Ο Γιώργος Χειμωνάς πέθανε στις 27 Φεβρουαρίου 2000 στο Παρίσι, μόλις 62 χρονών. Ο Μάνος Ελευθερίου, στενός φίλος του,έγραψε ένα ποίημα στην μνήμη του και το έδωσε στον Θάνο Μικρούτσικο με τον οποίο επίσης είχε στενή σχέση ο Χειμωνάς. Ο Μικρούτσικος το κράτησε στο συρτάρι, του δεν το μελοποίησε αμέσως αλλά μερικούς μήνες αργότερα, συγκεκριμένα τον Νοέμβριο του ίδιου έτους με αφορμή μία συναυλία του στο Μέγαρο Μουσικής, για την επέτειο των τριάντα χρόνων του στην δισκογραφία. Σε εκείνη την συναυλία ο Μικρούτσικος κάλεσε τον Χρήστο Θηβαίο να συνεργαστούν για πρώτη φορά και να τραγουδήσει στο πρώτο μέρος της συναυλίας – στο δεύτερο μέρος τραγούδησε η Χάρις Αλεξίου. Εκεί ακούστηκε πρώτη φορά και το καινούργιο τραγούδι «Ο Άμλετ της σελήνης» για τον Γιώργο Χειμωνά.
Δύο χρόνια αργότερα, το 2002 ο Μικρούτσικος και ο Θηβαίος συνεργάστηκαν και δισκογραφικά, το τραγούδι ηχογραφήθηκε με ελάχιστες διαφοροποιήσεις από την αρχική του εκτέλεση, και έδωσε και τον γενικό τίτλο σε εκείνον τον δίσκο «Ο Άμλετ της σελήνης».
Το τελευταίο τραγούδι του δίσκου λεγόταν «Ο Άμλετ της βροχής» το τραγούδησε ο Μικρούτσικος και έτσι προστέθηκε άλλη μία στις πολλές αναφορές στον Άμλετ που συναντάμε στο έργο του Μάνου Ελευθερίου, όχι μόνο στο στιχουργικό και το ποιητικό αλλά και στο πεζογραφικό του έργο. Θυμίζουμε ότι ακόμη και το πρώτο θεατρικό έργο του Ελευθερίου είχε τίτλο «Ο πατέρας του Άμλετ».
Ήταν το έργο του Σέξπιρ που τον γοήτευε περισσότερο, ήξερε από στήθους μεγάλα αποσπάσματα του έργου – το οποίο είχε μεταφράσει στα ελληνικά και ο Χειμωνάς- και έψαχνε τις αντιστοιχίες του Άμλετ με σύγχρονα πρόσωπα της νεότερης ιστορίας μας.
