Υπάρχουν πολλά σπουδαία τραγούδια που ίσως δεν ακούστηκαν όσο τους άξιζε για λόγους που δεν είχαν να κάνουν με την δική τους αξία, αλλά με την αξία των διπλανών τους.
Τραγούδια δηλαδή που υπήρχαν σε δίσκους, δίπλα σε μεγάλα πανεθνικά σουξέ, τα οποία τράβηξαν πάνω τους όλη τη δημοσιότητα και όλη τη δόξα θα λέγαμε.
Από τον δίσκο του 1977 «Η Βίκυ Μοσχολιού τραγουδάει Σπανό» σάρωσαν σε μεταδόσεις πρωτίστως το «Ναύτης βγήκα στην στεριά», το «Άνθρωποι μονάχοι» και λίγο αργότερα η «Μαρκίζα» που έμελε να γίνει ένα από τα σπουδαιότερα τραγούδια που τραγούδησε η Βίκυ Μοσχολιού σε λόγια του Μάνου Ελευθερίου. Ο Ελευθερίου σε εκείνον τον δίσκο πέρα από την «Μαρκίζα», είχε γράψει βέβαια και το «Ναύτης βγήκε στη στεριά» και άλλα τρία τραγούδια μεταξύ των οποίων ήταν κι ένα από τα σπουδαιότερα ζεϊμπέκικα του Γιάννη Σπανού, το «Πέφτει μια βροχή».