Ένα από τα αγαπημένα βιβλία της ιταλικής λογοτεχνίας μεταφράζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά.
Στις σελίδες του παρακολουθούμε τη ζωή της ξεχωριστής οικογένειας της συγγραφέως τις δεκαετίες πριν και μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αναμνήσεις μέσα από το βλέμμα ενός μικρού κοριτσιού με εβραϊκές ρίζες που όσο μεγαλώνει ηλικιακά, αλλάζει ο λόγος και το ύφος του κειμένου. Και παράλληλα, έχουμε ένα πολύτιμο χρονικό της καθημερινότητας, του αντιφασιστικού κινήματος και της συγγραφικής ζωής της Ιταλίας.
Όλα ιδωμένα με έναν προσωπικό, μα ταυτόχρονα, και καθολικό τόνο και μέσα από παγιωμένες λέξεις και φράσεις. Αυτές που κάθε οικογένεια έχει στο δικό της μοναδικό και ιδιαίτερο λεξιλόγιο. Ένα βιβλίο που, από το 1963 που εκδόθηκε, λατρεύτηκε από γενιές αναγνωστών και αποτελεί ανάγνωσμα στα σχολεία της γειτονικής χώρας.
«Είμαστε πέντε αδέλφια. Κατοικούμε σε διαφορετικές πόλεις, κάποιοι από μας ζουν στο εξωτερικό: και δεν αλληλογραφούμε συχνά. Όποτε συναντιόμαστε, μπορεί να είμαστε, ο ένας απέναντι στον άλλο, αδιάφοροι ή και αφηρημένοι. Αρκεί όμως μια λέξη αναμεταξύ μας. Μια λέξη, μια φράση: μια απ’ αυτές τις παλιές φράσεις, τις χιλιοειπωμένες κατά την παιδική μας ηλικία…Αυτές οι φράσεις είναι τα δικά μας λατινικά, το λεξιλόγιο του παρελθόντος μας…είναι το θεμέλιο της οικογενειακής μας ενότητας, που θα συνεχίζει να υφίσταται όσο βρισκόμαστε στη γη, να αναπλάθεται και να ξαναζωντανεύει στις τέσσερις άκρες του κόσμου, κάθε φορά που ένας από μας θα πει «Αξιότιμε κύριε Λίπμαν», και θ’ αντηχήσει διαμιάς στ’ αυτιά μας ανυπόμονη η φωνή του πατέρα μας: «Φτάνει πια μ’ αυτή την ιστορία:Την έχω ήδη ακούσει εκατό φορές!»
Το βιβλίο της Ναταλίας Γκίνζμπουργκ «Οικογενειακό λεξικό» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη σε μετάφραση Βασιλικής Πέτσα.
Κώστας Μοστράτος
