back to top
18.6 C
Athens
Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

18.6 C
Athens
Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Nατάσσα Μποφίλιου, Θέμης Καραμουρατίδης και Γεράσιμος Ευαγγελάτος στον Αθήνα 9.84

Διαβάστε επίσης

Η Νατάσσα Μποφίλιου, ο Θέμης Καραμουρατίδης και ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος, είναι φίλοι, συνοδοιπόροι, αλλά πάνω απ όλα μια δημιουργική ομάδα με κοινό κώδικα και σημαντικές επιτυχίες στο χώρο του σύγχρονου ελληνικού τραγουδιού. Καταξιωμένοι καλλιτέχνες, με άνοιγμα στους νέους που έκαναν sold out όλα τους τα live και άνθρωποι με ξεκάθαρη τοποθέτηση για όσα συμβαίνουν στην κοινωνία. «Είμαστε μια τριάδα που διαρκώς μαθαίνει, δοκιμάζει τα όριά της και δεν φοβάται να κάνει λάθη» αυτοπροσδιορίζονται, δια στόματος Νατάσσας Μποφίλιου.
Τέσσερα χρόνια μετά τη ΒΑΒΕΛ, επιστρέφουν με τη νέα τους δουλειά, την ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΘΕΡΙΣΜΟΥ. Ενα άλμπουμ που όπως λένε οι ίδιοι στο σημείωμα του δίσκου, αποτελεί μία μουσική πρόταση, που επηρεάζεται από το παρελθόν, κοιτάζει το μέλλον και πατάει στο παρόν.
Προσκεκλημένοι του Οδυσσέα Ιωάννου στον Αθήνα 9.84 μίλησαν για τη διαφορετική συνθήκη στον πολιτισμό λόγω κορονοιού, τη δίκη της Χρυσής Αυγής, την αρένα των social media, τι συνιστά λαικό τραγούδι στις μέρες μας και ….άλλα δαιμόνια .

*ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

«Η αισθητική είναι μια ιδεολογία. Ο,τι παράγεις προέρχεται από τον τρόπο που έχεις δομήσει τον εαυτό σου και τον έχεις εντάξει στο σύνολο, οπότε το καλό τραγούδι αποτελεί αναμφισβήτητα αποτέλεσμα ενός ανθρώπου με ολοκληρωμένη θέση απέναντι στη ζωή. Παρόλα αυτά, η ιδεολογία δεν σώζει ένα τραγούδι, γιατί έχουμε ακούσει πολύ μέτρια τραγούδια από ανθρώπους στους οποίους έχουμε εκτίμηση για την ιδεολογική τους τοποθέτηση» λέει η Νατάσσα.
Για τον Γεράσιμο Ευαγγελάτο, η Νατάσσα είναι ένα παθισμένο πλάσμα στον τρόπο που διεκδικεί την πολιτική της θέση στα πράγματα. Για τον ίδιο πάλι, βασική θέση συνιστά η αμηχανία. «Ενώ υπάρχει μια πολύ ξεκάθαρη ιδεολογία για το τι είναι σωστό, τι πρέπει να πρέπει να γίνει ή να αλλάξει, για κάποιο περίεργο λόγο, δεν πείθομαι ότι αυτό μπορεί να γίνει με βία στους δρόμους, σπασίματα και με ανθρώπους να φωνάζουν. Αν και ένα κομμάτι μου μπορεί να καταλάβει το λόγο που συμβαίνουν όλα αυτά. Η ζύμωση ανάμεσα σε αυτές τις δύο θέσεις είναι αυτό που γεννάει τραγούδια Η απάντηση είναι το μαζί. Ενας φλεγόμενος άνθρωπος που θα σε πάρει απ το χέρι και θα σε πείσει ότι αυτός είναι ο δρόμος που μπορεί να οδηγήσει κάπου, σε μια αλλαγή. Ακόμη και η αμηχανία είναι μια πολιτική θέση.»
Ο Θέμης Καραμουρατίδης πιστεύει ότι η πλέον πολιτική στάση για έναν καλλιτέχνη είναι η ειλικρίνεια. «Δεν υπάρχει ισχυρότερη πράξη απο την ειλικρίνεια, στις μέρες μας. Οι Ελληνες του 2020 δεν είμαστε όπως το 2000, το 1980 και σίγουρα όχι όπως το 1960 ή το 1940. Είμαστε άλλοι άνθρωποι με άλλες ανάγκες και διαφορετική διάθεση. Τα παλιά κόλπα δεν δημιουργούν πια τις ίδιες τάσεις» όπως υποστηρίζει.

*ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Και το λαικό τραγούδι σήμερα; Οπως λέει ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος «ο Πειραιάς, το λιμάνι, οι φτωχογειτονιές στις δεκαετίες του 1950 και του 60 είναι το λαικό τραγούδι. Αφορούσε τους νέους και γραφόταν από νέους. Οπως ο Βασίλης Τσιτσάνης. Τα δικά μας είναι περισσότερο αναφορές στο λαικό τραγούδι. Διερωτώμαι πως θα μπορούσε κάποιος να δημιουργήσει ένα σύγχρονο λαικό τραγούδι…»

*ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ

Η Νατάσσα Μποφίλιου θεωρεί άδικα τα περιοριστικά μέτρα στο χώρο του Πολιτισμού, εξαιρώντας εμφατικά την περίπτωση της Τεχνόπολης στο Δήμο Αθηναίων. «Στην Τεχνόπολη, νοιάζονται για τον πολιτισμό και τους ανθρώπους που δουλεύουν γύρω από την Τέχνη. Δεν υπαναχώρησαν σε κλεισμένες εκδηλώσεις, όπως άλλοι Δήμοι και Περιφέρειες, ενώ είχαν τις δυνατότητες να τηρήσουν όλα τα μέτρα.» λέει. Και συνεχίζει: «Εχω την αίσθηση ότι επειδή οι καλλιτέχνες προβάλλονται περισσότερο δίνεται η αίσθηση στην κυβέρνηση πως κλείνοντας τα θέατρα και άλλους χώρους πολιτισμού, παίρνονται μέτρα. Και χωρίς να υπάρξει ούτε ένα κρούσμα, ώστε να δοθεί αφορμή. Ακόμα και τα εισητήρια βγαίνουν πλέον με ηλεκτρονικό τρόπο.Δεν ξέρω ποια εντύπωση έχουν για τον πολιτισμό και τι γνωρίζουν πραγματικά γι’ αυτόν…»

Ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος διερωτάται «πως είναι δυνατόν να βλέπει κανείς στα λεωφορεία τον κόσμο να στριμώχνεται, πολλοί χωρίς μάσκα και να μην μπαίνουν στη κυκλοφορία δεκαπλάσια οχήματα, ενώ την ίδια ώρα σε ένα χώρο χιλίων θέσεων να μπαίνει πλαφόν 150 θεατών»

*ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΤΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑ -Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΘΕΡΙΣΜΟΥ-

Δέχονται με ικανοποίηση τη διαπίστωση του Οδυσσέα Ιωάννου ότι είναι ο πιο ανθρώπινος δίσκος τους, σε επίπεδο καλλιτεχνικής ματιάς, αγωνίας και πρόθεσης. «Αυτός ήταν ο τρόπος που φτιάχτηκε.» σημειώνει ο Θέμης Καραμουρατίδης.
«Είμαστε πλέον ώριμοι και ήταν μια στιγμή που δεν θέλαμε να αποδείξουμε τίποτε και σε κανέναν, ούτε σε εμάς τους ίδιους. Εχουν φύγει οι αγωνίες να αποδείξεις μπείς στο καλλιτεχνικό χάρτη με βαρύ, στιβαρό και ίσως πομπώδη τρόπο. Μετά από μια συνύπαρξη 17 χρόνων είμαστε απελευθερωμένοι, με μια διάθεση να εκφράσουμε κάτι που αρχίζει και τελειώνει κυρίως σε εμάς, χωρίς να έχουμε κατά νου ένα στοχευμένο κοινό».

Η Νατάσσα σκέπτεται φωναχτά πως αυτός ο δίσκος έχει γραφτεί πάνω στη φωνή της. «Είχαμε χρόνο να ζυμωθεί μέσα μας, βλέπεις. Τιμή μου που ερμηνεύω αυτά τα σπουδαία τραγούδια, αγχώθηκα να ανταποκριθώ στην πρόκληση. Μετά τη ΒΑΒΕΛ άκουγα εντελώς διαφορετικού κλίματος τραγούδια, που με ανέπτυξαν μουσικολογικά. »

Ο Θέμης συμπληρώνοντας, αναφέρεται στο ΜΠΕΛ ΡΕΒ ως τρομερό σχολείο, όπως και οι συναυλίες με τη Δήμητρα Γαλάνη, σε τραγούδια του Τσιτσάνη.«Η Νατάσα τραγούδησε από Ριάννα έως και τη σπουδαία Φειρούζ.»
Ο Γεράσιμος πιστεύει πως είναι η πρώτη φορά που η φίλη και συνεργάτης του είναι πιο κοντά στο αίσθημά της, χωρίς ανασφάλειες. «Είναι η αληθινή Νατάσσα» διαπιστώνει.

*ΓΙΑ ΤΟ ΑΝ ΟΙ ΣΤΙΧΟΥΡΓΟΙ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΤΡΟ ΞΕΝΩΝ ΖΩΩΝ ΚΑΙ ΣΕ ΠΟΙΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ – Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΦΥΛΟΥ.

«Ως στιχουργός νοιώθω ότι στα τραγούδια μου βρίσκω ένα στόμα να πει ό,τι δεν μπορώ εγώ. Το φύλο δεν παίζει κανέναν ρόλο, μόνον ο άνθρωπος. Οι καλλιτέχνες είναι ρευστά όντα, μεταφέρουν βιώματα που μπορούν να εκφράζουν έναν άντρα, μια γυναίκα και όλες τις ενδιάμεσες αποχρώσεις. Το υποκείμενο είναι ένα εγώ χωρίς φύλο.

*ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ

«Η απόφαση ήταν μια τεράστια νίκη, μια μεγάλη απάντηση. Οσοι είμασταν εκεί και το ζήσαμε, όπως και όλοι όσοι ήταν κοντά ξέρουμε το συναίσθημα που μοιραστήκαμε. Ηταν από τις συγκλονιστικότερες στιγμές της ζωής μου, δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Δεν θα ξεχάσω την αίσθηση ότι ανήκω. Οτι μοιράζομαι τις ίδιες βασικές αξίες στη ζωή. Η ιδεολογία έχει να κάνει με την ουσία που διέπει τη ζωή σου. Δείχνει τι άνθρωπος είσαι και πως στέκεσαι απέναντι στο άδικο, στο ρατσισμό , στο φασισμό. Αυτά διαμορφώνουν μια κοινή ιδεολογία.Ενοιωσα πως μοιράζομαι την ίδια ιδεολογία με χιλιάδες κόσμου και ότι ανήκουμε στην ίδια πλευρά της ιστορίας.Αλλά πρέπει να συνεχίσουμε να πολεμάμε τον φασισμό.» λέει η Νατάσσα Μποφίλιου.
Ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος εκτιμά ότι «αυτή η απόφαση μας έκανε να θυμηθούμε πως υπάρχει και το αυτονόητο. Γιατί φοβόμασταν πως ίσως τίποτα δεν θα πάει όπως πρέπει, αλλά ξαφνικά ευτυχώς διαψευσθήκαμε. Ηταν μια νίκη, ένα παραπάνω κουράγιο για να συνεχίσουμε να ελπίζουμε πως αυτό που είχαμε ξεχάσει πως ήταν κάποτε δικό μας, τώρα μας ανήκει.»
Για νίκη του αυτονόητου στην απόφαση για τη Χρυσή Αυγή έκανε λόγο και ο Θέμης Καραμουρατίδης.

*ΓΙΑ ΤΑ SOCIAL MEDIA 

Θέμης: «Είναι απίστευτος ο εκχυδαισμός των κοινωνικών δικτύων. Μπορεί να γράψω ότι θέλω να αυτοκτονήσω και κάποιος να σχολιάσει πως το κάνω γιατί θέλω να αποφύγω την Εφορία…Τι να πεις. Κάποτε ήταν εξαιρετικά προβληματική συμπεριφορά η τόση αυτοαναφορικότητα»
Για τη Νατάσσα, τα social όσο φανέρωσαν τον κακό μας εαυτό, άλλο τόσο τον δημιούργησαν. Κάνει λόγο για σαπίλα και δηλώνει πως σε όλα τα σημεία την έκαναν χειρότερο άνθρωπο.
Ο Γεράσιμος πάλι, δεν έχει ιδιαίτερη αντίρρηση στο να διαφημίζονται οι προσωπικές στιγμές και η ευτυχία των άλλων γιατί, όπως λέει, «εκτιμώ ένα καλό ψέμμα. Αλλωστε, δεν αποκλείεται ο ψηφιακός εαυτός να διαφέρει από τον πραγματικό»

 

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
ΑΘΗΝΑ +
spot_img

Συμβαίνει στην Αθήνα