back to top
23.1 C
Athens
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

23.1 C
Athens
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Συγγραφείς- Ισίδωρος Ζουργός: Οι ρετσίνες του βασιλιά

Διαβάστε επίσης

 Ταξίδι μέσα από τα βιβλία, με “μαγικό χαλί” τις φωνές συγγραφέων. Ταξίδι στον χώρο των ιδεών μέσα από τις σελίδες των βιβλίων.

Ισίδωρος Ζουργός

Αγαπητός συγγραφέας και πολυδιαβασμένος , ο κ. Ισίδωρος Ζουργός παρουσίασε το νέο του βιβλίο με τίτλο “Οι ρετσίνες του βασιλιά” από τις εκδόσεις “Πατάκη” . Όπως σημειώνει κάθε βιβλίο είναι κιβωτός ιδεών, αλλά και ως αντικείμενο, φορέας αισθητικής.

“Πρόκειται για το ένατο κατά σειράν μυθιστόρημα” λέει σε συνέντευξή του στην εκπομπή “Μία ημέρα στην Αθήνα” (Δευτέρα 11/11/19) ο κ.Ι.Ζουργός και σχολιάζει εάν και μόνο ο τίτλος εμπεριέχει και μία αντίφαση

“Ο τίτλος είναι, αν μη τι άλλο, αινιγματικός νομίζω. Γιατί με του νόμους των συνειρμών η ρετσίνα είναι ένα λαϊκό ποτό και ο βασιλιάς είναι πάντα ένας βασιλιάς. Τι δουλειά έχει ένας βασιλιάς με το λαϊκό ποτό” λέει με χιούμορ.

“Νομίζω όμως ότι μέσα από την διαδρομή της ανάγνωσης πάρα πολλές απορίες θα λυθούν, διάφοροι συμβολισμοί θα αποκρυπτογραφηθούν και τελικά, έχω την εντύπωση ότι ο τίτλος θα είναι απόλυτα δικαιωμένος σε σχέση με το περιεχόμενο του βιβλίου”

Ανάμεσα σε 200 η 300 σελίδες και δεκάδες χιλιάδες λέξεις , εν τέλει, για ένα συγγραφέα όλα πρέπει να εμπεριέχονται σε μια μικρή φράση, στον τίτλο. Να συνοψίζει και να σηματοδοτεί, να κεντρίζει τον αναγνώστη.  Δύσκολη άσκηση ισορροπίας.

“Ναι πραγματικά ο τίτλος εν τέλει ειναι κάτι σαν το βαπτιστικό όνομα του ανθρώπου. Νομίζω ότι υπάρχουν τίτλοι οι οποίοι είναι αποτυχημένοι και επιτυχημένοι. Αυτό βέβαια έχει να κάνει από την γωνία θέασης. Ο συγγραφέας έχει μια συγκεκριμένη γωνία θέασης και δεν είναι απαραίτητο πάντα να ταυτίζεται με αυτή των αναγνωστών”.

Οι ρετσίνες και το ιστορικό πλαίσιο

Σε πολλά έργα του ο κ. Ζουργός αφηγείται παράλληλα με την μυθοπλασία και ένα ευρύτερο ιστορικό, χρονικό πλαίσιο. Αυτή την φορά όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά.

“Βρισκόμαστε στο σήμερα σε ένα τόπο ο οποίος είναι επινοημένος, Είναι για την ακρίβεια ένα ελληνικό ορεινό χωριό, το οποίο δεν εντοπίζεται γεωγραφικά και δεν έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία, είναι μια εικόνα της Ελλάδας. Στο χωριό ένα απόγευμα του φθινοπώρου εμφανίζεται ένας ηλικιωμένος άνθρωπος ο οποίος μπαίνει σιγά- σιγά μέσα στην ζωή των ανθρώπων

Το μυθιστόρημα έχει ως αφηγηματικό χρόνο τις τέσσερις εποχές . Κρατά περίπου ένα έτος και μέσα σε αυτό γίνονται πολλά.  Το πιο σημαντικό το οποίο έχω να πώ είναι ότι πέρα από την εξωτερική δράση του μυθιστορήματος , που ουσιαστικά είναι η ανασάλευση της ιστορίας μιας ολόκληρης οικογένειας, κρύβονται διακειμενικές συνδέσεις και συμβολισμοί με δύο πολύ μεγάλα έργα της λογοτεχνίας.

Είναι κάτι οποίο έχω κάνει και στο παρελθόν τώρα όμως νομίζω ότι δίνεται ένα μεγαλύτερο βάρος σε αυτό που λέγεται : σχέση των δικών μου βιβλίων μ αυτά τα οποία είναι τα ιερά της λογοτεχνίας”.  λέει αναφερόμενος στα έργα του Σαίξπηρ και του  Ραμπαιλέ.

Η διαδικασία γέννησης

Διερωτάται κανείς για την διαδικασία γέννησης των βιβλίων σε συνάρτηση με την καθημερινότητα  που καλείται να χειριστεί ο κ.Ζουργός καθώς παραμένει πάντα δάσκαλος και διδάσκει στο  σχολείο.

“Διδάσκω εδώ και 32 χρόνια σε Δημοτικό σχολείο” λέει και αναφέρεται στην σύνδεση των παιδιών με το βιβλίο.

” Το ιδιαίτερο που έχει να κάνει με τα βιβλία μου, είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία δεν απευθύνονται σε παιδιά. Η αναγνωστική σχέση έχει να κάνει κυρίως με τους γονείς. Νομίζω 0μως ότι τα παιδιά έτσι και αλλιώς καταλαβαίνουν ότι , αν μη τι άλλο , ο άνθρωπος που έχουν απέναντι τους είναι ένας άνθρωπος που αγάπα πάρα πολύ τα βιβλία. Αυτό  είναι κάτι το οποίο βοηθάει πολύ στην όλη συνύπαρξη και την μαθησιακή διαδικασία.

Νομίζω ότι το βιβλίο ως αντικείμενο είναι κάτι το οποίο είναι εξαιρετικά απαραίτητο. Ακόμα και μόνο για αισθητικούς λόγους, να υπάρχει σε ένα κομμάτι του χώρου
Στην δική μου την αίθουσα που κάνω μάθημα το θεωρώ αδιανόητο να υπάρχουν άδεια ράφια.
Έχω φέρει βιβλία από το σπίτι μου, φέρνουν τα παιδιά τα δικά τους. Το βιβλίο πρέπει να υπάρχει πάντα και όχι μόνο σε εάν χώρο. Να διαχέεται στην κρεβατοκάμαρα, στο χολ, το σαλόνι, να υπάρχει μέσα στην ταξιδιωτική τσάντα”

Η σκόνη των βιβλίων

Όπως λέει ο κ. Ζουργός είναι μεγάλη η σημασία ύπαρξης των βιβλίων έστω και άν εκεί επικάθεται σκόνη και η οικογένεια τρέχει να καθαρίσει την βιβλιοθήκη , όταν θα έρθουν “μουσαφιραίοι”

“Αυτά είναι πραγματικά μια πολύ γλυκιά καθημερνή στιγμή σε βιβλιοφιλικές οικογένειες.  Είναι φοβερό πόσο η σκόνη προτιμά τελικά τα βιβλία. Άλλα νομίζω ότι αυτό και μέσα από τις σελίδες των βιβλίων έχει αποτυπωθεί, η σχέση της σκόνης με τα βιβλία. Μην πάτε μακρυά.  Όταν κάποιος παίρνει ένα βιβλίο , ίσως λίγο ξεχασμένο, η πρώτη του κίνηση είναι να φυσήξει την σκόνη πάνω από την ράχη του βιβλίου” λέει και σχολιάζει το φαινόμενο , ενίοτε λαμπερές εκδόσεις να μην έχουν ανοιχτεί ποτέ. αλλά παραμένουν ως αισθητική παρουσία στην βιβλιοθήκη.

“Ναι υπάρχει και αυτό. Είναι μια πάρα πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση όλη αυτή η σημειολογία του βιβλίου. Η καθημερινή λεπτομέρεια να ζεις μαζί με τα βιβλία. Όμως πρέπει  να υπογραμμίσουμε ο εξής: το βιβλίο, πέρα από το περιεχόμενο και το αυτονόητο, ως κιβωτός ιδεών και ως φορέας αισθητικής, είναι ταυτόχρονο και ένα λατρευτικό αντικείμενο. Για αυτό πολλές φορές έχουμε πεί με φίλους αναγνώστες και άλλους συγγραφείς, ότι το αγαπάμε και ως αντικείμενο είτε θεωρούμε  μια έκδοση ως καλαίσθητη είτε ως λιγότερο ελκυστική”

Γιώργος Αποστολίδης

 

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
ΑΘΗΝΑ +
spot_img

Συμβαίνει στην Αθήνα