Οι συνοδοιπόροι και όλοι όσοι τον είχαν συναντήσει αρκετές φορές σε κοινωνικό και δημοσιογραφικό πλαίσιο, μιλούν για έναν έντιμο, δυναμικό και ανοιχτόκαρδο άνθρωπο.
Άλλοι θυμούνται έναν ανυποχώρητο στα πιστεύω του πολιτικό, με έντονες αντιπαραθέσεις στη Βουλή. Εκρηκτικός αλλά ξεκάθαρος… η ετυμηγορία των περισσοτέρων.
Στη Δημαρχία της Αθήνας, ο Μιλτιάδης Έβερτ άφησε εποχή και πέρασε στη συλλογική μνήμη με το προσωνύμιο «μπουλντόζας», για το σαρωτικό του χαρακτήρα του. Αλλά και για την τόλμη και τη διορατικότητα να ιδρύσει τον Μάιο του 1987, τον πρώτο ελεύθερο δημοτικό ραδιοφωνικό σταθμό της πόλης, τον Αθήνα 9.84 που εκπέμπει δυναμικό στίγμα, μέχρι σήμερα.
«Με τον Έβερτ συνυπήρξαμε ως γενιά των Δημοκρατικών διεκδικήσεων. Αν και βρισκόμασταν σε αντίπαλες πολιτικές παρατάξεις, αυτό δεν τον εμπόδισε να μου δώσει την εντολή να ξεκινήσω. Μεταξύ μας δεν συγκρουστήκαμε ποτέ» δηλώνει ο ιστορικός πρώτος διευθυντής του 9.84 Γιάννης Τζαννετάκος, υπεύθυνος για την πλουραλιστική και ταυτόχρονα μαχητική αντίληψη για το πρόγραμμα και τον ενημερωτικό τομέα.
Στην επέτειο των δέκα χρόνων από το θάνατο του Μιλτιάδη Έβερτ, οι σκέψεις ζυγιάζονται με τις μνήμες. Όχι δίχως συγκίνηση.
Όποιος από τη μεταπολίτευση και μετά είχε περάσει την πόρτα της πολιτικής, πήγε στην κηδεία του. Πάνδημη τη χαρακτήρισαν οι εφημερίδες. «Τουλάχιστον η γαλανόλευκη τον αγκάλιασε μέχρι τέλους», ακούστηκαν τότε κάποιες φωνές για τον σύζυγο, πατέρα και τον παππού, που αγαπούσε τα παιδιά, τους ηλικιωμένους, τους ανήμπορους και τα ζώα, όπως και οτιδήποτε τον πλησίαζε χωρίς υστερόβουλη πρόθεση…
«Έχω γνωρίσει συνετούς και αυθόρμητους, μόνον όμως ο Μιλτιάδης Έβερτ ήταν και συνετός και αυθόρμητος», είπε ένας από τους προέδρους της Ν.Δ.
Ο Δήμος Αθηναίων, υποσχέθηκε ότι θα τον τιμήσει όπως του αξίζει, επειδή είχε όραμα, προγραμματισμό και αγάπησε τις τέχνες.
Το έκανε πράξη- με την ανάληψη της Δημαρχίας και κατόπιν εφαρμογή σχετικής απόφασης Δημοτικού Συμβουλίου – ο Κώστας Μπακογιάννης, δίνοντας τ’ όνομα του Μιλτιάδη Εβερτ στο Αμφιθέατρο του Αθήνα 9.84.
Αλήθεια, μήπως θυμάται κανείς την προεκλογική του αφίσα; Το όνομά του απουσίαζε. Μόνο ένας πίνακας του ζωγράφου Γιώργου Σταθόπουλου με μια γυναίκα που κήρυττε πολύχρωμη και χαμογελαστή τη «Νέα Εποχή». Και την Πρωτομαγιά, στόλισε τους δρόμους της Αθήνας με το «Στεφάνι από Αγριολούλουδα» του Σπύρου Βασιλείου.
«Σήμανε τη συμφιλίωση φεύγοντας », είπαν κάποιοι που ακόμα αναλογίζονται τη διαρκή επικαιρότητα του μηνύματος που εξέπεμπε «Μαζί στις δύσκολες ώρες και στις δύσκολες εποχές».
Αυτή ήταν η κληρονομιά και η παρακαταθήκη του Μιλτιάδη Έβερτ…
