Ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης ήταν ο δευτερότοκος γιος του Πετρόμπεη.
Αιχμαλωτίστηκε από τους Τουρκοαιγύπτιους του Ιμπραήμ κατά την παράδοση του Νεοκάστρου, τον Μάιο του 1825.
Πριν αναχωρήσει ο Ιμπραήμ για το Μεσολόγγι, με πρόταση του στρατηγού Δεριγνύ και τη διαμεσολάβηση του Άγγλου Χάμιλτον, έλαβε χώρα ανταλλαγή αιχμαλώτων.
Ο Αιγύπτιος πασάς συναίνεσε στην απελευθέρωση του Μαυρομιχάλη, τον Σεπτέμβριο του 1825, με την ελπίδα ότι θα τον βοηθούσε να υποτάξει τους Μανιάτες.*
Η ανταλλαγή των Ελλήνων αιχμαλώτων έγινε με δύο Τούρκους πασάδες του Ναυπλίου.**
Ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης φτάνοντας στο Ναύπλιο μετά την αιχμαλωσία του : «… διεκοίνωσεν εις την Κυβέρνησιν ότι έλαβε τοιαύτην σχέσιν με τον Ιμπραχίμ, ώστε αν του επιτρέπετο να έχη με αυτόν αλληλογραφίαν, ήθελε κατορθώση να δολοφονηθή∙ λαβών δε τη συγκατάθεσίν της, διαπιστεύει την μυστική ταύτην αποστολήν προς τον Παναγιώτη Χρυσανθόπουλον, τον λεγόμενον Κακλαμάνον».***
Το σχέδιο προέβλεπε να μεταφέρει ο Χρυσανθόπουλος επιστολές του Μαυρομιχάλη στον Ιμπραήμ και να τον δολοφονήσει, θυσιαζόμενος για την πατρίδα.
Για να το πράξει όμως ζήτησε να συντηρείται η οικογένειά του δια βίου. Δυστυχώς όμως για τους Έλληνες, η φρουρά του Ιμπραήμ δεν του επέτρεψε να συναντήσει τον πασά ένοπλος και έτσι το σχέδιο απέτυχε.
Αλήθεια πάντως είναι ότι ο Μαυρομιχάλης δεν παραιτήθηκε από το σχέδιο εξόντωσης του εχθρού: « Εις την εν Επιδαύρω συνέλευσιν του 1826 ο Γ. Μαυρομιχάλης διηγείται εις του Υψηλάντου ότι εύρε τρόπον να φονεύση τον Ιμπραχίμ δια τινός δηλητηρίου, αφαιρούντος του ανθρώπου την αναπνοήν. Η ουσία του δηλητηρίου τούτου περιείχετο εις επιστολήν εσφραγισμένην, την οποίαν αμ΄ αφ΄ ου ήθελεν ανοίξει ο Ιμπραχίμ ήθελε πέσει νεκρός».****
Για να καταστήσει δε τον ισχυρισμό του ισχυρότερο ανέφερε ότι κατά λάθος είχαν πεθάνει δύο Μανιάτες, που από περιέργεια άνοιξαν μία τέτοια επιστολή και κατηγορούσε την κυβέρνηση ότι δεν συνέδραμε στο σχέδιό του.
Τελικά, όπως απέδειξε η ιστορία, ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης δεν κατάφερε να δολοφονήσει τον πασά της Αιγύπτου, κατάφερε όμως να φέρει σε πέρας τη δολοφονία του πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδος, Ιωάννη Καποδίστρια.*****
Πηγές: *ΒΑΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ. Α. , «ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ ΕΛΛΗΝΩΝ» (Θεσσαλονίκη 1941) σελ. 91
**ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ. Μ. , «ΙΣΤΟΡΙΚΑ» (Αθήνα 1873) σελ. 561
***ΣΠΗΛΙΑΔΗΣ. Ν. , «ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ» (Αθήνα 1852, τόμος 2ος ) σελ. 491
****ΣΠΗΛΙΑΔΗΣ. Ν. , «ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ» (Αθήνα 1852, τόμος 2ος ) σελ. 492
*****ΚΟΚΚΟΥ. Ε. , «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ» τόμος ΙΒ΄σελ. 561-562
Κείμενα: Παύλος Κουτουζής
Εκφώνηση: Άννα Μπάστα
