Ημέρα πένθους σήμερα για τη Νέα Ζηλανδία, μετά την πρωτοφανή τρομοκρατική ενέργεια με 48 νεκρούς και δεκάδες βαριά τραυματίες.
Τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο μετά την 15η Μαρτίου 2019 για μία από τις πλέον ανοικτές και ανεκτικές κοινωνίες του κόσμου.
Η μακρινή χώρα του νοτίου ημισφαιρίου, με τις εκατοντάδες εθνότητες, γλώσσες και ιδιώματα, που μέχρι χθες θεωρούνταν πρότυπο πολυπολιτισμικής αρμονικής συνύπαρξης, θα χρειαστεί πολύ χρόνο για να επουλώσει το βαθύ τραύμα που προκάλεσε η απενενοημένη ενέργεια φανατικών ακροδεξιών, οι οποίοι είχαν ως πρότυπο τους τον Νορβηγό μακελάρη Άντερς Μπρέιβικ.
Χώρα φιλόξενη και ανεκτική η Νέα Ζηλανδία, δέχτηκε και δέχεται πρόσφυγες, μετανάστες και κατατρεγμένους από όλο τον κόσμο, έχοντας θεσπίσει μία σειρά κανόνες, ώστε να προστατεύσει την κοινωνική ειρήνη και συμβίωση.
Το σημερινό χτύπημα όμως είναι και μια υπενθύμιση ότι, η ιστορία δεν κινείται γραμμική από το καλό προς το καλύτερο και πως στο διάβα της, όπως πολλές φορές στο παρελθόν, έχουμε παλινορθώσεις και πισογυρίσματα που προκαλούν, αρχικά αποτροπιασμό και φρίκη, στη συνέχεια όμως, αποτελούν τροφή για αναστοχασμό.
Η εν ψυχρώ δολοφονία ανθρώπων την ώρα της προσευχής τους, αποτελεί μία ανήκουστη πράξη για χώρες που ανήκουν στο στρατόπεδο των ανοιχτών κοινωνιών και σίγουρα προβληματίζει τους νουνεχείς ανθρώπους, για το εύρος της άγνοιας και του μίσους που σηματοδοτούν.
Εύλογες είναι και οι απορίες που διατυπώνουν πολλοί ως προς τη δυνατότητα προμήθειας πολεμικών πυροβόλων όπλων, τη λειτουργία τρομοκρατικών οργανώσεων κάτω από τη μύτη των διωκτικών αρχών στην κυριολεξία, αλλά και την ευκολία διάδοσης του μηνύματος μέσω των σελίδων κοινωνικής δικτύωσης, οι χρήστες των οποίων παρακολοθούσαν σε απευθείας μετάδοση το μακελειό.
Το τελευταίο είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό γιατί εκ των πραγμάτων, θέτει επί τάπητος το ζήτημα της ελευθερίας του λόγου, τα όρια και τις προϋποθέσεις περιορισμού της, δεδομένου ότι η σύγχρονη πραγματικότητα απαιτεί προσεγγίσεις που ανταποκρίνονται στις ιδιαιτερότητές της και όχι σε στερότυπα και προκατασκευασμένες απόψεις που απηχούν προβλήματα του παρελθόντος.
Δημήτρης Τριανταφυλλίδης
