναι πολύ διαφορετικό. Δεν είναι πια όνειρο το χρυσό μετάλλιο, είναι μια πραγματικότητα. Μεταξύ μας είχαμε πει ότι δε θέλουμε να χάσουμε και το καταφέραμε. Δουλεύαμε από πέρυσι τον Σεπτέμβρη με προπόνηση πρωί – απόγευμα και μετά τρεις ώρες την ημέρα, ανάλογα και με τις αγωνιστικές περιόδους που είχαμε».
