back to top
23.1 C
Athens
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

23.1 C
Athens
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Μαρία Παναγιωτάκη: Τα παιδιά πάντα μιλούν, εμείς δεν ξέρουμε να τα αφουγκραστούμε

Διαβάστε επίσης

Σε ερωτήματα για το ρόλο, τις ευθύνες δομών και θεσμών αλλά και τους κοινωνικούς στόχους σε σχέση με τη προστασία ανηλίκων από κακοποιητικές συμπεριφορές, κλήθηκε να απαντήσει στο σταθμό της πόλης, η ψυχολόγος, κοινωνιολόγος και πρώην επιστημονική υπεύθυνη του Αυτοτελούς Γραφείου Προστασίας Ανηλίκων Θυμάτων «Σπίτι του Παιδιού» στο Ηράκλειο Κρήτης, Μαρία Παναγιωτάκη.

Μιλώντας στον Αθήνα 9.84 και στη Μαργαρίτα Μυτιληναίου για τα Σπίτια του Παιδιού έκανε λόγο για « δομή, που θεσμοθετήθηκε το 2017 – σύμφωνα με διεθνή πρότυπα – σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πειραιά, Πάτρα και στο Ηράκλειο Κρήτης, αποτέλεσμα πολύχρονης προσπάθειας του- τότε υφιστάμενου στο υπουργείο Δικαιοσύνης- Κεντρικού Επιστημονικού Συμβουλίου για την πρόληψη και αντιμετώπιση της Θυματοποίησης και Εγκληματικότητας των Ανηλίκων.»

Προσδιορίζοντας το ρόλο τους είπε πως πρόκειται για ένα ζεστό, οικείο περιβάλλον που αφορά αποκλειστικά σε παιδιά-θύματα κακοποίησης, οι καταθέσεις των οποίων στις Αρχές, οφείλουν να γίνονται κάτω από ειδικές προδιαγραφές και συνθήκες.

«Τα παιδιά πρέπει να καταθέτουν μόνον μία φορά, ενώπιον εξειδικευμένου επιστήμονα και με τη διαδικασία να βιντεοσκοπείται, ώστε να ακυρώνονται στη πράξη αχρείαστες επαναφορές και αλλεπάλληλες καταθέσεις για το καταστροφικότερο γεγονός της ζωής τους.»

Για την εξέταση ανέφερε πως «ακολουθεί συγκεκριμένο δικανικό πρωτόκολλο σε σχέση με τα βήματα και τον τρόπο επαναφοράς των γεγονότων, λαμβάνοντας υπ όψιν και την αναπτυξιακή κατάσταση του παιδιού. Η κατάθεση του παιδιού, παρακολουθείται εισαγγελικό λειτουργό που βρίσκεται σε διπλανό δωμάτιο ώστε να μετέχουν στη διαδικασία και αν χρειαστεί να κάνουν και ερωτήσεις, μέσω του παριστάμενου ψυχολόγου.»

Δική μας ευθύνη η προστασία της ιερής ανηλικότητας. Τι πρέπει να γίνει.

 

Οι στόχοι της δημιουργίας των Σπιτιών του Παιδιού, σύμφωνα με την κυρία Παναγιωτάκη, κατατείνουν στη προστασία των ανηλίκων από μια δευτερογενή θυματοποίηση.

«Είναι αλήθεια ότι σε καταστάσεις όπως οι τρέχουσες σπεύδουμε να μιλήσουμε για την προστασία των παιδιών και την ευαισθητοποιημένη στάση και συμπεριφορά μας απέναντι στα όποια θύματα. Στη πράξη όμως, τα αφήνουμε συχνά να μπαίνουν σε διαδικασίες επαναθυματοποίησης.» παραδέχεται.

Τα παιδιά πάντα μιλούν, εμείς δεν ξέρουμε να τα αφουγκραστούμε

Και σημειώνει ότι πολλές ενστάσεις αφορούν στο τρόπο που καταθέτουν και στη μακρά διάρκεια των διαδικασιών.

«Χρειάζονται ειδικά διαμορφωμένοι χώροι όπως το Σπίτι του Παιδιού, εξειδικευμένα πρωτόκολλα για τις καταθέσεις, εκπαίδευση επαγγελματιών και καταγραφή σε βίντεο της διαδικασίας εξέτασης. Τα παιδιά πάντα μιλούν, εμείς δεν τα αφουγκραζόμαστε…

Ένας αστυνομικός που δεν ξέρει να ακούσει ένα παιδί πιθανότατα δεν θα βοηθήσει να ανοίξουν οι δρόμοι. Κάποιο ανήλικο που θα κληθεί ενώπιον του δικαστηρίου να εξιστορήσει όσα του συνέβησαν, με ερωτήσεις που θα επαναφέρουν οδυνηρές μνήμες κακοποιείται ξανά και ξανά, χωρίς να προστατεύεται επί της ουσίας.»

Επιπροσθέτως, η κυρία Παναγιωτάκη απηύθυνε έκκληση για κινητοποίηση απρόθυμων ανθρώπων και δυσκίνητων μηχανισμών, προκειμένου να επισπευσθούν διαδικασίες και να υπάρξουν αποτελέσματα, χωρίς τα συνήθη εμπόδια της γραφειοκρατίας και τις επικλήσεις αναρμοδιότητας από πολλές πλευρές.

Ολοκληρώνοντας, υπογράμμισε πως υπάρχουν τριάντα Σπίτια του Παιδιού σε όλο τον κόσμο και σε Βαλκανικές χώρες όπως πχ η Ρουμανία και η Κροατία, χωρίς να εξαιρείται και η Τουρκία.

 

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
ΑΘΗΝΑ +
spot_img

Συμβαίνει στην Αθήνα