Τον Ιούλιο του 1815, ο Γερμανόςβαρώνος Βέρνερ Φον Χαξτχάουζεν επισκέφτηκε τον Γκαίτε ζητώντας του να προλογίσει τη συλλογή με τα δημοτικά τραγούδια που ετοίμαζε. Τις αμέσως επόμενες μέρες,ο σοφός της Βαϊμάρης έγραφε στον γιο του Αύγουστο σε επιστολή «για έναν φίλο των νεοελλήνων» που του έφερε κάποιο από τα δημοτικά τραγούδια αυτού του λαού, το πιο θαυμαστό , με την έννοια της λυρικής, δραματικής, της επικής ποίησης που γνωρίζουμε.*Λίγο μετά, ο Γκαίτε κάλεσε ζωγράφους και ζήτησε να αποδώσουν στον καμβά τις εικόνες από τα δημοτικά τραγούδια που τους διάβασε. «Φανταστείτε», λέει, «να βάζει δυο βουνά να μαλώνουν μεταξύ τους». «Φανταστείτε», λέει, «έναν αετό να μιλάει με το κομμένο κεφάλι τού κλέφτη». «Φανταστείτε», λέει, «ένας κλέφτης να λέει να του κόψουν το κεφάλι να μην το πάρουν οι Τούρκοι και να μην το πουν στην αρραβωνιαστικιά του».Ένα τραγούδι σαν ζωγραφιά !Πηγή:*Κλέφτικα τραγούδια , Ίδρυμα της βουλής των Ελλήνων
Κείμενα: Παύλος Κουτουζής
Εκφώνηση: Άννα Μπάστα
