Την Κυριακή, 31 Ιανουαρίου 2021 στις 7 μ.μ. η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης παρουσιάζει δωρεάν συναυλία από το κανάλι της ΚΟΘ στο Youtube και τη σελίδα της ΚΟΘ στο Facebook
Διεύθυνση ορχήστρας: Μιχάλης Οικονόμου
Σοπράνο: Ελένη Κομνή
Το πρόγραμμα
Γκούσταβ Μάλερ (1860-1911): Συμφωνία αρ. 4 σε σολ μείζονα (μετ. Klaus Simon)
Η μουσική γραφή του Μάλερ χαρακτηρίζεται από ασυνήθιστη συναισθηματική ένταση και βαθιές μεταφυσικές αγωνίες. Η 4η συμφωνία του δεν είναι τελείως απαλλαγμένη από τα ‘βάρη’ αυτά, όμως λογίζεται ως η πλέον προσιτή συμφωνία του και γι’ αυτό το λόγο ίσως η δημοφιλέστερη στο ευρύ κοινό. Έκανε πρεμιέρα το 1901 στο Μόναχο. Η δημοφιλία της δεν οφείλεται φυσικά στη μικρότερη διάρκειά της από όλες τις προηγούμενες του Μάλερ. Ο συνθέτης, εδώ, επικεντρώνει πολύ περισσότερο στο μελωδικό πλούτο και όχι στην επίμονη αναζήτηση απαντήσεων για τη μετά θάνατο ζωή ή στην εκδήλωση μύχιων φόβων, ενώ εκπλήσσει με το, αν μη τι άλλο, ασυνήθιστο φινάλε της, που περιγράφει τον ουρανό μέσα από τα μάτια ενός παιδιού.
Το φινάλε αυτό το είχε γράψει αρχικά για τη 3η συμφωνία του, όμως μάλλον ένιωσε ότι είχε και άλλα ζητήματα να θέσει πριν δώσει μία οριστική απάντηση. Έτσι αφού πρώτα θέτει στα τρία πρώτα μέρη της συμφωνίας της 4ης Συμφωνίας μερικά ακόμη υπαρξιακά ζητήματα, καταλήγει τελικά στη διαπίστωση πως η απάντηση σε όλα αυτά βρίσκεται στην καθαρότητα της οπτικής ενός παιδιού, που δεν είναι καθόλου αθώο ή ανήξερο, αλλά έχει βαθιά επίγνωση της αλήθειας.
Είναι η τελευταία συμφωνία στην οποία ο Μάλερ ενσωματώνει μελωδίες από δικά του ορχηστρικά τραγούδια πάνω στα λαϊκά παραδοσιακά ποιήματα της συλλογής ‘Das Knaben Wunderhorn’, που διασώθηκαν προφορικά στο πέρασμα των αιώνων και δημοσιεύθηκαν το 1805, αποτελώντας έκτοτε μία εξιδανικευμένη κορωνίδα της λαογραφίας του ρομαντικού εθνικισμού σε όλο το γερμανόφωνο κόσμο, με τις ευλογίες του ίδιου του Γκαίτε. Αυτός ήταν ο λόγος που και άλλοι μεγάλοι συνθέτες ασχολήθηκαν εκτενώς με αυτά τα ποιήματα.
To 2007 o Klaus Simon μετέγραψε το έργο για την ορχήστρα μουσικής δωματίου Holst Sinfonietta, η οποία το παρουσίασε μαζί με έργα Σαίνμπεργκ και Βέμπερν.
Μετά τη συναυλία έκανε κάποιες τροποποιήσεις, βάσει των όσων άκουσε εκεί. Γενικότερα προσπάθησε να ακολουθήσει το πνεύμα της Κοινωνίας Ιδιωτικών Μουσικών Εκτελέσεων , που είχε ιδρύσει ο Σαίνμπεργκ με σκοπό να γίνονται κατανοητές από το κοινό οι εκτελέσεις των νέων έργων. Σκοπός του Simon ήταν να δώσει με αυτή τη μεταγραφή την ευκαιρία σε σύνολα μουσικής δωματίου να παρουσιάσουν αυτή την διάσημη συμφωνία, που συγγενεύει με τη μουσική δωματίου του συνθέτη περισσότερο από κάθε άλλο έργο του Μάλερ.
