Η ταχυδρομική υπηρεσία στην εποχή της τουρκοκρατίας ονομαζόταν Μεντζίλια και ήταν ένα σύστημα διαβίβασης εγγράφων με άλογα που άλλαζαν στους Μεντζίλ-χανέδες, δηλαδή πανδοχεία-σταθμούς για ζώα και ανθρώπους.
Ο ταχυδρόμος λεγότανε Τατάρης.
Σε έκτακτες συνθήκες όμως εφαρμοζόταν το «ποδοκόπι», μισθωμένοι ταχυδρόμοι με πληρωμή για το συγκεκριμένο ταξίδι. Η υπηρεσία αυτή βάραινε τους Έλληνες της εποχής γιατί δεν πληρώνονταν από τον αποστολέα , αλλά από τις κοινότητες από τις οποίες περνούσαν. Αυτό όπως είναι φυσικό βάραινε και το ταχυδρόμο, αλλά και τα χωριά.
Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης οι διαταγές των επισήμων αρχών του Έθνους διαβιβάζονταν ως επί το πλείστον με έκτακτους κυβερνητικούς ταχυδρόμους, οι οποίοι πληρώνονταν το ποδοκόπι τους από την Κυβέρνηση. Πολλές φορές άφηνε στις κοινότητες από τις οποίες περνούσε ο ταχυδρόμος τα έξοδα της τροφής του και της αλλαγής του αλόγου του. Σπανιότερα δε διέτασσε να πληρωθεί ο ταχυδρόμος με μετρητά, ειδικά σε περιπτώσεις που το κυβερνητικό ταμείο δεν μπορούσε να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του. Ο τίτλος της υπηρεσίας του εκτάκτου ταχυδρόμου ήταν «επίτηδες πεζός της Διοικήσεως». **
Η ανάγκη για τακτική επικοινωνία στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος, όπως και η διεκπεραίωσή της χωρίς τη μορφή αγγαρείας επισημάνθηκε από τον Ιωάννη Καποδίστρια***: «Επί Τουρκοκρατίας, καθώς συμβαίνει και εις πολλάς άλλας αυθαιρέτως ενεργούσας Διοικήσεις επεκράτει η συνήθεια των λεγόμενων ποδοκοπίων ήτοις δεν είναι άλλο ειμή μία από τας πολλάς προφάσεις, δια να γυμνόνεται ο δυστυχής λαός».
Η εγκύκλιος συνεχίζει αναφέροντας ότι δεν πρέπει να επιβαρύνονται οι φτωχοί κάτοικοι των επαρχιών με επιπλέον έξοδα και διατάσσει τους κατά τόπους επιτρόπους και διοικητές να παύσει αυτή η πρακτική.
Πηγές: * Έκτακτος ταχυδρόμος, κατά περίπτωση και έφιππος
** Βλαχογιάννης. Γ. ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΑ 1821-1827 (ΕΣΤΙΑ,) σελ. 5
*** Αριθ. 12571 Εγκύκλιος, ΑΙΓΙΝΑ 18η ΜΑΙΟΥ 1829 (στο Βλαχογιάννη. Γ. ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΑ)
Κείμενα: Παύλος Κουτουζής
Εκφώνηση: Άννα Μπάστα
