Ιδιαίτερα συγκινημένος λόγω της απώλειας του Μίκη Θεοδωράκη, ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός μιλώντας στον Αθήνα 9.84 και στις Ελευθερία Κουμάντου και Ελεωνόρα Ορφανίδου αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην καθολική προσφορά του σπουδαίου μουσικοσυνθέτη στο έθνος και στην πατρίδα καθώς και στην ανεκτίμητη παρακαταθήκη που αφήνει πίσω του.
«Με συγκινεί πολύ όλη αυτή η απόλυτη δικαίωση του Μίκη τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Υπήρξε μια πραγματικά μεγάλη προσωπικότητα, ένας σπουδαίος μουσικός ο οποίος έγραψε και πολλά άλλα έργα τα οποία είναι καθαρά έργα κλασσικής μουσικής και όχι μόνο εκείνα που ακούμε συνήθως από αυτόν. Όλα αυτά αποτελούν έναν πλούτο που μένει πια στην πατρίδα μας.
Οι άνθρωποι δε ζουν αιώνια, όμως, τα έργα τους μένουν και πλέον αποτελούν ένα κοινό κτήμα της χώρας μας η οποία είχε πάντα ένα προβάδισμα στον Πολιτισμό σε σχέση με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες».
Παράλληλα, ανέσυρε από τη μνήμη του στιγμές της συνεργασίας του με τον Μίκη Θεοδωράκη και τον Κώστα Γαβρά με αφορμή την ταινία «Ζ».
Ο κ. Βασιλικός, ξεδίπλωσε το παρασκήνιο του πως κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας και εν μέσω παρακολουθήσεων από το καθεστώς της εποχής εκείνης, απέσπασαν μέσω του ηθοποιού και παραγωγού Ζακ Περέν από τον Θεοδωράκη ο οποίος ήταν εξόριστος στη Ζάτουνα, την άδεια να ”ντύσουν” με τη μουσική του την ταινία.
Όπως χαρακτηριστικά είπε, η μουσική της ταινίας ήταν μια σύνθεση αποσπασμάτων από διαφορετικά έργα του Μίκη Θεοδωράκη και μάλιστα με σύνθεση από την… ανάποδη, την οποία έναν Γάλλος μουσικοσυνθέτης την προσάρμοσε στα μέτρα της ταινίας, βασισμένη όμως πάντα στα μουσικά μοτίβα του Θεοδωράκη.
