Ως μη αξιόπιστο τρόπο επιδημιολογικής επιτήρησης χαρακτήρισε την χρήση των self test, ο Αναπληρωτής Καθηγητής Βιοπαθολογίας και Κλινικής Μικροβιολογίας, Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρικής Βιοπαθολογίας/Εργαστηριακής Ιατρικής (ΕΕΙΒΕΙ) και Διευθυντής Εργαστηρίου στο Αιγινήτειο, κ. Στέλιος Χατζηπαναγιώτου, μιλώντας στον Αθήνα 9.84 και στις Ελευθερία Κουμάντου και Ελεωνόρα Ορφανίδου.
Μάλιστα, όπως χαρακτηριστικά είπε, λόγω της χαμηλής ευαισθησίας τους η οποία «φτάνει – στην καλύτερη περίπτωση – το 70% αλλά συνήθως είναι και κάτω από 50%», δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως «μέθοδος διαλογής και ανίχνευση της λοίμωξης σε ασυμπτωματικούς ασθενείς», κάτι που – όπως εξήγησε – το αναφέρει και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.
Εξήγησε πως ούτε το δείγμα μπορεί να ληφθεί σωστά ούτε και τα self test είναι από μόνα τους αρκετά ευαίσθητα, με αποτέλεσμα να παρατηρούνται πολλά ψευδώς αρνητικά σε θετικά ασυμπτωματικά άτομα και συνεπώς να μη γίνεται σωστή διαχείριση της κατάστασης.
Ως προς τούτο, διευκρίνισε ότι, ουσιαστικά, το self test είναι περίπου ότι και το rapid test, με τη διαφορά ότι έχει διευκολυνθεί η λήψη του υλικού ώστε να μπορεί να το κάνει κάποιος μόνος του, περιγράφοντας το πρόβλημα που – όπως διευκρίνισε- προκύπτει, ως ακολούθως:
«Η σωστή λήψη επιχρίσματος ακόμα και σε ένα μοριακό τεστ που είναι πολύ ευαίσθητο, είναι ένα βαθύ ρινικό ή ρινοφαρυγγικό ή φαρυγγικό επίχρισμα και αυτά είναι δείγματα που δύσκολα μπορεί κάποιος να τα πάρει μόνος του. Φανταστείτε, λοιπόν, να έχουμε ένα τεστ το οποίο έτσι κι αλλιώς δεν είναι ευαίσθητο. Αυτή, λοιπόν, είναι η μεγάλη μας ένταση, ότι ούτε το δείγμα μπορεί να ληφθεί σωστά ούτε και τα τεστ από μόνα τους, είναι αρκετά ευαίσθητα».
Εκτίμησε δε ότι «αν τους μισούς φορείς του Covid-19 δεν μπορούμε να τους εντοπίσουμε με τα self test και κυκλοφορούν κανονικά ανάμεσά μας θεωρώντας ότι είναι αρνητικοί, γίνεται αντιληπτό ότι προκύπτει σημαντικό πρόβλημα διασποράς του κορονοϊού, καθώς πρόκειται για εν δυνάμει μεταδότες της λοίμωξης».
Αντιθέτως, επισήμανε ότι τα self test έχουν πολύ καλή απόδοση σε ασθενείς που παρουσιάζουν συμπτώματα, ως μια πρώτη πληροφορία, λέγοντας ότι «η περίπτωση των ψευδώς θετικών είναι λιγότερο σπάνια».
