«Αν λάβουμε υπόψη το υπάρχον κοινωνικοοικονομικό σύστημα, αν λάβουμε ιδίως υπόψη τις φιλοσοφικές προκείμενές μας, είναι φανερό ότι ο άνθρωπος οδεύει στον όλεθρο σύντομα, και σε συνθήκες φρικτές –ήδη έχουμε φτάσει».
Ο μεγαλύτερος σύγχρονος συγγραφέας στοχάζεται, ονειροπολεί, καυτηριάζει, προκαλεί, θίγει «επικίνδυνα» θέματα, πειραματίζεται με τα όρια της γραφής και της σκέψης. Πρόκειται για την τρίτη φορά, μετά το 1998 και το 2009, που συγκεντρώνει σε έναν τόμο κείμενά του, άρθρα, χρονογραφήματα, συνεντεύξεις, όλα δημόσιες παρεμβάσεις, χρονολογημένες από το 1992 και μετά.
Με τη γνώριμη παιγνιώδη και συνάμα προφητική ματιά του, ο Ουελμπέκ μιλάει ως απρόσμενα γνήσιος ρομαντικός για τη σημασία της αγάπης ως πρακτικού καθήκοντος απέναντι στους άλλους. Περιγελά τη σύγχρονη αρχιτεκτονική και τη μοντέρνα τέχνη ως «πιστή αντανάκλαση της πνευματικής κατάστασης του δυτικού ανθρώπου». Αφοπλίζει μιλώντας ανοιχτά για την έντονη ναρκισσιστική πλευρά της σεξουαλικής αναζήτησης, την παιδοφιλία, την ευθανασία, τις θρησκείες και την τρομοκρατία της πολιτικής ορθότητας. Αμφισβητεί το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, δεν διστάζει να αναθεωρήσει λογοτεχνικές αξίες και εκφράζει την αιώνια επιθυμία του για την αθανασία, μέσω της δημιουργίας ενός άλλου –ανώτερου- είδους.
Ένα βιβλίο προφανώς για τους λάτρεις του σημαντικότερου σήμερα διανοητή, πηγή άντλησης νέου υλικού διαμάχης για τους άπειρους επικριτές του, αλλά και οδηγός για τους αμύητους, εκείνους που θα έχουν τη χαρά να ανακαλύψουν για πρώτη φορά τον συγγραφέα που ξεκίνησε την καριέρα του με εναρκτήρια φράση στο έργο του την πρόταση «ο κόσμος είναι μια ξεδιπλωμένη οδύνη».
«Κάθε άτομο ωστόσο είναι σε θέση να προκαλέσει μέσα του ένα είδος ψυχρής επανάστασης, τοποθετούμενο προς στιγμή έξω από την πληροφορική- διαφημιστική ροή. Είναι πολύ εύκολο αυτό- μάλιστα, ποτέ δεν ήταν τόσο απλό όσο σήμερα να υιοθετήσει κανείς, απέναντι στον κόσμο, μια αισθητική στάση: αρκεί να κάνει ένα βήμα στο πλάι. Και ακόμα και το βήμα αυτό, σε τελευταία ανάλυση, είναι περιττό. Αρκεί να σταματήσει για λίγο: να σβήσει το ραδιόφωνο, να κλείσει την τηλεόραση, να μην αγοράζει πια τίποτα, να μη θέλει πια να αγοράσει τίποτα. Αρκεί να μη συμμετέχει, να μην ξέρει πια: να αναστείλει προσωρινά κάθε νοητική δραστηριότητα. Αρκεί, κυριολεκτικά, να ακινητοποιηθεί για μερικά δευτερόλεπτα».
«Μετά την καραντίνα, δεν θα ξυπνήσουμε σε έναν νέο κόσμο· ο κόσμος θα είναι ο ίδιος, ελαφρώς προς το χειρότερο».
Η συλλογή κειμένων «Παρεμβάσεις 2020» του Μισέλ Ουελμπέκ κυκλοφορεί από τις εκδόσεις της Εστίας σε μετάφραση Γιώργου Καράμπελα.
Κώστας Μοστράτος
