Στην σκιά της πανδημίας, βιώνουμε με μια διαφορετική καθημερινότητα, σε ένα κόσμο που σταδιακά μεταβάλλεται. Τα ραδιοκύματα του “Αθήνα 9.84” μεταφέρουν σκέψεις, ιδέες και προβληματισμούς καθώς χαρτογραφείται η επόμενη ημέρα.
“Κάθε κρίση παράλληλα με τα προβλήματα που εμφανίζει στις κοινωνίες , περιλαμβάνει και ευκαιρίες, όπως το να αποκτήσουμε δεξιότητες” σημειώνει ο συγγραφέας κ. Ισίδωρος Ζουργός στην εκπομπή “Μία ημέρα στην Αθήνα” (26/11/20)
Εφαλτήριο των σκέψεών του, η δική του πόλη η Θεσσαλονίκη, η οποία έχει βρεθεί στο επίκεντρο της πανδημίας ,στο “κόκκινο” και η καθημερινότητα έχει βεβαίως ανατραπεί.
¨”Η ζωή στην πόλη είναι αγνώριστη. Δεν είναι η πόλη που ξέρουμε, των φοιτητών, της μεγάλης κοσμοσυρροής και των συνάξεων. Είναι εντελώς διαφορετικη τώρα η εικόνα. ‘Έχει έρθει ο χειμώνας, αργεί να ξημερώσει και το πιο δύσκολο είναι ότι το καλοκαίρι είναι ακόμα μακριά. ‘Εστω, ας αισιοδοξούμε” λέει ο συγγραφέας πολυδιαβασμένων βιβλίων όπως : “Στην σκιά της πεταλούδας” , “Αηδονόπιτα”, “Σκηνές από τον βίο του Ματίας Αλμοσίνο” και το πλέον πρόσφατο “Οι ρετσίνες του βασιλιά”.
“Ως αντίβαρο όλων αυτών των δύσκολων καταστάσεων είναι πάντα τα βιβλία.
Στην Θεσσαλονίκη ζούμε την Διεθνή Έκθεση Βιβλίου, η οποία για πρώτη φορά στην ιστορία της γίνεται ψηφιακά. Είναι ένα αντίβαρο για κάθε άνθρωπο που ενδιαφέρεται για τα βιβλία, τον πολιτισμό, για τις ιδέες. Μπορεί μέσω του ψηφιακού περιβάλλοντος να έχει συμμετοχή σε βιβλιοπαρουσιάσεις, ακόμα και παρεμβαίνει. Είναι ίσως “κάτι” και αυτό” λέει. Σε μία εποχή παραμονής στο σπίτι, χωρίς δυνατότητα κοινωνικοποίησης ο κ. Ζουργός σημειώνει ότι υπάρχει ένα “παράθυρο” για εσωτερικές διαδρομές.
“Πιστεύω πολύ σε αυτό. Είναι μια ευκαιρία για εσωτερική επεξεργασία, για μια πορεία όσο μπορεί ο καθενας, προς την αυτογνωσία. Ακόμα και για τις οικογενειακές σχέσεις με τους δικούς μας. Δεν περνάμε έξω τις περισσότερες ώρες της ημέρας όπου συνήθως βλέπουμε ελάχιστο χρόνο τους δικους μας ανθρώπους”.
Η επόμενη ημέρα
“Νομίζω ότι το πρώτο σημαντικό που πρέπει να έχουμε κατά νου σε σχέση με την πανδημία είναι ότι εξ αρχής στο μυαλό μας δεν είχαμε το χρονικό βάθος της διαδρομής. Ίσως να μην το έχουμε ακόμα” λέει ο κ. Ζουργός για την σταδιακή μετάβαση σε μια διαφορετική πραγματικότητα και τον χρονικό ορίζοντα των διεθνών μεταβολών, απόρροια της πανδημίας.
“Ίσως οι περισσότεροι να πιστεύουν ότι είναι μια υπόθεση τριών μηνών και μετά γυρνάμε στην κανονικότητα. Φοβάμαι ότι δεν θα είναι έτσι” αναφέρει, ενώ συγχρόνως ξεδιπλώνει και μία άλλη αισιόδοξη πτυχή. Την δυνατότητα να αντλήσουμε τα όποια θετικά στοιχεία είναι εφικτό.
“Κάθε κρίση αφήνει πίσω εκτός απο προβλήματα και κάποιες δεξιότητες.
Όπως πριν μερικά χρόνια τα capital control άφησαν π.χ δεξιοτητες στους ανθρώπους κάποιας ηλικίας να χρησιμοποιούν τις κάρτες ανάληψης μετρητών αντί να περιμένουν στην ουρά στις τράπεζες. Αυτή η σημερινή ταλαιπωρία θα αφήσει πχ τις σχέσεις μας με το διαδίκτυο, ίσως και την προοπτική να ψωνίζουμε ηλεκτρονικά. Πάντα κάθε κρίση αφήνει κάτι ανάλογο.
Σύμβαινει κάτι που αναγκάζει τους ανθρώπους να προσαρμοστούν σε μία κατάσταση και όταν αυτή τελειώνει, αφήνει και κάποια χαρακτηριστικά”
Τηλεκπαίδευση: “Αναγκαία” αλλά αφύσικη, διδασκαλία
Παράλληλα με το λογοτεχνικό έργο ο κ. Ισίδωρος Ζουργός βάζει το δικό του λιθαράκι καθημερινά μέσα στις τάξεις του σχολείο. Δάσκαλος ων σε ένα Δημοτικό της Θεσσαλονίκης επί δεκαετίες, μετέχει σήμερα στην εξ ανάγκης τηλεκπαίδευση.
“Τα περισσότερα προβλήματα έχουν να κάνουν με θέματα τεχνικής φύσεως, διότι όλο αυτο το δίκτυο δεν ήταν ικανό απο την πρώτη στιγμή να φορτώσει και να διεκπεραιώσει ολη την ζητηση. Τα προβλήματα, τώρα, κατά ένα μέρος έχουν μειωθεί. Βεβαίως ζούμε μια αφύσικη κατάσταση. Όταν μιλάμε για τηλεκπαίδευση ενηλίκων είναι κάτι που κάναμε και πριν από την πανδημία και εφαρμοζόταν σε πολλα μέρη του κόσμου. Είναι όμως άλλο πράγμα να είσαι 6 η 12 ετών στο Δημοτικό και να έχεις αυτή την αφύσικη διδασκαλία. Πρέπει να ξέρουμε ότι αυτό γίνεται διότι είναι προτιμότερο από το να μην κάνουμε τίποτα” λέει τονίζοντας την ιδιαίτερη σημασία που έχει η άμεση επαφή δασκάλων και μαθητών.
Γ.Αποστολίδης
