Δριμεία κριτική στην κυβέρνηση, για την επιλογή της να επεκτείνει τον χώρο των τραπεζοκαθισμάτων, ασκεί η δημοτική παράταξη Ανοιχτή Πόλη. “Η λύση που προωθεί η κυβέρνηση δεν απαντά στο οικονομικό ερώτημα της ενίσχυσης των επιχειρήσεων εστίασης και της προστασίας των θέσεων εργασίας, ενώ θέτει σε κίνδυνο τον δημόσιο χώρο” υποστηρίζει ο συνδυασμός του Νάσου Ηλιόπουλου και κάνει λόγο για “προβληματική τροπολογία τόσο στον πυρήνα της, όσο και στις περισσότερες επιμέρους προβλέψεις της”.
Η άποψη της Ανοιχτής Πόλης για την επέκταση των τραπεζοκαθισμάτων:
“Άμεση οικονομική ενίσχυση για την προστασία της εστίασης και των θέσεων εργασίας”
Η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και ειδικά η εστίαση, χρειάζεται άμεση οικονομική ενίσχυση ανθέλουμε πραγματικά να επιβιώσει. Η πλειοψηφία των Ευρωπαϊκών κρατών έχουν επιλέξει τηνμορφή της άμεσης μη επιστρεπτέας οικονομικής ενίσχυσης. Δυστυχώς, η ελληνική κυβέρνηση επέλεξε να εφαρμόσει στο οικονομικό πεδίο ένα είδος “ανοσίας της αγέλης”, που σημαίνει λουκέτα για τους πολλούς και επιβίωση για λίγους, απειλώντας έτσι να νεκρώσει ξανά περιοχές της πόλης.
Ταυτόχρονα οι Δήμοι μπορούν και πρέπει, για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, να αναστείλουν την είσπραξη δημοτικών τελών. Αυτή η επιλογή όμως πρέπει να συνδυαστεί με ενίσχυση από την πολιτεία του Δημοτικού προϋπολογισμού. Η κυβέρνηση αποφεύγοντας την ουσία του ζητήματος, δηλαδή την άμεση οικονομική ενίσχυση της εστίασης, προωθεί μια προβληματική και αναποτελεσματική λύση. Η τροπολογία που κατατέθηκε χθες στη Βουλή είναι, κατά τη γνώμη της Ανοιχτής Πόλης, προβληματική τόσο στον πυρήνα της όσο και στις περισσότερες επιμέρους προβλέψεις της.
Υποστηρίζουμε ότι, με δεδομένα τα χωρικά χαρακτηριστικά των περισσότερων ελληνικών πόλεων,και οπωσδήποτε της Αθήνας, η λύση που προωθεί η τροπολογία δεν είναι στις περισσότερες περιπτώσεις καν εφικτή και θα δοκιμάσει τα υλικά όρια της πόλης.
Μοιάζει επίσης να μην είναι ούτε οικονομικά λογική, μια και οι υγειονομικές και οικονομικές ανησυχίες των περισσότερων μάλλον αποκλείουν το ενδεχόμενο να διατηρηθεί η ζήτηση στα περυσινά επίπεδα. Είναι οικονομικά ανορθολογικό να μειώνεις τους μισθούς, ακόμα και στο μισό, και να περιμένεις να κρατήσεις την κατανάλωση επειδή θα διπλασιάσεις τον χώρο στα τραπεζοκαθίσματα.
Τέλος, θα προσβάλει την πολυλειτουργικότητα της ελληνικής πόλης, ένα από τα πιο ιδιαίτερα και ελκυστικά χαρακτηριστικά της, και επιπλέον θα ακυρώσει μια πιο ελεύθερη χρήση του δημόσιου-κοινόχρηστου χώρου που μέσα στην πανδημία έγινε πολύ δημοφιλής.
Η τροπολογία είναι όμως προβληματική και στις επιμέρους προβλέψεις της. Ο προσδιορισμός του επιπλέον χώρου βρίθει ασαφειών. Θα είναι διπλάσιος, επαρκής για την ανάπτυξη του ίδιου αριθμού τραπεζοκαθισμάτων, ή μέχρι τριπλάσιος; Μπορεί να είναι ασυνεχής με την υφιστάμενη παραχώρηση ή, στην περίπτωση λ.χ. των πλατειών, πρέπει να είναι συνεχόμενος, όπως ορίζει το υφιστάμενο πλαίσιο, στο οποίο η τροπολογία επίσης παραπέμπει; Πώς είναι δυνατόν το μόνο αναγνωρισμένο δικαίωμα δημόσιας χρήσης να είναι η “διέλευση”; Η στάση, η συναναστροφή, το παιχνίδι, με ποιο δικαίωμα εξορίζονται από τον δημόσιο χώρο;
Πιστεύουμε ότι αυτές οι αντιφάσεις και οι ασάφειες κάνουν ακόμα πιο προβληματική τη διαδικασία έγκρισης, πόσο μάλλον όταν γνωρίζουμε ότι ρυθμίσεις υπέρ της κινητικότητας, όπως για τα ΑΜΕΑ, καταστρατηγούνταν ήδη και στην προηγούμενη, “κανονική” κατάσταση. Η λύση που προωθεί η κυβέρνηση δεν απαντά στο οικονομικό ερώτημα της ενίσχυσης των επιχειρήσεων εστίασης και της προστασίας των θέσεων εργασίας, ενώ θέτει σε κίνδυνο τον δημόσιο χώρο.
Μάγδα Μπουλούκου
