Οι όροι που θέτουν πλέον οι ΗΠΑ για την αποχώρηση τους από τη Συρία είναι ειναι από τα βασικά θέματα του διεθνούς Τύπου, όπως επίσης και οι εξελίξεις γύρω από το θέμα του Brexit.
Για Brexit: Οι εξελίξεις γύρω από το Brexit είναι ένα από τα θέματα που απασχολούν και σήμερα τον βρετανικό Τύπο. Η Τερέζα Μέι μιλώντας στο BBC την Κυριακή προειδοποίησε πως αν το Κοινοβούλιο απορρίψει τη συμφωνία της, τότε η χώρα θα βρεθεί σε “αχαρτογράφητα νερά”. Πάνω από 200 βουλευτές από όλο το πολιτικό φάσμα έχουν υπογράψει επιστολή προς την Μέι ζητώντας της ευθέως να αποκλείσει την πιθανότητα εξόδου από την Ε.Ε χωρίς συμφωνία. Η πρωθυπουργός έχει προσκαλέσει τους βουλευτές για συνάντηση αύριο, Τρίτη. Η πρώην υπουργός Ντέιμ Κάρολιν Σπέλμαν που βρίσκεται πίσω απο αυτή την πρωτοβουλία μαζί με τον συνάδελφό της από τους Εργατικούς, Τζακ Ντρόμεϊ δήλωσαν ότι μια έξοδος χωρίς συμφωνία θα προκαλέσει την απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας.
Ο Guardian αναφέρει ότι η Τερέζα Μέι ετοιμάζεται για μια “απελπισμένη τελευταία έκκληση” προς τους Ευρωπαίους ηγέτες να “διασώσουν” τη συμφωνία της για το Brexit. H εφημερίδα αναφέρει επίσης ότι η βρετανίδα πρωθυπουργός θέλει υποχωρήσεις στο θέμα των ιρλανδικών συνόρων, ώστε να κερδίσει όσο δυνατόν περισσότερες ψήφους υπερ της συμφωνίας στη Βουλή των Κοινοτήτων, την ερχόμενη εβδομάδα.
Από την πλευρά του ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, Μπόρις Τζόνσον γράφει σήμερα στην Telegraph υπερ μιας μη συμφωνίας για το Brexit. Ο βουλευτής των Συντηρητικών εξηγεί πως η αποχώρηση από την Ε.Ε χωρίς συμφωνία είναι “πιο κοντά σε αυτό που ψήφισαν οι βρετανοί στο δημοψήφισμα του 2016”.
Σύμφωνα με την Daily Mail, αρκετοί υπουργοί αναμένεται να πιέσουν την κα Μέι να καθυστερήσει την ψήφο στη Βουλή των Κοινοτήτων για τη Συμφωνία. Η εφημερίδα επικαλείται πηγή λέγοντας ότι αν χρειάζεται περισσότερος χρόνος για διαπραγματεύσεις προκειμένου να επιτευχθούν υποχωρήσεις από τις Βρυξέλλες ώστε να περάσει η συμφωνία από τη Βουλή, τότε η ψηφοφορία θα πρέπει να αναβληθεί για αργότερα, ξανά.
Οι Times εκτιμούν ότι είναι δύσκολο να δει κανείς πώς τόσο οι Συντηρητικοί ή οι Εργατικοί θα μπορούσαν να επωφεληθούν από τη στασιμότητα, που παρατηρείται γύρω από το Brexit. Επικαλείται μια άτυπη δημοσκόπηση μελών του Συντηρητικού κόμματος, που στην πλειοψηφία τους αναφέρουν ότι θα προτιμούσαν να αποχωρήσει η χώρα από την Ε.Ε χωρίς συμφωνία, παρά με τους όρους της κα Μέι.
Την ίδια ώρα, δίνει έμφαση όμως και στο εσωκομματικό πρόβλημα των Εργατικών καθώς σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση το 72% των μελών τους θέλουν δεύτερο δημοψήφισμα, το οποίο ο Τζέρεμι Κόρμπιν έχει προς το παρόν απορρίψη λέγοντας πως ‘δεν αποτελεί επιλογή για την ώρα”. Η εφημερίδα προβλέπει ότι το 2019 θα είναι μια “περίπλοκη και απρόβλεπτη χρονιά για την πολιτική σκηνή της χώρας”.
Για Γαλλία: Ποιός είπε ότι το κίνημα των κίτρινων γιλέκων έχασε τη δύναμη του; Απλώς είχαν μεσολαβήσει οι γιορτές και το κρύο αναφέρει η DW. Για να μη δημιουργούνται λοιπόν λάθος εντυπώσεις με την έναρξη του 2019, κινητοποιήθηκαν για τα καλά εκ νέου. Υποχρέωσαν έτσι τον υπουργό Εσωτερικών να αναγνωρίσει την “αναζωογόνηση της κινητοποίησης” με 50.000 άτομα σε σύγκριση με τις 32.000 το προηγούμενο Σάββατο. Είχαμε όμως και αναζωπύρωση της βίας σε πολλές πόλεις. Μάλιστα στο Παρίσι οι διαδηλωτές ξεπέρασαν μια ακραία κόκκινη γραμμή. Με τη βοήθεια ενός μηχανήματος οδοποιίας που βρήκαν κοντά στην οδό Γκρενέλ, όπου στεγάζονται τα γραφεία του κυβερνητικού εκπροσώπου Μπενζαμέν Γκριβώ, τέσσερα ή πέντε άτομα, με ή χωρίς κίτρινα γιλέκα, έσπασαν την τεράστια ξύλινη εξώπορτα και εισέβαλαν στην εσωτερική αυλή. “Δεν επιτέθηκαν σε μένα, αλλά στη Δημοκρατία και τους θεσμούς της” δήλωσε, μάλλον ταραγμένος, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.Μέσω Twitter αντέδρασε ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν : “Για άλλη μια φορά η ακραία βία ήρθε να επιτεθεί στη Δημοκρατία, στους αντιπροσώπους και στα σύμβολά της”, επεσήμανε. Επιπλέον, υποσχέθηκε δικαιοσύνη και κάλεσε “όλους για συζήτηση και διάλογο”. Τα “κίτρινα γιλέκα” όμως θέλουν και αυτά να περάσουν σε μια νέα φάση για τον συντονισμό των ιδεών τους. Με πρωτοβουλία οπαδών τους στη Μασσαλία δημιούργησαν μια πλατφόρμα με τα απαραίτητα ψηφιακά εργαλεία, ώστε να καταγράψουν τα αιτήματα ή τις καταγγελίες όλων των πολιτών που θα ήθελαν να εκφραστούν.
Σε μια άλλη εξέλιξη, ο υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, Μπρυνό Λεμέρ προειδοποίησε μέσω συνέντευξης του στο Europe 1 radio ότι η Κομισιόν θα κάνει “ένα οικονομικό και πολιτικό λάθος” αν μπλοκάρει τη συγχώνευση των Alstom-Siemens. Αν μπλοκάρει τη συγχώνευση “θα στείλει επίσης μήνυμα σε μια κατακτητική Κίνα ότι η Ευρώπη είναι διασπασμένη” δηλωσε.
Στη Γερμανία: Επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης της Γερμανίας και μείωση των εσόδων του κράτους προβλέπει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Όλαφ Σολτς, εκφράζοντας παράλληλα την επιθυμία του να είναι ο υποψήφιος καγκελάριος του SPD. Σε συνέντευξή του στην Bild ο Σολτς υποστηρίζει ότι η αναμενόμενη επιβράδυνση της πορείας της γερμανικής οικονομίας θα έχει αισθητές επιπτώσεις για τα έσοδα του κράτους. “Οι καλές εποχές, όπου οι εισπράξεις του κράτους από φόρους είναι υψηλότερες απ’ ό,τι αναμενόταν, πλησιάζουν προς το τέλος τους” τονίζει, προσθέτοντας πως το 2018 ήταν η τελευταία χρονιά με ένα “γερό” πλεόνασμα στους φόρους. Επίσης στη συνέντευξή του ο Όλαφ Σολτς εκφράζει για πρώτη φορά δημόσια την επιθυμία του στις επόμενες εκλογές να είναι ο υποψήφιος καγκελάριος των Σοσιαλδημοκρατών.
Στο μεταξύ το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα, που μετέχει στον κυβερνητικό συνασπισμό της καγκελαρίου Μέρκελ, ζήτησε χθες να υπάρξει τάχιστη ενημέρωση του υπουργού Εσωτερικών για το τι γνώριζαν οι υπηρεσίες ασφαλείας της χώρας σχετικά με τη μαζική διαρροή δεδομένων πολιτικών στελεχών και ποια υπήρξε η αντίδρασή τους
Την ίδια ώρα, ο Κρίστιαν Λίντνερ ο επικεφαλής των Φιλελευθέρων της Γερμανίας, FDP και μέλος της ευρωομάδας ALDE δήλωσε ότι το κόμμα του “ειναι πρόθυμο να ξεκινήσει εκστρατεία μαζί με άλλους φιλελεύθερους, όπως ο Εμανουέλ Μακρόν” ενόψει των ευρωεκλογών. Στις δηλώσεις αυτές προέβη στη διάρκεια του συνεδρίου του κόμματος, το σαββατοκύριακο.
Για ευρωεκλογές: “Ένα ακροδεξιό κύμα;” Η τύχη των ακροδεξιών και άλλων λαϊκιστικών κινημάτων είναι ένα από τα “καυτά” ζητήματα ενόψει των ευρωεκλογών. Ενώ οι δημοσκοπήσεις (και τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα) εκτιμούν ότι θα πάνε γενικά καλά – ή ίσως καλύτερα από τις τελευταίες ευρωεκλογές – η εικόνα ίσως είναι πιο περίπλοκη από ό,τι δείχνει, σχολιάζει το Politico. Τα κόμματα που αποτελούν την ομάδα των Ευρωσκεπτικιστών και των ξεκάθαρα αντι – ευρωπαίων ίσως καταλήξουν να γίνουν μεγαλύτερη ομάδα από ό,τι σήμερα. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις προβλέπουν ότι κερδίζουν συνολικά 155 έδρες από τις συνολικά 705 του Ευρωκοινοβουλίου.
“Λαϊκιστές ενωμένοι… ή όχι;”: Αλλά τελικά η ακροδεξιά θα μπορέσει να μετατρέψει την επιρροή που έχει μέσω των social media σε μια πραγματική πολιτική επιρροή; Κάποια κόμματα από αυτό το πολιτικό φάσμα εργάζονται ώστε να ενωθούν σε μια μεγαλύτερη ομάδα. Αν το πετύχουν τότε θα γίνουν η δεύτερη μεγαλύτερη πολιτική δύναμη στο ευρωκοινοβούλιο. Αλλά δεν είναι εύκολο. Όχι μόνο γιατί υπάρχουν αρκετές διαδικασίες και περίπλοκες για τον σχηματισμό ομάδας αλλά κυρίως γιατί υπάρχει ένα θεμελιώδες εμπόδιο, να υπάρχει μια βασική κοινή αντίληψη των πολιτικών τους στόχων.
“Εκτός Ε.Ε”: Μια μεγάλη ομάδα λαϊκιστών είναι εκείνη που θέλει την έξοδο των χωρών τους από την Ε.Ε. Αναλογιστείτε πως αυτό ζητούν μέσω ενός προσχεδίου μανιφέστου ο Εθνικός Συναγερμός, της Μαρίν Λεπέν και το AfD της Γερμανίας ενόψει ευρωεκλογών.
“Οι Συντηρητικοί ανά χώρα”: Υπάρχουν εκείνοι που έχουν καταλήξει στο στρατόπεδο των δεξιών επειδή δεν έχουν πού αλλού να πάνε. Δηλαδή για παράδειγμα, το Κίνημα των Πέντε Αστέρων (μην ξεχνάτε και το ALDE όταν ο Φέρχοφστατε είχε προτείνει να γίνουν μέλος των Φιλελευθέρων, πριν από ένα χρόνο) Και έπειτα είναι και εκείνοι που απολαμβάνουν τα οφέλη της εξουσίας και ίσως να μετακινούνται σε πιο κεντρώες κατευθύνσεις (σκεφθείτε το Αυστριακό ακροδεξιό κόμμα, FPÖ).
“Και… υπάρχει και ο Ματέο Σαλβίνι”: Πρόκειται για έναν τακτικιστή που του αρέσει να παίζει… με τις επιλογές του πριν λάβει μια απόφαση- οι επιλογές του ποικίλουν από το να γίνει ένας μάλλον κεντρώος… σύμμαχος του ΕΛΚ ή να ηγηθεί του στρατοπέδου των ακροδεξιών. Θα βρεθεί στην Πολωνία την Τετάρτη για να συνομιλήσει με τον Γέροσλαβ Καζίνσκι για την προοπτική να σχηματίσουν μια κοινή ομάδα, σύμφωνα με δημοσιεύματα στον ιταλικό και πολωνικό Τύπο. Αν όντως σχηματίσουν ομάδα θα είναι εκείνη που ενώ είχε “προκαλέσει” την υπόλοιπη Ε.Ε (για θέματα όπως το κράτος δικαίου, τους εθνικούς προϋπολογισμούς) τελικα αποφάσισε σιγά – σιγά να υποχωρήσει σκεπτόμενη πιο λογικά.
Στο μεταξύ, οι FT σε προηγούμενο άρθρο τους “Μακρόν εναντίον Σαλβίνι: η μάχη για το πολιτικό μέλλον της Ε.Ε” αναφέρουν πως “κάποιοι ανησυχούν πως αν πολωθεί η συζήτηση γύρω από την Ε.Ε θα αποτελέσει λάθος τακτικής”. “Είναι λάθος να έχουμε μια διάσπαση μεταξύ των Ευρωπαϊστών και των λαϊκιστών από εμάς που προωθούμε την Ευρώπη” επισημαίνει ο Ενρίκο Λέττα, πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας. “Είναι λάθος γιατί είναι απολύτως απαραίτητο να διαχωρίσουμε το λεγόμενο στρατόπεδο των λαϊκιστών. Είναι ένα πολύ διασπασμένο στρατόπεδο και τους βοηθάμε προχωρώντας σε έναν τέτοιο απλό διαχωρισμό. Είναι ενωμένοι μόνο όταν έχουν εχθρούς” αναφέρει χαρακτηριστικά. Οι επικείμενες ευρωεκλογές 23-26 Μαϊου έχουν τη δυναμικη να είναι οι πιο ενδιαφέρουσες εδώ και δεκαετίες. Ακροδεξιές ή εθνικιστικές δυνάμεις είναι σε ανοδική πορεία σχεδόν σε όλα τα κράτη μέλη της Ε.Ε προκαλώντας τα συστημικά κόμματα που συνεχίζουν να ασπάζονται καμιά φορά και όχι ακριβώς εντελώς προ -ευρωπαϊκές απόψεις. Σύμφωνα με την ανάλυση δημοσκοπήσεων από την εταιρεία Pollofpolls.eu, η Λέγκα του κ Σαλβίνι θα ανέβει από 6% και πέντε έδρες στο Ευρωκοινοβούλιο το 2014, στο 33% και επομένως, στις 29 έδρες. Η ακροδεξιά στη Γαλλία αναμένεται να πάρει 21% κάτι που σημαίνει ότι το “La République en Marche” του Μακρόν θα βγει δεύτερο δίνοντας την ευκαιρία στη Λεπέν να βγει νικήτρια μετά τις προεδρικές εκλογές του 2017. Το δεξιό κόμμα του Όρμπαν, Fidesz θα κυριαρχήσει στην Ουγγαρία, ενώ το AfD στη Γερμανία φαίνεται ότι θα διπλασιάσει τη δυναμη του (7% και επτά έδρες στις εκλογές). Στην Πολωνία το άκρως συντηρητικό κόμμα “Νόμος και Δικαιοσύνη” αναμένεται να λάβει 41% και 24 έδρες από 32% και 19 έδρες στις προηγούμενες ευρωεκλογές. Ωστόσο, συγκεντρωτικά τα κέρδη για τα ριζοσπαστικά ακροδεξιά κόμματα στο Ευρωκοινοβούλιο ίσως να είναι μικρότερα απο όσα θα ήθελαν οι επικεφαλής τους. Μια μελέτη για το ινστιτούτου Ζακ Ντελόρ, με έδρα το Παρίσι, εκτιμά ότι θα κερδίσουν μόλις το 25% των 705 εδρών, λίγο πάνω από το 20% που είναι τώρα. Ένας λόγος είναι το Brexit, και η αποχώρηση των ευρωσκεπτικιστών ευρωβουλευτών. Ένα άλλος λόγος είναι ότι η γαλλική ακροδεξιά και το Ουγγρικό Fidesz είναι ήδη σε ισχυρή θέση στο απερχόμενο ευρωκοινοβούλιο. Εθνικιστές και λαϊκιστές δεν θα μπορέσουν να γίνουν η πρώτη δύναμη στο ευρωκοινοβούλιο, όμως θα μπορούν να “μπλοκάρουν” τη λειτουργία του και να θέσουν τους εαυτούς τους σε θέση ισχύος ακόμα και διεκδικώντας ανώτατες θεσμικές θέσεις. “Ιστορικά, οι εθνικιστές και λαϊκιστές πάντα αγωνίζονταν για να χτίσουν συνεκτικές και μακρόπνοες συμμαχίες σε ευρωπαϊκό επίπεδο” αναφέρει ο καθηγητής πολιτικών επιστημών, Μάθιου Γκουντγιν, απο το πανεπιστήμιο του Κεντ παρά το γεγονός ότι σημειώνει πως “η συγχώνευση κάτω από την ίδια ομπρέλα της αντίδρασης εναντιον των μεταναστών και της Ευρώπης εν γένει” στην ευρωσκεπτικιστική συζήτηση τους έχει προσφέρει ένα κοινό θέμα. Στο σημερινό κοινοβούλιο, δεξιά και εθνικιστικά κόμματα έχουν διασπαστεί σε 4 ομάδες περιλαμβανομένου και το ΕΛΚ, όπου ανήκει το κόμμα του Όρμπαν, Fidesz. Οι απόψεις τους ποικίλουν απο τους συντηρητικούς που θέλουν ελεύθερη αγορά, μικρότερη γραφειοκρατία έως τους ακροδεξιούς πολέμιους της Ε.Ε και του ευρώ. Το πρόβλημα με τους Ευρωπαίους εθνικιστές είναι ότι τα συμφέροντάς τους συνήθως συγκρούονται. Ο Σαλβίνι για το μεταναστευτικό ζητά ενίσχυση της ευρωπαϊκής βοήθειας, ενώ ο Όρμπαν ή το ακροδεξιό αυστριακό κόμμα ζητούν την παύση της όποιας βοήθειας από την Ε.Ε. Κάποια από τα ακροδεξιά κόμματα της Γαλλίας ή της Αυστρίας επιθυμούν στενότερους δεσμούς με τη Ρωσία, την ώρα που το αντίστοιχο Πολωνικό δεν επιθυμεί κάτι τέτοιο. (…) Από την πλευρά του και ο Μακρόν προσαρμόσει το μήνυμα του. Αποφεύγει να δείξει ότι αντίπαλός του είναι ο Σαλβίνι δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση στην ανάγκη μιας πιο ισχυρής Ευρώπης και κυρίαρχης, παρά το γεγονός ότι η πρόταση του για ευρωπαϊκό στρατό μοιάζει με παρά πολύ “φιλελεύθερη”. “Ο Σαλβίνι είναι το σύμπτωμα μιας κοινωνίας, που δεν γνωρίζει που πηγαίνει. Ο καλύτερος τρόπος για να του απαντάς όπως και σε άλλους εθνικιστές είναι μέσω προτάσεων ενίσχυσης της Ε.Ε” αναφέρει ο Pieyre-Alexandre Anglade, στρατηγικός αναλυτής για La République en Marche party and 2019. Μάλιστα υπέδειξε τις 50 ιδέες της ομιλίας του Μακρόν στη Σορβόννη για τον σκοπό αυτό σημειώνοντας πως η πλειοψηφία τους έχει ήδη συμφωνηθεί.
Για μεταναστευτικό: Το μεταναστευτικό συνεχίζει να κυριαρχεί στην ιταλική επικαιρότητα και στη νέα χρονιά, που μόλις ξεκίνησε. Δύο είναι τα κύρια μέτωπα τα οποία άρχισαν να προκαλούν και ενδοκυβερνητική μίνι – κρίση. Από τη μία εδώ και δύο εβδομάδες 49 μετανάστες και πρόσφυγες, που βρίσκονται Sea Eye και Sea Watch 3 της γερμανικής ΜΚΟ Sea Watch που βρίσκονται εγκλωβισμένα στα παγωμένα νερά της Μεσογείου και συγκεκριμένα της Μάλτας με την κυβέρνηση να αποστέλει προμήθειες, αλλά να μην ανοίγει τα λιμάνια της. Η θέση της Βαλέτας είναι πως το νησί είναι πολύ μικρό για να φιλοξενήσει μετανάστες και αιτούντες άσυλο. Από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση του Τζουζέπε Κόντε επέλεξε αυτή τη φορά προχώρησε σε αμφίσημες δηλώσεις. Ο επικεφαλής των Πέντε Αστέρων Λουίτζι ντι Μάιο δήλωσε οτι η Ρώμη είναι πρόθυμη να φιλοξενήσει παιδιά και γυναίκες που βρίσκονται στα δύο πλοία με τον όρο όμως ότι πρώτα θα αποβιβαστούν σε λιμάνι της Μάλτας. Την ίδια ώρα όμως ο επικεφαλής της Λέγκας του Βορρά, Ματέο Σαλβίνι αποφάσισε να διατηρήσει τη σκληρή γραμμή του. Οι γυναίκες πάντως και τα παιδιά σε σύνολο 49 ανθρώπων είναι μόλις 11. Όμως ο Σαλβίνι επιμένει ότι η Ιταλία δεν πρόκειται να τους δεχθεί, παρά την ελαστικότητα που επιδεικνύουν σε δηλώσεις τους οι Κόντε και ντι Μάϊο. Να βρεθεί λύση ζήτησε και ο Πάπας Φραγκίσκος.
Για αντικυβερνητικές διαδηλώσεις: Αντι -κυβερνητικές διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν για ακόμα μια φορά το περασμένο Σαββατοκύριακο τόσο στην Ουγγαρία όσο και στη Σερβία. Χιλιάδες πολίτες βρέθηκαν στους δρόμους της Βουδαπέστης και του Βελιγραδίου, αντίστοιχα. Και στις δύο περιπτώσεις οι κυβερνήσεις συνεχίζουν να απορρίπτουν τα αιτήματα των διαδηλωτών.
Στην Ουγγαρία, όπως αναφέρει το Euronews, η διαδήλωση του Σαββάτου είχε διοργανωθεί από κόμματα της αντιπολίτευσης αλλά και με τη συμμετοχή των εργατικών συνδικάτων εναντίον του νέου αντι-εργατικού νόμου. Η αλλαγή της εργατικής νομοθεσίας πέρασε με νομοσχέδιο τον Δεκέμβριο προκαλώντας την έντονη αντίδραση των κομμάτων αλλά και των πολιτών, που συμμετείχαν μαζικά στις μεγαλύτερες διαδηλώσεις εναντίον της κυβέρνησης εδώ και πάνω από ένα χρόνο. Ο νόμος έχει χαρακτηριστεί ως “νόμος των σκλάβων” καθώς επιτρέπει στους εργοδότες να ζητήσουν απο τους εργαζόμενους να δουλεύουν δύο επιπλέον ώρες από τον μέσο όρο ημερησίως ή μια επιπλέον μέρα την εβδομάδα. Επί της ουσίας προστίθενται 400 ώρες υπερωριών το χρόνο. Οι αντι-κυβερνητικές διαδηλώσεις όμως στρέφονται και εναντίον ενός νόμου που θα επιτρέπει τη δημιουργία νέων δικαστηρίων που κατά τους επικριτές του θα επιτρέπει να μπορούν να επηρεάζονται πολιτικά και εναντίον του τρόπου μετάδοσης των ειδήσεων από τα κρατικά μέσα ενημέρωσης.
Χιλιάδες διαδηλωτών βγήκαν στους δρόμους και της Σερβίας για πέμπτη συνεχόμενη εβδομάδα εναντίον του προέδρου, Αλεξάνταρ Βούτσιτς. Οι διαδηλωτές αναφέρουν ότι ο πρόεδρος έχει τον πλήρη έλεγχο των μέσων ενημέρωσης ενώ έχει εξαπολύσει επιθέσεις εναντίον μελών της αντιπολίτευσης και δημοσιογράφων. Μια επίθεση εναντίον μέλους της αντιπολίτευσης, τον περασμένο Νοέμβριο αποτέλεσε την αφορμή για αυτές τις διαδηλώσεις. Η μεγαλύτερη σε όγκο διαδήλωση πραγματοποιήθηκε στο Βελιγράδι, όμως έγιναν και σε άλλες πόλεις, όπως στο Νόβι Σαντ. Από την πλευρά του ο πρόεδρος της χώρας δήλωσε ότι προτίθεται να συζητήσει με τους διαδηλωτές όχι όμως με τους “ψεύτες της αντιπολίτευσης”. ‘Ενα από τα πανό που κυριάρχησαν στις διαδηλώσεις του Σαββάτου ανέφερε “ένας στα πέντε εκατομμύρια”. Επί της ουσίας απαντούσε σε σχόλιο του Βούτσιτς ότι δεν θα ανταποκριθεί στα αιτήματα της αντιπολίτευσης για ελεύθερα μέσα ενημέρωσης ακόμα και αν έβγαιναν στους δρόμους 5 εκατομμύρια πολιτών.
Για ΗΠΑ: “Τζον Μπόλτον: Η αποχώρηση από τη Συρία θα γίνει υπό όρους” αναφέρει η DW. Τα αμερικανικά στρατεύματα δεν θα αποχωρήσουν από την νοτιο-ανατολική Συρία έως ότου οι μαχητές του Ισλαμικού Κράτους απομακρυνθούν και υπάρχει πλαίσιο προστασίας για τους Κούρδους μαχητές, δήλωσε χθες ο ανώτατος σύμβουλος επί θεμάτων εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ, Τζον Μπόλτον προσθέτοντας ότι δεν υπάρχει “χρονοδιάγραμμα” για την αποχώρηση των στρατευμάτων, που αρχικά είχε υπολογιστεί να συμβεί εντός ολίγων εβδομάδων μετά τη σχετική ανακοίνωση του Ντ. Τραμπ. “Υπάρχουν στόχοι που θα πρέπει να ολοκληρωθούν ώστε να προχωρήσουμε στην αποχώρηση” είπε σε δημοσιογράφους στην Ιερουσαλήμ, όπου βρέθηκε. Από την πλευρά του και ο Ντ. Τραμπ επιβεβαίωσε μεν ότι τα αμερικανικά στρατεύματα θα αποχωρήσουν, αλλά προσέθεσε ότι “δεν ειπα ποτέ ότι αυτό θα συμβεί άμεσα”.
Στο μεταξύ, υπό αμφισβήτηση θέτουν ανώτατοι Αμερικανοί αξιωματούχοι την δυνατότητα της Τουρκίας να αναλάβει την επιχείρηση πλήρους εξόντωσης του ISIS στην Συρία, σε μια προσπάθεια να καθυστερήσουν την υλοποίηση της απόφασης που αιφνιδιαστικά ανακοίνωσε ο προεδρος Τράμπ σε συνεννόηση με τονΤαγίπ Ερντογάν, για απόσυρση των αμερικανικών δυνάμεων από την Συρία. Αποκαλυπτικό δημοσίευμα της Wall Street Journal αναφέρει ότι η Τουρκία ετοιμάζεται να ζητήσει από τις ΗΠΑ τέτοιου είδους υποστήριξη, συμπεριλαμβανομένων αεροπορικών επιθέσεων, μεταφορών και logistics, προκειμένου να αναλάβουν οι Τουρκικές Δυνάμεις το κύριο βάρος της αντιμετώπισης του ISIS, που τελικά, θα οδηγήσουν σε μεγαλύτερη εμπλοκή των Αμερικανών στην Συρία, ενώ τα αμερικανικά στρατεύματα θα …αποσύρονται. Την Τρίτη θα διεξαχθούν κρίσιμες συνομιλίες και για τον ρόλο της Τουρκίας στην Συρία αλλά και για τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις καθώς φθάνουν στην Άγκυρα ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ Τζον Μπολτον, ο ειδικός εκπρόσωπος του Στειτ Ντιπάρτμεντ για την Συρία Τζειμς Τζεφρυ και ο στρατηγός Τζόζεφ Ντανφορντ, επικεφαλής ομάδας στρατιωτικών και εμπειρογνωμόνων. Ενδεικτικό πάντως του «φρένου» που τράβηξε το Πεντάγωνο στην αμφιλεγόμενη αποφαση Τράμπ, είναι ότι ο ιδιος υποχρεώθηκε να δηλώσει ότι δεν έθεσε ποτέ χρονοδιάγραμμα για την απομάκρυνση των αμερικανικών δυνάμεων, ενώ αναφέρθηκε και στην προστασία των κούρδων συμμάχων, τους οποίους βεβαιως με την απόφαση του θα παρέδιδε είτε στην αγκαλιά του Ασαντ είτε στα πυρά του Ερντογαν. Σύμφωνα με την WSJ που επικαλείται Αμερικανό αξιωματούχο, ο Τζον Μπολτον έχει στείλει, σε υπουργούς της κυβέρνησης διαβαθμισμένο υπόμνημα που κωδικοποιεί το σχέδιο αντικατάστασης των αμερικανικών δυνάμεων από τουρκικές στην Βόρειο Συρία… Στο Υπόμνημα αυτό αναφέρει ότι δεν έχουν αλλάξει οι προηγούμενοι στόχοι στην Συρία, που περιλαμβάνουν την αντιμετώπιση του ISIS, την απώθηση των δυνάμεων που ελέγχονται από το Ιράν και την προώθηση διπλωματικής λύσης για να τερματισθεί ο πόλεμος. Αυτό φυσικά σημαίνει ότι η αποφαση Τραμπ παραμένει στο τραπεζι, όμως όσοι αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό την απόφαση αυτή, προβάλουν το μεγάλο κενό που υπάρχει μεταξύ των επιδιωκόμενων στόχων και των μέσων που υπάρχουν για να επιτευχθούν.
“Πότε ένα τείχος, δεν είναι τείχος;” αναρωτιέται το Politico. Ο Λευκός Οίκος επισημως ζήτησε από το Κογκρέσο να εγκρίνει την κατασκευή “σιδερένιου φράγματος” αξίας 5,7 δισ δολαρίων επιβεβαιώνοντας ότι ο Αμερικανός πρόεδρος εξακολουθεί να ζητά την κατασκευή τείχους στα σύνορα με το Μεξικό. Στο μεταξύ, τρίτη εβδομάδα ξεκινά για τη “μερική αναστολή” της λειτουργίας των ομοσπονδιακών υπηρεσιών στις ΗΠΑ.
Επιμέλεια: Αλεξάνδρα Βουδούρη
