Η ωμή, αλήτικη γλώσσα του Κίθ Ρίτσαρντς δεν χαρίζεται σε κανέναν. Αυτή ήταν άλλωστε που τον οδήγησε από την φτώχεια, στην αποθέωση και σε όλα τα… ναρκωτικά του κόσμου. «Το ’59 η Ντόρις (η μητέρα του) μου αγόρασε δική μου κιθάρα». Η φράση αυτή από την αυτοβιογραφία του «Life» (που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λατέρνατιβ) περιγράφει ουσιαστικά τη γένεση του κιθαρίστα του μεγαλύτερου ροκ συγκροτήματος όλων των εποχών. Και αν η μητέρα του και ο πατέρας του δεν είχαν ζητήσει την βοήθεια φίλων για να λάβουν πίστωση για αυτήν την κιθάρα, ο Κιθ Ρίτσαρντς είναι φανερό ότι πάλι «Βράχος που κυλάει» θα είχε γίνει. Γιατί όλη αυτή η καριέρα δεν ενέχει τύχη. Ήταν απελπισμένη, παθιασμένη επιλογή. Λαχτάρα.
«Αυτό είναι το βιβλίο. Αυτό το δίλημμα. Να συμβιβαστώ ή να κάνω αυτό που αγαπώ» θα πει ο τραγουδιστής- συνθέτης Κώστας Τουρνάς σε αυτήν τη Ruby Tuesday στην Εφημερίδα, που ήταν αφιερωμένη στον Κίθ Ρίτσαρντς. Δεν παγιδεύτηκε στην αιχμαλωσία της ανάγκης για επιβίωση. Και κέρδισε την αθανασία.
Life ή η βιογραφία μιας Πέτρας
Με τους Rolling Stones, ο Κιθ Ρίτσαρντς δημιούργησε κιθαριστικά ριφ, στίχους και τραγούδια που ταρακούνησαν όλο τον κόσμο. Κι όμως το 1954- όπως ο ίδιος αφηγείται- δεν μπορούσε να μπει σε μαγαζί και να αγοράσει τις αγαπημένες του καραμέλες βουτύρου.
Για περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες έζησε με τον πιο αυθεντικό ροκ εν ρολ τρόπο ζωής, παίρνοντας τα ρίσκα του εκεί που επέλεγε, κάνοντας τη δική του εσωτερική αναζήτηση. Για τα ναρκωτικά. Στο βιβλίο του μιλάει για τους δίσκους του Τσακ Μπέρι και του Μάντι Γουότερς που άκουγε με μανία όταν ήταν πιτσιρικάς στο Κεντ, για το πώς έμαθε να παίζει κιθάρα και για την μπάντα που δημιούργησε με τον Μικ Τζάγκερ και τον Μπράιαν Τζόουνς.
Για τους Rolling Stones και για το πώς άρχισε να εξαπλώνεται η φήμη τους, για την επιτυχία τους σαν συγκρότημα κακών παιδιών. Μιλάει για την περιβόητη έφοδο και τη σύλληψή του από το Τμήμα Δίωξης Ναρκωτικών στο σπίτι του στο Ρέντλαντς και τις μετέπειτα συνεχείς συγκρούσεις με ένα ανισόρροπο καθεστώς που τον οδήγησαν να αποκτήσει ανεξίτηλα την εικόνα του παράνομου λαϊκού ήρωα. Ο Κιθ εξιστορεί πώς δημιούργησε αθάνατα κιθαριστικά ριφ όπως στο “Jumping Jack Flash”, στο “Street Fighting Man” και στο “Honky Tonk Women”.
Για τον έρωτά του με την Πάτι Χάνσεν. Για την ψυχρότητα του με τον Μικ Τζάγκερ και για τη συμφιλίωση που ακολούθησε. Για το γάμο του, την οικογένειά του, τα σόλο άλμπουμ, τους X-Pensive Winos… Και η Ζωή συνεχίζεται.
Επόμενη Ruby Tuesday
Ruby Tuesday, 26 Φεβρουαρίου, Tiki (Φαλήρου 15) στις 20.00
Leonard Cohen: από τον Καναδά ως την Ύδρα είναι μόνο μερικά τραγούδια δρόμος.
Ο Νίκος Πορτοκάλογλου και η Nalyssa Green, τραγουδοποιοί μιας Αθήνας όπου η πόλη και οι άνθρωποι είναι δεν είναι πλήθος, αλλά μονάδες, όπως και συναισθήματα, συζητούν για την ποίηση και τη μελωδία του μεγάλου Καναδού. Τα βιβλία του «Το αγαπημένο παιχνίδι» (Μελάνι), «Ο Λεονάρντ Κοέν με δικά του λόγια» (Μελάνι), είναι μια καλή αφορμή για να μυηθούμε στο συναίσθημα αλλά και την υπαρξιακή φλόγα που κατάκαιγε την ψυχή του. Από τους χειμώνες στο Μόντρεαλ μέχρι και τα καλοκαίρια στην Ύδρα, ορίστε μια βραδιά που θα μεταμορφώσει το Tiki σε ένα καμπαρέ από σουβενίρ των γειτονιών του κόσμου. Πόθοι, όνειρα, υπέροχοι απόκληροι, έλεος, μεταφυσική και ισόβια άνθρωποι, όπως έλεγε ο Κοέν. Κόντρα στον θάνατο, τον πόλεμο και τη μοναξιά. Αναμένεται μια πολύ θερμή βραδιά, σας προειδοποιούμε!
Οι Ruby Tuesdays διοργανώνονται από τη διοργάνωση Αθήνα Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου.
Το πρόγραμμα της διοργάνωσης Αθήνα 2018-Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου του δήμου Αθηναίων υλοποιείται χάρη στη στήριξη και των δωρητών: Μέγας δωρητής είναι το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Χρυσοί δωρητές είναι το Ίδρυμα Ι. Λάτση και η εταιρία Core Α.Ε. Δωρητές είναι το Ίδρυμα Ωνάση, το Κοινωφελές Ίδρυμα Κοινωνικού και Πολιτιστικού Έργου (ΚΙΚΠΕ), το Ίδρυμα Α. Κ. Λασκαρίδη και ο Οργανισμός Συλλογικής Διαχείρισης Έργων Λόγου (ΟΣΔΕΛ). Πολύτιμοι υποστηρικτές είναι η Aegean Airlines, ο Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών και η εταιρία Σταθερές Συγκοινωνίες (ΣΤΑΣΥ).
