Να μην υπάρξει νεκρός απεργός πείνας, ζητούν Ανοιχτή Πόλη και Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας.
Ανοιχτή Πόλη: Να μπει φραγμός στις πολιτικές της εκδικητικότητας και του αυταρχισμού
Η Ανοιχτή Πόλη καταγγέλλει τη μετατροπή της Αθήνας σε πεδίο ανεξέλεγκτης ανάπτυξης δυνάμεων καταστολής, με αφορμή τις κινητοποιήσεις πολιτών που ζητούν την αποτροπή του θανάτου του απεργού πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα.
Οι σκοπιμότητες που εξυπηρετεί η πολιτική της Κυβέρνησης στο ζήτημα βρίσκονται σε σύγκρουση με το σεβασμό στο κράτος δικαίου και στα δικαιώματα των κρατουμένων, με την επιλογή της δημοκρατίας και της προόδου απέναντι στη μισαλλοδοξία, με την ελευθερία των πολιτών να υπερασπίζονται τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματά τους, με την ποιότητα τελικά της ίδιας της δημοκρατίας.
Όσο και αν γίνεται προσπάθεια να παραποιηθούν με λαθροχειρίες τα κίνητρα της κοινωνίας, είναι δικαίωμα των πολιτών να υπερασπίζονται την ελευθερία του δημόσιου χώρου, την τήρηση των νόμων και τη δημοκρατία. Να μην υπάρξει νεκρός απεργός πείνας.
Πέτρος Κωνσταντίνου, δημοτικός σύμβουλος Αθήνας, επικεφαλής Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας
«Να μην έχουμε νεκρό απεργό πείνας στο βωμό της άδικης κυβερνητικής αδιαλλαξίας
Σοβαρά; Θα πληγούν ανεπανόρθωτα το γόητρο και οι αξίες του νομικού πολιτισμού της χώρας αν μετακινηθεί ο κρατούμενος βαρυποινίτης Δημήτρης Κουφοντίνας, από μία φυλακή στο Δομοκό σε μια άλλη στο Κορυδαλλό; Γι αυτά τα διακόσια χιλιόμετρα απόστασης Δομοκού-Κορυδαλλού αρμόζει να εξαντληθεί η επίδειξη άκαμπτης αδιαλλαξίας της κυβέρνησης μέχρι του σημείου να υπάρξει νεκρός απεργός πείνας; Προς τι αυτός ο τσαμπουκάς θανάτου; Να επιβληθεί ξανά η θανατική ποινή την οποία κατάργησε ο νομικός πολιτισμός;
Ως αριστερά και εργατικό κίνημα έχουμε τις μαζικές συλλογικές διαδικασίες αγώνα ως όχημα για την αλλαγή της κοινωνίας. Οι δημοκρατικές ελευθερίες είναι κατάκτηση και θεμελιακό εργαλείο για αυτήν την κοινωνική αλλαγή.
Η ικανοποίηση λοιπόν της απολύτως δίκαιας διεκδίκησης μετακίνησης του κρατούμενου Δημήτρη Κουφοντίνα επιβάλλεται να γίνει αμέσως χωρίς άλλες φτηνές, γελοίες και επικίνδυνες δικαιολογίες».
Μάγδα Μπουλούκου
