Ταξίδι στον πλανήτη του ροκ κραδασμού: Ο Kurt Cobain ήταν ο πλατινένιος-χρυσός αρχηγός των Nirvana. Έφυγε σαν σήμερα, ήταν Παρασκευή 8 Απριλίου του 1994, με μια σφαίρα στο κεφάλι.
Από την Ελένη Σούρδη
Smells Like Teen Spirit – Μυρίζει σαν εφηβεία
«Η άνοιξη είναι εδώ ξανά
Οι έφηβοι ανθίζουν,
Δεν ξέρει τι σημαίνει,
Πούλησε τα παιδιά για να αγοράσουνε τροφή,
Μπορούμε να κάνουμε κι άλλα
Το νερό είναι τόσο κίτρινο
Είμαι ένας υγιής φοιτητής
Είσαι η βιταμίνη μου
Με την ησυχία σου,
Βιάσου,
Η επιλογή είναι δική σου,
Μην αργήσεις
Και ίσως εμένα πρέπει να κατηγορήσουν
Για όλα αυτά που άκουσα αλλά δεν είμαι σίγουρος,
Είμαι τόσο ανυπόμονος να σε συναντήσω εκεί
Αλλά δε με νοιάζει
Δεν με νοιάζει αν είναι παλιό
Δεν με νοιάζει αν έχασα το μυαλό μου
Κι έφυγα από το σπίτι.
Πρέπει το τομάρι μου να γίνει δηλητηριώδες .Δώσε μία ίντσα και πάρε ένα χαμόγελο».
(μερικές στροφές στίχων, από το τραγούδι των Nirvana που «έσπασε ταμεία» τον δεύτερο δίσκο τους δ.λ.δ. με τίτλο: Nevermind. Όπου στις 12 Ιανουαρίου του 1992, τους ανεβάζει τιμητικά στην κορυφή και ακολουθούν μετά οι U2 και ο Μάικλ Τζάκσον).
ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ NIRVANA:
–Bleach (1989)-Nevermind (1991)-Incesticide (ανέκδοτα demos, B–sides και ο τελευταίος δίσκος τους: In Utero (1993)
–Το εκρηκτικό γκρουπ αποτέλεσαν οι: Κερτ Κομπέιν, ο Κρις Νοβοσέλιτς και ο Ντέιβ Γκρολ.
Στις αρχές του 1994 ξεκίνησα να δουλεύω, στον ROCK FM, τα Σαββατοκύριακα, έχοντας την νυχτερινή ζώνη από τις 10 μέχρι τα μεσάνυχτα. Τότε δούλευα για χρόνια σε ένα ραδιόφωνο που οι ακροαματικότητες του ήταν στην κορυφή. Μαζί με τον Δημήτρη Πουλικάκο, την Θέκλα Τσελεπή και πολλούς άλλους σπουδαίους ραδιοφωνικούς παραγωγούς, όπου όλοι λατρεύαμε ένα πρωτοφανές γκρουπ. Με ηφαιστειακές μουσικές δονήσεις και στίχους, πολυτάραχο, το οποίο άνοιξε μια άλλη διάσταση στον μουσικό μας πλανήτη, με την ονομασία ΡΟΚ. Όλοι οι δίσκοι τους έπαιζαν θυμάμαι ασταμάτητα. Ο Αρχηγός του συγκροτήματος, λεγόταν Kurt Cobain, έφτασε να έχει δόξα, χρήματα, ο δεύτερος δίσκος τους, Nevermind (1991), θα έλεγες ότι μπορεί να είχε στοιχεία μισο-πανκ και μισο-μπήτλς . Εκτοπίζοντας κορυφαία γκρουπ και καλλιτέχνες μέχρι εκείνη τη στιγμή και το album γίνεται το πιο «Λαμπρό – Εκτυφλωτικό» πουλώντας 10.000.000 δίσκους. Στις 8 Απριλίου του ’94, μόλις πληροφορηθήκαμε τον θάνατο του, παγώσαμε όλοι στο σταθμό. Σοκ, έφυγε στα 27 του χρόνια. Αναμφισβήτητα, ταυτιζόταν μια ολόκληρη γενιά μαζί τους, ανοίγοντας τον δρόμο της εμπορικότητας, για το grunge κάνοντας διάσημο το Σιάτλ. Θα είναι πάντα ένα επίκαιρο διάσημο γκρουπ, όπως και οι Τρύπες στην Ελλάδα, για αυτό το μουσικό μας άρθρο είναι αφιερωμένο σήμερα στον Kurt και όλο το γκρουπ.
Ε.Σ.
Ακολουθούν δηλώσεις που έγραψαν σπουδαίοι ραδιοφωνικοί παραγωγοί και δημοσιογράφοι, σε εφημερίδες και περιοδικά, από το προσωπικό αρχείο της υπογράφουσας:
«Ένας από τους χαρισματικότερους μουσικούς της γενιάς του, αυτός που άνοιξε το δρόμο σε όλα τα γκρουπ της εποχής του, δεν μπόρεσε να αντέξει την πίεση της επιτυχίας.. Εύθραυστος κι ευάλωτος αρνήθηκε να ακολουθήσει την πρακτική του σταρ σύστεμ»: Ποπ+Ροκ 1994-Γιάννης Πετρίδης.
«Αυτοκτόνησε ο 27 χρόνος σταρ του γκραντζ Kurt Cobain: μια σφαίρα στην καρδιά των Νιρβάνα. Δίπλα του βρέθηκε ιδιόχειρο σημείωμα, που ανακάλυψε ο ηλεκτρολόγος, που βρήκε το πτώμα του, πηγαίνοντας να εγκαταστήσει σύστημα ασφαλείας στο σπίτι, αποκάλυψε ότι τέλειωνε με εξομολόγηση αγάπης προς τη γυναίκα του , Κάρτνεϊ Λαβ και την 14 μηνών κόρη τους Φρανσις Μπιν. Η σχέση του, όμως, με την ηρωίνη και το θάνατο, είχε αρχίσει και η δόξα δεν είχε καμιά θετική επίδραση επάνω του. Το αντίθετο, μάλιστα. Σε πολλές συνεντεύξεις του θυμόταν τις ευτυχισμένες μέρες όταν οι Νιρβάνα ήταν ένα άσημο γκρουπ» . Ελευθεροτυπία, 11 Απριλίου 1994 (απόσπασμα).
«Καθώς –βούλιαζε- στην επιτυχία, γνώριζε ότι η αγνή του σχέση με το ροκ εξατμιζόταν σταδιακά. Προσπαθούσε να την κρατήσει ζωντανή με κάθε τρόπο και ο δίσκος του –IN UTERO– ήταν ήδη αντιεμπορικός. Αλλά κι αυτός είχε πουλήσει πάρα πολύ. Προσπαθούσε να ξεφύγει από τα ναρκωτικά, αλλά πάντα κάτι τον τραβούσε απ’ το μανίκι. ΤΑΣΕΙΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ: στο περιοδικό –Rolling Stone– είχε δηλώσει ότι υποφέρει από στομαχικούς πόνους πάνω από επτά χρόνια. Και συμπλήρωνε: -Ήθελα να σκοτώσω τον εαυτό μου κάθε μέρα- . Σε διάρκεια μιας περιοδείας που είχε προηγηθεί είχε δηλώσει στο περιοδικό Details: -Είχα τάσεις αυτοκτονίας καθ’ όλη τη διάρκεια της περιοδείας μας. Ήθελα πραγματικά να τινάξω τα μυαλά μου στον αέρα- ». Μάκης Μηλάτος, Ελευθεροτυπία, 17 Απριλίου 1994.
Μαργαρίτα Μιχελάκου, Ελευθεροτυπία, 15 Απριλίου 1994 απόσπασμα δηλαδή η τελευταία παράγραφος από το εξαιρετικό άρθρο της τότε : Ξεχωριστό διαμέρισμα, ακαταστασία, μια άσχημη μυρωδιά, στο πάτωμα κοιμάται κάποιος. Όμορφα μακριά μαλλιά, κόκκινο αίμα στο δεξί αυτί, ένα όπλο στο χέρι κι ένα σημείωμα. Πάλι κόκκινα γράμματα, κόκκινο μελάνι σε λευκό χαρτί η τελευταία φράση, ένας στίχος διπλά του από τον Νιλ Γιανγκ: « Είναι καλύτερα να καείς, παρά να αργοσβήσεις».
ΤΕΛΟΣ:
Υπάρχουν πολλά άρθρα στην παραγεμισμένη βιβλιοθήκη και αρχείο του σπιτιού του Pick UP, για τον Kurt και από όλα τα είδη της μουσικής. Φυσικά ήταν αδύνατο να τα συμπεριλάβουμε όλα. Γράψαμε για το ηφαιστειακό γκρουπ -φαινόμενο, για να μαθαίνουν οι νεότεροι. Όσο για τους παλαιότερους δεν έχουν απώλεια μνήμης για περσόνες που αποτέλεσαν πρωτοπορία και έκαναν πιο πλούσιο τον κόσμο της μουσικής. Το ταλέντο του αφιερώματος μας, γεννήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου, του 1967, στην μικρή πόλη Aberdeen της πολιτείας Ουάσιγκτον.
Υ.Γ: Αν ζούσε σήμερα, το τραγούδι που θα έγραφαν οι Nirvana, θα ήταν ένα ηφαίστειο. Που η λάβα θα έτρεχε καυτή ή για πρώτη φορά στην ιστορία θα ακτινοβολούσε το υλικό του ηφαιστείου σαν σπίθες και η μορφή τους, θα ήταν σαν λάμες!
