Σε εκδήλωση στη ΔΕΘ με θέμα “πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις και οι θέσεις του ΚΚΕ”, ο Γ.Γ. του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπας αναφέρθηκε στις εξαγγελίες του Πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη από την ΔΕΘ, για το αναπτυξιακό κυβερνητικό πρόγραμμα και επισήμανε ότι: « Οι πιέσεις του ΣΕΒ, των εφοπλιστών, των τραπεζών για νέες μεταρρυθμίσεις και για επιτάχυνση των ρυθμών ανάπτυξης, φωτογραφίζουν αυτήν ακριβώς την διαπίστωση. Η ΝΔ προβάλει ότι η ανάπτυξη είναι προϋπόθεση για να κερδίσουμε όλοι: Θα δημιουργηθεί νέος πλούτος και αυτός μετά μπορεί να μοιραστεί.
Για να δούμε, λοιπόν, εάν είναι αλήθεια, ότι αυτή η ανάπτυξη είναι για όλους. Ας σκεφτούμε μόνο την κατάσταση μέχρι σήμερα:
Το 2009, οι συνολικοί μισθοί των εργαζόμενων ήταν 85 δις ευρώ με το ΑΕΠ στα 239 δις ευρώ, και αντιστοιχούσαν στο 35% του ΑΕΠ. Το 2018 ήταν 23 δις ευρώ λιγότερο, μόλις 61.8 δις ευρώ και αντιστοιχούσαν στο 33% του ΑΕΠ.
Πριν την εκδήλωση της κρίσης, το 2008, ο μέσος μισθός των μισθωτών δηλωμένων στο ΙΚΑ ήταν 1186 ευρώ, ενώ το 2016 ο μέσος μισθός διαμορφώθηκε στα 955 ευρώ, 16% χαμηλότερος. Και το ερώτημα που τίθεται είναι, πότε θα επανέλθει ο μέσος εργατικός μισθός στα επίπεδα που είχε πριν την εκδήλωση της κρίσης. Πότε θα δρέψουν τους καρπούς της περιβόητης ανάπτυξης οι μισθωτοί, τα λαϊκά στρώματα, που έχουν δει το βιοτικό τους επίπεδο να υποχωρεί στο 50%, αν συνυπολογίσουμε την πτώση του μέσου μισθού, την αύξηση της ανεργίας, την δραστική αύξηση της φορολογίας;
Ξέρουμε ήδη την απάντηση. Δεν υπάρχει πρόθεση να επανέλθει ο μέσος μισθός στα προ κρίσης επίπεδα. Και δεν υπάρχει, γιατί οι ανάγκες της καπιταλιστικής παραγωγής απαιτούν φθηνή εργατική δύναμη, απαιτούν τσάκισμα των εργατικών δικαιωμάτων γιατί αυτή είναι η προϋπόθεση της ανάπτυξης. Η καπιταλιστική ανάπτυξη πατάει πάνω στη σφαγή των δικαιωμάτων των εργαζόμενων. Και το οικονομικό πρόγραμμα της ΝΔ που ανακοινώθηκε απ’ τον Κ. Μητσοτάκη, φωτογραφίζει ακριβώς αυτήν την κατεύθυνση.
Το παράδειγμα της φορολογίας είναι χαρακτηριστικό. Οι μεγάλοι όμιλοι καταβάλλουν περίπου το 1/20 των κρατικών εσόδων, δηλαδή γύρω στο 5%. Το υπόλοιπο 95% καταβάλλεται από μισθωτούς, αυτοαπασχολούμενους και μικρές προσωπικές επιχειρήσεις.»
Στη συνέχεια ο Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ, αναφέρθηκε στις εργασιακές ρυθμίσεις που προωθεί η Κυβέρνηση, επισημαίνοντας ότι: «Η ανάπτυξη που σχεδιάζουν, δεν έχει καν πρόβλεψη για επανόρθωση του “χαμένου” εδάφους των τελευταίων 10 ετών, για ανάκτηση των απωλειών της κρίσης, πόσο μάλλον δεν έχει για μισθούς που να αντιστοιχούν στις σύγχρονες ανάγκες των εργαζόμενων.
Αντίθετα, οι νέες αλλαγές που έρχονται στον συνδικαλιστικό νόμο στοχεύουν στο να δυσκολεύουν περαιτέρω την οργάνωση της οικονομικής πάλης των εργαζόμενων απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο.
Οι αλλαγές της ΝΔ στον τρόπο ρύθμισης των εργασιακών σχέσεων είναι επίσης αποκαλυπτικές. Ποιο είναι το επιχείρημα: Πως η “αγορά” αντέδρασε στην τάχα “υπερρύθμιση” των σχέσεων εργασίας και άρα, πως πρέπει να τις ευθυγραμμίσουμε με τις πραγματικές συνθήκες της αγοράς εργασίας.
Και τι προτείνει η ΝΔ; Ελαστικοποίηση των απολύσεων, έμπρακτη απαγόρευση των απεργιών, κινητικότητα στο δημόσιο τομέα και διαμόρφωση συνθηκών που να διευκολύνουν την ανταγωνιστικότητα.»
Ολοκληρώνοντας την ομιλία του, ο Δ. Κουτσούμπας, αναφέρθηκε αναλυτικά στα εθνικά θέματα, επισημαίνοντας ότι: «οξύνεται ο ανταγωνισμός ανάμεσα στις αστικές τάξεις της Ελλάδας και της Τουρκίας και κλιμακώνεται η τουρκική επιθετικότητα.
Ο κίνδυνος θερμού επεισοδίου είναι υπαρκτός και και σε αυτό συντελούν: Η παραβίαση της ΑΟΖ της Κύπρου απο τα τουρκικά πλωτά γεωτρύπανα “Πορθητής” και “Γιαβούζ”, οι έρευνες του “Μπαρμπαρός” , οι απειλές για νέο Αττίλα, η συνέχιση των τουρκικών παραβιάσεων στον ελληνικό εναέριο και θαλάσσιο χώρο στο Αιγαίο, οι διαδοχικές ΝΑVΤΕΧ για στρατιωτικές ασκήσεις, ιδιαίτερα στην περιοχή Ρόδου – Καστελόριζου.
Στις συνθήκες αυτές, καιροφυλακτεί η ΑμερικανοΝΑΤΟική διαμεσολάβηση και επιδιαιτησία, και ήδη έχει επανέλθει η τουρκική θέση για συνεκμετάλλευση, συνδιαχείριση του Αιγαίου, για λύση win- win (αμοιβαίου οφέλους) που προβάλλουν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, ενώ εξετάζεται η συνεκμετάλλευση, συνδιαχείριση κυπριακών θαλάσσιων ζωνών με την Τουρκία.
Μέσα σ΄ αυτό το τοπίο, προετοιμάζεται το έδαφος για την επανέναρξη των δικοινοτικών συνομιλιών Αναστασιάδη – Ακιντζή και στη συνέχεια η οργάνωση πενταμερούς διάσκεψης με τη συμμετοχή των δύο κοινοτήτων και των εγγυητριών δυνάμεων, με παρατηρητή την ΕΕ.
Οι ΗΠΑ και η ΕΕ , ιδίως η Βρετανία, ασκούν πιέσεις για λύση “πάση θυσία” για την απρόσκοπτη εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της κυπριακής ΑΟΖ. Οι συνομιλίες αυτές εντάσσονται στις γενικότερες ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις και είναι εξαρχής υπονομευμένες. Η βάση τους είναι η διχοτομική λύση των “δύο συνιστώντων κρατών”.
Χρήστος Καπούτσης
