Μιλώντας στην εκπομπή «Η κατάλληλη ώρα» του Φώτη Απέργη στο Δεύτερο Πρόγραμμα, στις 3 Ιουνίου, και λίγο μετά την κυκλοφορία του δίσκου της «Τα τραγούδια της ξενιτιάς»*, η Χάρις Αλεξίου ανακοίνωσε την απόφασή της να σταματήσει το τραγούδι.
Μεταξύ άλλων στη συνέντευξη αναφέρει:
«Δεν μπορώ να τραγουδήσω όπως τραγουδούσα παλιά. Και δεν καταδέχομαι να συνεχίσω και να το κάνω αυτό, αν δε μπορώ να το κάνω καλά….
…Όταν με κάλεσε ο Μικρούτσικος να τραγουδήσω στους Βράχους του είπα “δεν τραγουδάω Θάνο μου αλλά θα είμαι εκεί για σένα”. Πήρα λίγο θάρρος και μετά συνεργάστηκα με τον Ξαρχάκο στον Ζαμπέτα. Εκεί πήρα την οριστική απόφαση…
… Αφού δε μπορεί πια η φωνή σου να το βγάλει αυτό. Σεβάσου αυτό που έχεις κάνει μέχρι τώρα».
*Τα τραγούδια της ξενιτιάς
Η ιστορία ξεκινάει 33 χρόνια πριν, όταν η Χάρις Αλεξίου ηχογράφησε ένα τραγούδι της ξενιτιάς με αφορμή ένα αφιέρωμα του BBC. Από εκείνο το αφιέρωμα γεννήθηκε η ιδέα για ένα ολόκληρο album με αυτό ακριβώς το θέμα. «Τα τραγούδια της ξενιτιάς». Επιλέχθηκαν τα τραγούδια, ηχογραφήθηκαν και αυτό θα ήταν ένα άλμπουμ που θα μπορούσε να είχε κυκλοφορήσει το 1987.
«Τα τραγούδια της ξενιτιάς» έμειναν στο συρτάρι τριάντα τρία ολόκληρα χρόνια, μέχρι σήμερα. Κι ήρθε το 2020, που, λόγω συνθηκών, ήρθε η ώρα να κάνουν το ταξίδι τους.
Δέκα τραγούδια του Θόδωρου Δερβενιώτη και του Κώστα Βίρβου, του Στέλιου Καζαντζίδη και της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, του Παναγιώτη Τούντα, του Βασίλη Τσιτσάνη, του Μίκη Θεοδωράκη και του Δημήτρη Χριστοδούλου, του Μάνου Λοΐζου και του Φώντα Λάδη, του Γιάννη Κυριαζή και του Δημήτρη Ρουμελιώτη, του Γεράσιμου Κλουβάτου και του Χαράλαμπου Βασιλειάδη, του Νάκη Πετρίδη, του Γιάννη Βασιλόπουλου και του Βαγγέλη Ατραΐδη και το Παραδοσιακό «Τζιβαέρι», κυκλοφορούν σε cd για πρώτη φορά, τριάντα τρία χρόνια μετά την ηχογράφησή τους.
