Τη μαρτυρία της για τον Ζακ Κωστόπουλο, όπως τον γνώρισε μέσα από τις συναντήσεις τους κατέθεσε η δημοσιογράφος και σεναριογράφος Μαρία Λούκα, στον Αθήνα 9.84 και τη Μαργαρίτα Μυτιληναίου, ανήμερα της έναρξης της δίκης για τη δολοφονία του.
Μαζί με τον φωτογράφο Αλέξανδρο Κατσή, επιμελήθηκαν την έκδοση του βιβλίου «Ζακ/Zackie Oh» με συνεκδότες τη ΣΤΕΓΗ του Ιδρύματος Ωνάση και το «Ροδακιό». Το βιβλίο είναι διαθέσιμο για όποιον ενδιαφέρεται να μάθει περισσότερα για τη ζωή του drag περφόρμερ και οροθετικού ακτιβιστή, με σκοπό να στηριχθεί οικονομικά η οικογένειά του, στον αγώνα για νομική δικαίωση του άδικου θανάτου, αλλά και της μνήμης του.
Αναλυτικά:
Ο ΖΑΚ ΛΥΝΤΣΑΡΙΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΠΕΘΑΝΕ ΑΠΟ ΤΑ ΑΓΡΙΑ ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΧΘΗΚΕ ΕΝΩ ΛΟΙΔΩΡΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΩΣ ΝΕΚΡΟΣ
«Η δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου είναι από τα πιο άγρια συμβάντα. Συνέβη μέρα-μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας, μπροστά σε δεκάδες πολίτες, στις 21 Σεπτεμβρίου του 2018. Ο Ζακ λιντσαρίστηκε και πέθανε από τα βάναυσα χτυπήματα που δέχθηκε, ενώ λοιδωρήθηκε ως νεκρός και αυτό προκαλεί τρόμο. Κάποιοι αποδύθηκαν σε μια λυσσαλέα προσπάθεια να τον λοιδορήσουν αντιστρέφοντας ουσιαστικά αυτό που είχαμε δει, μέσα από οπτικά ντοκουμέντα, να εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας. Δεν νομίζω πως μπορεί να έχει κανείς αμφιβολίες σχετικά με το τι συνέβη. Υπάρχουν βίντεο και η ιατροδικαστική έκθεση αναφέρει ότι ο θάνατός του επήλθε από πολλαπλά χτυπήματα».
ΕΜΜΕΣΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΖΑΚ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΘΑ ΜΠΕΙ ΕΝΑ ΟΡΙΟ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΠΟΚΑΛΟΥΜΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΚΦΑΣΙΣΜΟ
«Το ότι φτάσαμε στην έναρξη της δίκης για τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου είναι αποτέλεσμα μεγάλης προσπάθειας πολλών ανθρώπων, αρχικά της οικογένειας, όπως και δημοσιογράφων, ανεξάρτητων ερευνητών και φίλων, με στόχο να μπει ένα τέλος σε αυτή τη βαρβαρότητα, που δεν μπορεί να είναι ανεκτή από τη σημερινή κοινωνία.
…Το έμμεσο ερώτημα της δίκης του Ζακ είναι αν το δικαστήριο με την απόφασή του θα βάλει ένα όριο σε αυτό που αποκαλούμε κοινωνικό εκφασισμό».
Ο ΖΑΚ ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΟΥΣΕ ΝΑ ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΕΙ ΩΣ ΑΓΟΡΙ Η ΚΟΡΙΤΣΙ, ΟΥΤΕ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΕΤΙΚΕΤΑ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ. ΥΠΗΡΞΕ ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟΣ, ΜΕ ΧΙΟΥΜΟΡ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΤΑΛΕΝΤΟ. ΕΝΑ ΤΡΥΦΕΡΟ ΚΑΙ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ ΠΑΙΔΙ
«Τον συνάντησα το 2013 στο πλαίσιο ρεπορτάζ, κάναμε μαζί δύο ντοκιμαντέρ και γνωριστήκαμε καλύτερα στο πλαίσιο της προσπάθειας για έκδοση του βιβλίου, που σήμερα ευοδώθηκε. Κοινή αντίληψη όσων των γνώρισαν ήταν ότι υπήρξε ένας πολύ τρυφερός άνθρωπος με χαρακτηριστικά αγάπης και αλληλεγγύης προς όλους, κάτι που διαφαινόταν και από τις δημόσιες παρεμβάσεις του.
Όπως δεν επιθυμούσε να αυτοπροσδιοριστεί ως αγόρι ή κορίτσι, έτσι δεν ήθελε να βάλει ετικέτα σε κανέναν άνθρωπο. Είχε ένα βιτριολικό χιούμορ που το χρησιμοποιούσε ως στοιχείο αποδόμησης των επιθέσεων σε βάρος του, όντας ο ίδιος ανοικτά, δημόσια και πολύ ορατά ακτιβιστής για τα δικαιώματα των οροθετικών και της LGDB κοινότητας. Ήταν διεκδικητικός και με καλλιτεχνικό ταλέντο σε πολλά επίπεδα. Υπήρξε ένα πολύ γλυκό και τρυφερό παιδί».
