Εν έτει 1989 ο Όλιβερ Στόουν υπέγραφε ένα από τα κορυφαία αντιπολεμικά φιλμ που έγιναν ποτέ. «Πατώντας» στην αληθινή ιστορία του βετεράνου του Ρον Κόβιτς, αποτύπωσε με τον κινηματογραφικό του φακό το… τέλος της αθωότητας μιας ολόκληρης γενιάς Αμερικανών.
Εκείνων που ταξίδεψαν στο Βιετνάμ για την πατρίδα, και επέστρεψαν δίχως πατρίδα.
Ο Τομ Κρουζ έχει να θυμάται –μάλλον- την ερμηνεία της ζωής του. Ο Μπρους Σπρίνγκστιν το πιο παρεξηγήμενο τραγούδι της καριέρας του «Born in the USA». Και ο Ρόναλντ Ρίγκαν μια από τις πιο παράξενες «προεδρικές» γκάφες του, καθώς το καθόλα ειρωνικό hit του σάουντρακ για την… μαμά-Αμερική, το έκανε σήμα κατατεθέν της τελευταίας προεκλογικής καμπάνιας του.
H ταινία είχε τίτλο «Γεννημένος στις 4 Ιουλίου» και θα την συνοδεύει για πάντα το χρυσό αγαλματίδιο του θείου Όσκαρ. Εκείνο με την ένδειξη «καλύτερη σκηνοθεσία».
‘Ένα αντίστοιχο θα έπρεπε να βρίσκεται στο σαλόνι του σπιτιού του Ότο Ρεχάγκελ και της περίφημης Μπεάτα, στο Έσσεν. Μεταξύ μας άλλωστε: Τύφλα να έχει ο Όλιβερ Στόουν μπροστά στο «έπος» που σκηνοθέτησε ο «Ρεχακλής» 15 χρόνια αργότερα. Σαν σήμερα: 4 Ιουλίου 2004. Η νύχτα που η Ελλάδα μέσα από το ποδόσφαιρο έδειξε με έναν τρόπο πως όλα μπορεί να συμβούν. Ακόμη και τα απίστευτα. Αν πιστεύεις. Αν δεν τα παρατάς. Αν γεννήθηκες έτοιμος για κάτι που θα αφήσει το σημάδι του στην ιστορία.
Η ταινία του Στόουν βασίστηκε στην αυτοβιογραφία του Ρον Κόβιτς, που κυκλοφόρησε το 1974 και πολύ γρήγορα έγινε best seller. Δεκαπέντε χρόνια μετά.
Το «impossible is nothing» του Ντέμη και του Καραγκούνη, του Τραϊνού και του Νικοπολίδη συμπληρώνει σήμερα 15 χρόνια. Και οι Έλληνες είπαν να το γιορτάσουν με έναν τρόπο που αξίζει τον κόπο απόψε να βάλεις το μπλουζάκι που σε κάποια ντουλάπα έχεις φυλαγμένο από τότε, και να πας ως την Ριζούπολη.
Εκεί (21.45) που θα προκύψει ένα remake του μεγάλου τελικού της Λισαβόνας. Η εθνική Ελλάδας 2004, κόντρα στην αντίστοιχη της Πορτογαλίας. Όπως τότε που ο Άγγελος Χαριστέας έκανε του… κεφαλιού του και ο Κώστας Βερνίκος από την αγαπημένη μας τηλεόραση, μας ταξίδευε «στον έβδομο ουρανό όλοι αδέρφια». Τότε που δεν ξέρουμε αν ήταν αθωότητα, αλλά που τίποτε δεν είναι πια το ίδιο.
Στον δικό μας πάγκο θα είναι ο σεβάσμιος χερ-Ότο. Εκείνος που τον ρώτησαν κάποτε αν φοβάται το Euro και απάντησε « Τι να φοβηθώ; Εδώ είμαι παντρεμένος 34 χρόνια». Στον ιβηρικό ο δικός μας Φερνάντο Σάντος, εν ενεργεία πρωταθλητής Ευρώπης με την Πορτογαλία. Εκείνος που μας ταξίδεψε στο Euro 2012, στο Μουντιάλ 2014. Εκείνος που φεύγοντας άφησε πίσω του… συντρίμμια.
Ο «δάσκαλος» από το Εστορίλ, που χθες στη συνέντευξη Τύπου για αυτό το ιδιαίτερο ραντεβού δεν μίλησε για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Αλλά για τον ίδιο τον Έλληνα. «Ο Πορτογάλος ζει σε μια κλίμακα από το 8 μέχρι το 80. Ο Έλληνας ζει σε μια κλίματα από το 8 μέχρι το 800. Μερικές φορές είμαστε τρομερά απαισιόδοξοι χωρίς κανέναν λόγο και άλλη στιγμή είμαστε τρομερά αισιόδοξοι και νομίζουμε ότι είμαστε οι καλύτεροι. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε ποτέ την ελληνική ιστορία, αλλά δεν πρόκειται να κερδίσουμε μόνο και μόνο επειδή υπάρχει αυτή. Αν βρούμε την ισορροπία, τότε η νίκη είναι σίγουρη. Όχι μόνο στο ποδόσφαιρο, αλλά σε όλα».
Είπαν και άλλα πολλά χθες στο ίδρυμα Νιάρχος, τα μέλη της πιο όμορφης παρέας. Λείπει μόνο ο Κριστιάνο Ρονάλντο, που τότε σαν 18άχρονος δεν άντεχε την ιδέα της ήττας και ξέσπασε σε λυγμούς με το σφύριγμα της λήξης. Ο CR 7 που από τότε στην καριέρα του –που φυσικά συνεχίζεται- δεν σταμάτησε να χαμογελάει. «Πολλές φορές στην Πορτογαλία με ρωτάνε πώς είναι να έχεις να διαχειριστείς μεγάλα “εγώ”. Το ξέρω πολύ καλά, δεν είναι καθόλου δύσκολο να το καταλάβω, γιατί όταν έφτασα στην Ελλάδα όλοι έλεγαν εγώ, εγώ, εγώ… Την πρώτη φορά που το άκουσα, σκεφτόμουν πώς γίνεται όλοι να έχουν τόσο μεγάλο εγωισμό, αλλά μετά κατάλαβα τι σημαίνει. Όλοι οι άνθρωποι έχουν “εγώ”. Ο Κριστιάνο είναι όπως όλοι οι άνθρωποι, έχει το δικό του “εγώ”. Αντίστοιχα, κι αυτός πρέπει να δουλέψει με το δικό μου “εγώ”».
Θα πουν και άλλα απόψε: Πριν το ματς, κατά τη διάρκεια, μετά. Αλλά μέχρι τότε έχουν τα πλάνα τους. «Δεν έχουμε αποφασίσει ακόμη για την ενδεκάδα, θέλουμε να δούμε την κατάσταση όλων των παικτών και να μιλήσουμε μαζί τους. Και όπως κάναμε πάντα τα προηγούμενα χρόνια, θα ανακοινώσουμε τις επιλογές μας πριν από το ματς (γέλια)» όπως εξήγησε ο Ότο Ρεχάγκελ. Είναι σίγουρο πως κάπως, κάπου, κάτι θα βρει πάλι. Και θα τους νικήσει ξανά τους Πορτογάλους…
Στο μεταξύ το ιστορικό αυτό αντάμωμα έχει και καλό σκοπό. Τα έσοδα θα διατεθούν για την ενίσχυση της Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας «Μέριμνα».
Legends 2004: Αντώνης Νικοπολίδης, Κώστας Χαλκιάς, Φάνης Κατεργιαννάκης, Γιούρκας Σεϊταρίδης, Στέλιος Βενετίδης, Νίκος Νταμπίζας, Τραϊανός Δέλλας, Τάκης Φύσσας, Γιάννης Γκούμας, Μιχάλης Καψής, Άγγελος Μπασινάς, Θοδωρής Ζαγοράκης, Κώστας Κατσουράνης, Παντελής Καφές, Γιώργος Καραγκούνης, Βασίλης Λάκης, Γιώργος Γεωργιάδης, Στέλιος Γιαννακόπουλος, Βασίλης Τσιάρτας, Άγγελος Χαριστέας, Ντέμης Νικολαΐδης, Ζήσης Βρύζας, Δημήτρης Παπαδόπουλος.
Portugal Legends: Βίτορ Μπαΐα, Ζόρζε Αντράντε, Φερνάντο Μέιρα, Ρικάρντο Καρβάλιο, Μποσίνγκουα, Μιγκέλ, Νούνο Βαλέντε, Μάρκο Φερέιρα, Φρεσό, Πετίτ, Πέδρο Μέντες, Μανίς, Ντέκο, Πάουλο Σάντος, Ρικάρντο Ρόσα, Ρομέου, Χέλντερ Πόστιγκα, Παουλέτα.
Διονύσης Δελλής
