Στα κρατητήρια του 7ου ορόφου της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής κρατείται μέχρι την Τρίτη, όπου και θα απολογηθεί, ο καθ΄ομολογίαν δολοφόνος της 20χρονης Καρολάιν στα Γλυκά Νερά.
Ο συζυγοκτόνος, είναι απομονωμένος σε ένα κελί υπό φυσική και ηλεκτρονική παρακολούθηση για λόγους ασφαλείας. Κατά πληροφορίες από την ΕΛΑΣ, ο κρατούμενος είναι ήσυχος, σε κακή ψυχολογική κατάσταση, χωρίς να ζητήσει κάτι ιδιαίτερο. Ο 33χρονος αντιμετωπίζει κατηγορίες για δυο κακουργήματα, και δυο πλημμελήματα.
Κατά την προσαγωγή του παρά τις ερωτήσεις που δέχθηκε από τους δημοσιογράφους δεν είπε ούτε μία λέξη.
Ούτε καν αν νιώθει την ανάγκη να ζητήσει μια συγνώμη από την οικογένειά της Καρολάιν η το παιδί του για τη εγκληματική του ενέργεια που και ο ίδιος έχει ομολογήσει.
Στα δικαστήρια είχε οδηγηθεί δεμένος πισθάγκωνα με χειροπέδες φορώντας αλεξίσφαιρο γιλέκο με ισχυρή αστυνομική συνοδεία και χωρίς να πει μια λέξη, ο οποίος ομολόγησε ότι δολοφόνησε τη σύζυγό του Καρολάιν.
Αμέσως μετά ο κατηγορούμενος οδηγήθηκε στον ανακριτή από τον οποίο ζήτησε και πήρε ολιγοήμερη προθεσμία μέχρι την Τρίτη για να προετοιμάσει την υπεράσπιση του.
Τι υποστήριξε στην προανακριτική του απολογία ο πιλότος για τη δολοφονία της συζύγου του Καρολάιν
Στα δικαστήρια βρέθηκε ο συνήγορος του πιλότου Βασίλης Σπύρου, ο οποίος δήλωσε ότι ο εντολέας του «είναι συγκλονισμένος από το γεγονός του θανάτου της Καρολάιν». Ο συνήγορος εκτιμά πως ο κατηγορούμενος «ξαλάφρωσε» με την ομολογία του εγκλήματος.
«Μια μεγάλη συγνώμη από τους ανθρώπους που πλήγωσα. Ξέρω πως έχει πολύ μικρή αξία σε αυτούς που στερήθηκαν. Αυτό που έκανα δεν δικαιολογεί τα. Άλλαξε η συμπεριφορά της με τη γέννηση του παιδιού. Έγινε επιθετική. “Όχι μη φέρεις τη μικρή, δεν σας θέλω” και ξεκίνησε να τινάζει το σώμα της για να φύγει από την αγκαλιά μου. Της έλεγα ότι πρέπει η μικρή να ανέβει πάνω και να κοιμηθεί. Η Καρολάιν συνέχισε να τινάζεται, εγώ την κρατούσα όλο και πιο σφιχτά γιατί ήθελα να την κάνω να με ακούσει.
«Τιναζόταν το πρόσωπο της ήταν στο μαξιλάρι. Εγώ συνέχιζα να την κρατάω σφιχτά στην αγκαλιά μου μέχρι που κατάλαβα ότι η Καρολάιν σταμάτησε να κουνιέται. Τα έχασα. Προσπάθησα να την ξυπνήσω την κούναγα. Μάταια. Τι θα γινόταν το παιδί μου; Σκέφτηκα να εξαφανίσω το πτώμα της. Για να φανεί αληθοφανές έπρεπε να κάνω κακό στο σκύλο. Κανείς δε θα πίστευε ότι θα μπορούσα να κάνω κακό στο σκυλί. Θέλω να καταλάβουν όλοι πως ό,τι έκανα μετά το έκανα για να μη χάσει η Λυδία και τον πατέρα της.»
Η προανακριτική κατάθεση του 33χρονου στην αστυνομία
« Για μένα η Λυδία μετά κι από αυτές τις περιπέτειες της υγείας της, είναι κάτι που δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια. Το να σας πω ότι είναι τα πάντα για μένα, νομίζω είναι πολύ λίγο. Όταν χάσαμε το πρώτο παιδάκι, η συμπεριφορά της Καρολάιν άρχισε να αλλάζει. Εκεί που ήταν όλα καλά μεταξύ μας, μπορεί για την οποιαδήποτε σημαντική ή ασήμαντη αφορμή Να γινόταν επιθετική απέναντι μου. Η Καρολάιν είχε το εξής χαρακτηριστικό. Μπορεί να ήμασταν όλη την εβδομάδα μια χαρά και από τη μία στιγμή στην άλλη μπορεί να γύρναγε ένας διακόπτης και να γινόταν επιθετική απέναντι μου η απέναντι σε οποιοδήποτε την είχε πειράξει εκείνη τη στιγμή μετά από 1 ώρα που θα της περνούσαν τα νεύρα, ήταν όλα μια χαρά εγώ προσπαθούσα να διαχειριστώ αυτές τις εξετάσεις της. Της πρότεινα να πάμε σε μία ψυχολόγο, εκείνη συμφώνησε και έτσι Ξεκινήσαμε να πηγαίνουμε στην κυρία Μυλωνοπούλου για συνεδρίες»
Ενώ ήμουν με τη Λυδία και έπαιζα μαζί της στον καναπέ, πήγε να πέσει από τον καναπέ και τότε έκανα μία κίνηση να την αρπάξω για να μην πέσει. Η αλήθεια είναι ότι η κίνηση μου αυτή ήταν λίγο άγαρμπη και η Λυδία φοβήθηκε και άρχισε να κλαίει. Η Καρολάιν ήρθε προς το μέρος μας και ξεκίνησε να μου φωνάζει. Δεν θυμάμαι τι ακριβώς μου είπε εκείνη τη στιγμή, φεύγοντας όμως από το καθιστικό για να ανέβει στην κρεβατοκάμαρα θυμάμαι ότι μου είπε: «δεν πάτε να ψοφήσετε και οι δύο». Φυσικά και δεν έδωσα καμία σημασία, γιατί ήξερα ότι δεν ήταν ο εαυτός της και ότι το είπε πάνω στα νεύρα της. Την τελευταία φορά που ανέβηκα με τη μικρή στην αγκαλιά μου η Καρολάιν προσπαθούσε να κοιμηθεί.
Πήγα λοιπόν και έβαλα την μικρή δίπλα της για να κοιμηθούμε όλοι μαζί.
Άφησα την Λυδία η Καρολάιν άνοιξε τα μάτια της άρχισε να μου φωνάζει επειδή της έφερα τη μικρή και δεν την άφηνε να κοιμηθεί. Η μικρή ξύπνησε. Τότε η Καρολάιν πάνω στα νεύρα της έπιασε το μωρό με τα δυο της χέρια και το πέταξε με δύναμη μέσα στο λίκνο. Λέγοντας κάτι του στυλ σου είπα ότι δεν την θέλω εδώ.
Πήρα αγκαλιά το μωρό και είπα στην Καρολάιν είσαι με τα καλά σου; Χτυπάς τη μικρή και αυτή μου απάντησε κάτι του στυλ «ό,τι γουστάρω θα κάνω, ότι θέλω θα κάνω». Πήρε την μικρή κάτω και κοιμήθηκε στον καναπέ. Το σκεφτόμουν και έλεγα από μέσα μου αν το έκανε αυτό τώρα που είμαι και εγώ μπροστά, αν λείπω, τι θα της κάνει, θα την σκοτώσει; Αυτό δεν μπορούσε να μου φύγει από το μυαλό.
Ανέβηκα ακόμη μία φορά στην κρεβατοκάμαρα για να κάνω μία τελευταία προσπάθεια. Ξάπλωσα δίπλα της και την πήρα αγκαλιά. Της είπα να πάρω τη μικρή και να ανέβουμε πάνω και αυτή μου απάντησε “Όχι μην φέρεις την μικρή δεν σας θέλω”. Και ξεκίνησε να τινάζει το σώμα της για να φύγει από την αγκαλιά μου. Εγώ συνέχιζα να την κρατάω σφιχτά και της έλεγα ότι πρέπει η μικρή να ανέβει επάνω για να κοιμηθεί. Κάποια στιγμή όπως τιναζόταν το πρόσωπο της ήταν στο μαξιλάρι εννοώ δηλαδή ότι το στόμα της και η μύτη της ακουμπούσαν στο μαξιλάρι εγώ συνέχισα να την κρατάω σφιχτά στην αγκαλιά μου μέχρι που κατάλαβα ότι η Καρολάιν σταμάτησε να κουνιέται. Όλο αυτό πρέπει να κράτησε γύρω στα 5 λεπτά από την ώρα δηλαδή που την αγκάλιασα μέχρι την ώρα που σταμάτησε να κουνιέται. Τα έχασα. Προσπάθησα να την ξυπνήσω, την κούναγα, αλλά κατάλαβα ότι όλο αυτό που έκανα ήταν μάταιο. Κατέβηκα αμέσως στο σαλόνι να δω αν η μικρή ήταν καλά, είδα ότι κοιμόταν και ανέβηκα πάλι στην κρεβατοκάμαρα.
Τότε συνειδητοποίησα τι είχε συμβεί. Έβαλα τα κλάματα και αμέσως σκέφτηκα την Λυδία που θα μεγαλώσει χωρίς τους γονείς της. Τότε λοιπόν σκέφτηκα να κάνω μία τελευταία προσπάθεια μήπως μεγαλώσει τουλάχιστον με τον πατέρα της. Σκέφτηκα να εξαφανίσω το σώμα της, αλλά κάτι τέτοιο μου ήταν αδύνατον να κάνω. Μόνο που την κοίταζα, έκλαιγα. Το επόμενο πράγμα που σκέφτηκα ήταν να πω ότι κάποιος άλλος το έκανε. Θα έλεγα στην αστυνομία ότι μπήκαν ληστές μέσα στο σπίτι. Βρισκόμουν σε πανικό. Δεν ήξερα τι να κάνω. Σκέφτηκα ότι για να φανεί πιο αληθοφανές και να πιστέψουν ότι μπήκαν αδίστακτοι ληστές, θα έπρεπε να κάνω κακό στο σκύλο. Κανένας δεν θα πίστευε ότι εγώ θα μπορούσα να κάνω κακό στο σκυλί. Με πόνο καρδιάς κρέμασα το λουρί του σκύλου στα κάγκελα της σκάλας. Δεν θυμάμαι την χρονολογική σειρά.
Ο 33χρόνος περιέγραψε αναλυτικά όλες τις ενέργειες που έκανε προκειμένου να σκηνοθετήσει κλειστή την ληστεία καταλήγοντας: «ξεκίνησα να δένω την ταινία στα χέρια και στο στόμα μου. Στη συνέχεια με το σπάγκο έδωσα τα πόδια μου, τα χέρια μου μαζί με τα πόδια μου και όλο αυτό το έδεσα στις τάβλες του κρεβατιού. Πριν δεθώ, πήρα τη μικρή από τον καναπέ που κοιμόταν και την έβαλα στο κρεβάτι της κρεβατοκάμαρας, δίπλα στην Καρολάιν. Η μικρή κοιμόταν».
Σημαντικά ευρήματα από το ημερολόγιο που κρατούσε η Καρολάιν περιλαμβάνονται στη δικογραφία που έχει σχηματιστεί σε βάρος του 33χρονου πιλότου ο οποίος έχει ομολογήσει τη δολοφονία της συζύγου του στο σπίτι τους στα Γλυκά Νερά.
Μίνα Μουστάκα
