Ελλείψεις και κρίσιμα κενά στην προσβασιμότητα του προσφυγικού και μεταναστευτικού πληθυσμού στις Υπηρεσίες Αντιμετώπισης της Έμφυλης Βίας, στη χώρα μας, διαπιστώνει πρόσφατη έρευνα του Κέντρου Γυναικείων Μελετών και Ερευνών «Διοτίμα».
Η έρευνα διεξήχθη με την υποστήριξη της UNICEF και τη χρηματοδότηση της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών, το 2018.
Στην «Έρευνα πεδίου για την προσβασιμότητα στις Υπηρεσίες Αντιμετώπισης της Έμφυλης Βίας από τον Προσφυγικό και Μεταναστευτικό Πληθυσμό (Κορίτσια, Αγόρια, Γυναίκες, Άνδρες) στην Ελλάδα»,για την περίοδο 2016-2018, διαπιστώνεται ότι παρόλο που υπήρξε αξιοσημείωτη πρόοδος τη δεδομένη χρονική περίοδο, στην έρευνα διαπιστώθηκε ότι εξακολουθούν (2018) να υπάρχουν κρίσιμα κενά στο σύστημα απόκρισης.
Συγκεκριμένα:
- Έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού για τη διαχείριση περιστατικών έμφυλης βίας στα Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης.
- Περιορισμένη παροχή εξειδικευμένων υπηρεσιών νομικής βοήθειας.
- Περιορισμένη δυνατότητα διερμηνείας σε βασικές υπηρεσίες όπως: νοσοκομεία, αστυνομία, δικαστήρια, Συμβουλευτικά Κέντρα και
- Ξενώνες, Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης.
- Περιορισμένη δυνατότητα διαχείρισης περιστατικών έκτακτης ανάγκης, σε εικοσιτετράωρη, εβδομαδιαία βάση.
- Δυσκολίες στην παροχή ασφαλούς στέγασης για την άμεση απομάκρυνση και προστασία των θυμάτων.
- Σημαντικά κενά στις υπηρεσίες για την προστασία των επιζώντων παιδιών και ανδρών.
- Μικρής εμβέλειας προγράμματα και δράσεις υποστήριξης της ένταξης.
«Προσφύγισσες στον Έβρο χρειάζεται να διανύσουν απόσταση μιάμισης ώρας για να καταγγείλουν περιστατικά έμφυλης βίας εις βάρος τους. Επιζώσες ενδοοικογενειακής βίας στη Μόρια, οι οποίες αν και τολμούν να καταγγείλουν, βλέπουν τους κακοποιητές τους ελεύθερους, εξαιτίας μεγάλων καθυστερήσεων στην απόκριση της δικαιοσύνης. Προσφύγισσες «εξαιρούνται» από τη δωρεάν δημόσια νομική βοήθεια, γιατί δεν μπορούν να αποδείξουν ότι είναι άπορες! Πρόσφυγες επιζώντες δεν μπορούν να λάβουν υποστήριξη γιατί δεν υπάρχουν εξειδικευμένοι φορείς για άνδρες που υφίστανται έμφυλη βία. Επιζώντες και επιζώσες καλούνται να εκθέσουν το βίωμα και τις ανάγκες τους για υποστήριξη σε υπηρεσίες που δεν διαθέτουν διερμηνεία, διαδικασία που εντείνει το αίσθημα απελπισίας και λειτουργεί αποθαρρυντικά στην αναζήτηση βοήθειας» αναφέρεται στην έκθεση.
Προτάσεις πολιτικής
- Η ανάγκη για αναβάθμιση του συστήματος απόκρισης, ιδιαίτερα όσον αφορά στην συμπερίληψη παιδιών και ανδρών επιζώντων έμφυλης βίας.
- Η διασφάλιση της πολιτισμικής διαφοροποίησης των παρεχόμενων υπηρεσιών, ώστε να εξασφαλιστεί η ισότιμη υποστήριξη των επιζώντων/επιζωσών.
- Η διαμόρφωση υπηρεσιών που θα τοποθετούν στο επίκεντρο τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των ατόμων που επέζησαν έμφυλης βίας και θα είναι πλήρως διαθέσιμες και προσβάσιμες στο μεταναστευτικό και προσφυγικό πληθυσμό.
Επίσης συστήνεται:
- Η ενίσχυση των μηχανισμών εντοπισμού περιστατικών έμφυλης βίας σε όλα τα Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης, με εξειδικευμένο προσωπικό, με απρόσκοπτη διασύνδεση με τις δημόσιες υπηρεσίες, αλλά και κοινά αποδεκτές και λειτουργικές διαδικασίες παραπομπών.
- Η παροχή υπηρεσιών διερμηνείας σε όλους τους δημόσιους ξενώνες και τη γραμμή 15900.
- Η διάχυση κατευθυντήριων γραμμών προς τις αστυνομικές υπηρεσίες σχετικά με τους νόμους και τα μέτρα της πολιτείας για τη διαχείριση των περιστατικών έμφυλης βίας, ιδίως στον προσφυγικό και μεταναστευτικό πληθυσμό.
- Η εξασφάλιση ασφαλούς στέγασης για άτομα που επέζησαν έμφυλης βίας.
- Η προώθηση στοχευμένων προγραμμάτων αποκατάστασης και ένταξης τους.
- Η παροχή εξειδικευμένων υπηρεσιών για άνδρες και LGBTQ άτομα, που έχουν υποστεί έμφυλη βία.
