Ένας παράδεισος στην άγονη γραμμή του μυαλού μου: ΑΜΟΡΓΟΣ
8/03/2021:Αφιερωμένη στην μαγεία των κειμένων και πάντα η μουσική υπόκρουση να γεμίζει το γραφείο μου. Τα τραγούδια τώρα γίνονται λέξεις στο site του Αθήνα 9.84, από το σπίτι μέχρι νεωτέρας. Περιμένοντας ξανά η μουσική-πολιτιστική ραδιοφωνική εκπομπή Pick UP να ανοίξει τα φτερά της On Air, όπως αρκετοί συνάδελφοι. Δυο μήνες τώρα γράφω συνεντεύξεις και σήμερα εγκαινιάζεται και το πρώτο μου άρθρο. Στο τρίτο κύμα της φονικής πανδημίας, ακούγοντας πολύ μουσική, η οποία είναι το αντίδοτο να δημιουργώ τις ιστορίες που θα σας παρουσιάζω κάθε εβδομάδα στη συγκεκριμένη στήλη.
Από την Ελένη Σούρδη
Η Αθήνα, η γειτονιά, η χώρα μου (οι χώρες όλων) μοιάζουν με φάντασμα. Στο «Βαθύ» κόκκινο η Αττική, όμως πρέπει να παλέψουμε, να τηρήσουμε τους κανόνες προστασίας, να προφυλάξουμε τους εαυτούς μας. Για να χαρίσουμε ζωή σε μας και στους συνανθρώπους μας, ξορκίζοντας το θάνατο. Για να γιορτάσουμε ξανά όλες τις εποχές ελεύθεροι μαζί όπως τότε..Όταν βρέθηκα στο νησί του «Απέραντου Γαλάζιου» ήμουν έφηβη. Μόλις φτάναμε στο λιμάνι ακουγόταν ο Bob Marley με το «Sun is shining».
Ερωτεύτηκα την Αμοργό, έγραψε για πάντα στα μονοπάτια του μυαλού και της καρδιάς. Υπάρχουν αναμνήσεις αυθορμητισμού, ελευθερίας και ρομαντισμού χαραγμένα στη μνήμη. Η μνήμη μου χωράει ακόμα το «βραχώδες» σώμα της και τη γαλήνη που αποπνέει όταν καρφώνεις το βλέμμα σου στα κρυστάλλινα νερά της.Έχει μια πολυτέλεια που σε μαγεύει, την ασυνήθιστη ομορφιά της και παράλληλα δεν είναι κοσμική. Τα μάτια της ψυχής βρίσκουν απέραντα τοπία για να εκφραστούν και να ονειρευτούν στην επιφάνεια της θάλασσας σε συνδυασμό με τα βράχια που σχηματίζουν απέραντους γκρεμούς. Το κάστρο στη Χώρα θα σε κάνει να αισθανθείς την αύρα προηγούμενων αιώνων. Ίσως το μοναστήρι της Χοζοβιώτισσας αποτελεί μοναδική εμπειρία. Συναισθήματα δέους και πνευματικής αγαλλίασης εναρμονίζονται σε ένα τοπίο μοναδικό. Ριζωμένο στην καρδιά ενός βράχου και από κάτω το απόλυτο κενό. Ένα σημείο ιδανικό για να «ανοίξει» η καρδιά και το μυαλό.
ΤΟ ΑΠΛΕΤΟ ΓΑΛΑΖΙΟ ΣΕ ΟΥΡΑΝΟ, ΘΑΛΑΣΣΑ, ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
Οι Αμοργιανοί είναι φιλόξενοι και η κάθε μέρα μπορεί να είναι γιορτή στο νησί τους. Το γλέντι είναι ο δεύτερος εαυτός τους. Αν αναζητάς μια περιπέτεια εξερεύνησης στη φύση και τον εσώτερο εαυτό σου αξίζει (και μακάρι να το πετύχουμε) να ταξιδέψεις δεκατρείς ώρες (έστω και αυτές τις στιγμές νοητά, κλείσε τα μάτια και ονειρέψου). Δεν είναι τυχαίο ότι από το ΄80 η ταινία του Λυκ Μπεσόν «Απέραντο Γαλάζιο» έκανε τον γύρο της Ευρώπης και μέχρι σήμερα οι ξένοι μετά την προβολή της ταινίας, λατρεύουν νοητά την Αμοργό και έχουν τον ευσεβή πόθο να βρεθούν κοντά της σύντομα. Θυμάμαι ένα μπαράκι στη διαδρομή προς τα Κατάπολα (εκεί ερωτεύτηκα το τραγούδι «Life is Life», το νόημά του και όχι μόνο…) Θέλω να βρεθώ εκεί να το τραγουδήσω και να το χορέψω ξανά.Όπως στις ραδιοφωνικές μας εκπομπές και την κονσόλα, από εδώ και πέρα θα μπορούμε να αγκαλιάζουμε το μελάνι και τα σημεία στίξης. Με αποτέλεσμα να επιβιβαζόμαστε στο κομπιούτερ σαν να είναι ένα καράβι που θα μας πηγαίνει μακριά, από την πένθιμη περίοδο που ζούμε. Αυτές τις ώρες χαρακτηριστικό των αναμνήσεων και των τραγουδιών που ακούγαμε εκείνες τις στιγμές, είναι ότι μας ξυπνάνε τα θετικά συναισθήματα, που τόσο έχουμε ανάγκη. Μας θυμίζουν ηλιοβασιλέματα, αξέχαστες διακοπές, αγαπημένους φίλους και έρωτες. Κάθε εβδομάδα μας αξίζει να ξεφεύγουμε, να ονειρευόμαστε, σε μαγικά – γεμάτα με υγεία χαμογελαστά μέρη.
Καλή δύναμη, επιμονή, υπομονή και να φοράμε διπλές μάσκες. Τα τραγούδια πάντα είναι μια ανοιχτή αγκαλιά όλες τις στιγμές μας. Τέλος: να προσέχουμε για να έχουμε, αγαπημένοι και αγαπημένες.
Υ.Γ: από το δημοσιογραφικό, ταξιδιωτικό αρχείο, της Ε.Σ.
