«Η πίστη είναι μια μακρά καρτερία. Τα λεπτά δονούνται με την ελπίδα της αποκάλυψης […] Κάθε κόκκος σκόνης εκδηλώνει τη χαρά του».
Ο Γουίλι ερωτεύεται την όμορφη και δημοφιλή συμφοιτήτρια του Φοίβη. Και οι δύο νέοι παλεύουν με τις ανεπούλωτες πληγές του παρελθόντος και τις βαθιές ρωγμές τους. Αυτή κόρη ιεροκήρυκα και με ένα τραγικό μυστικό σε σχέση με τη μητέρα της, αυτός πρώην ευαγγελιστής ιεροκήρυκας που τώρα έχει χάσει ολότελα την πίστη του. Όταν η κοπέλα γνωρίσει τον χαρισματικό ηγέτη μιας θρησκευτικής σέχτας, οι ήρωες θα χρειαστεί να παλέψουν με το απύθμενο σκοτάδι που κρύβουν μέσα τους.
Η κορεάτικης καταγωγής Αμερικανίδα συγγραφέας Ρ.Ο Κουόν έζησε η ίδια σε ένα αυστηρά θρησκευόμενο και συντηρητικό περιβάλλον για να περάσει στα 17 της στην άλλη όχθη, στην απώλεια της πίστης. Με τούτο το πρώτο της μυθιστόρημα συγκέντρωσε επαινετικές κριτικές και πολλές υποψηφιότητες για σημαντικά βραβεία. Με μία γραφή που υπαινίσσεται περισσότερα από όσα αποκαλύπτει, καταγράφει το βίωμα της συνεχούς αμφιβολίας και της ανάγκης για τη δημιουργία κάτι ανώτερου για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε. Την παραίτηση από την πίστη ή τη θεώρηση αυτής σαν κάτι που προκύπτει από την καταστροφή και τα χαλάσματα.
«Ακολουθούσα έναν Θεό τον οποίο θεωρούσα εξίσου αληθινό μ’ έναν ζωντανό άνθρωπο- κι ακόμα πιο αληθινό, μιας κι είχα καταβάλει τόσο μεγάλη προσπάθεια για να Τον επινοήσω. […] Η Αγία Γραφή λέει ότι δεν υπάρχει ελπίδα για ανθρώπους σαν εμένα, για αποστάτες: αφού γνώρισα την αγάπη Του και κατόπιν Τον απαρνήθηκα, θεωρούμαι ανεπίδεκτος σωτηρίας. Ζω έξω από τη σφαίρα της χάρης Του. Όμως προσπάθησα. Αυτό δεν θα μετρήσει καθόλου, Κύριε; Θα μετρήσει καθόλου στους τελικούς καταλόγους που δεν θα συντάξεις, προσφέροντας μια ζωή που δεν μπορείς να δώσεις, μιας και, με το να μην υπάρχεις, μας άφησες εγκαταλειμμένους;»
Το μυθιστόρημα της Ρ. Ο. Κουόν «Οι εμπρηστές» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Δώμα σε μετάφραση Παλμύρας Ισμυρίδου.
Κώστας Μοστράτος
