Πάντα πίστευα, όντας ερασιτέχνης φωτογράφος, ότι η Τέχνη της φωτογραφίας χαρακτηρίζεται από δυο βασικές αρετές: την αφαίρεση και ταυτόχρονα τη συμπύκνωση. Σαν μια απομονωμένη στιγμή, να ερμηνεύει τον κόσμο όλο. Έμοιαζε λοιπόν ο τίτλος της έκθεσης του Νίκου Μεγγρέλη «Η στιγμή που περνάει και δε χάνεται» να κρύβει τον έρωτα του ερασιτέχνη, τη ματιά του δημοσιογράφου και την ελπίδα του ρομαντικού για αυτήν τη στιγμή.
Χωρίς επεξηγήσεις, αναμνήσεις ή σημειώσεις
Το άσπρο και μαύρο που μετέφερε από το Πεκίνο μέχρι το Χάλστατ και την Πάρο, τοποθετήθηκε με ακρίβεια στους τοίχους της γκαλερί iFocus στην Στοά της Όπερας. Και δίπλα τους γραμμένος μόνο ο τόπος και η χρονολογία. Χωρίς επεξηγήσεις, αναμνήσεις ή σημειώσεις. Γιατί άλλωστε στην Τέχνη, η ερμηνεία βρίσκεται στα μάτια του αποδέκτη.
Το αστικό τοπίο, έδινε τη θέση του σε αχανείς ερήμους και αιωνόβια δέντρα, το οικείο στο ανοίκειο, το πολύβουο διαδεχόταν το ερημικό. Το ανθρώπινο στοιχείο, πότε υπαρκτό και πότε υπονοούμενο, συνδεόταν άμεσα με τον τόπο και τον χρόνο, με την στιγμή της αποτύπωσης. Άνθρωποι σε ομάδες, ή άνθρωποι μόνοι τους, αλληλεπιδρούν «υποταγμένοι» πολλές φορές στην καταγωγή, την ηλικία και το φύλο τους.
Δύο γυναικεία πορτραίτα
Στην πρώτη θέαση θεώρησα τις φωτογραφίες ως αυθύπαρκτες αποτυπώσεις. Όμως παρατηρώντας καλύτερα, άρχιζα να εντοπίζω εντάσεις και συνδέσεις, αν τις κοίταγα ως ζευγάρια, τριάδες ή τετράδες. Για αυτό και η αγαπημένη μου γωνιά της έκθεσης, ήταν δύο γυναικεία πορτραίτα. Η μια φωτογραφία τραβηγμένη στο Μαρακές, το 2008 και η άλλη στην Αθήνα το 2017. Πόσα να χωρίζουν, τις δυο αυτές κοπέλες, εκτός από εννέα χρόνια και 3.000 χιλιόμετρα; Έκρυβαν και οι δύο τα μαλλιά τους: η πρώτη με μια λευκή μαντίλα και η άλλη με ένα σκουφάκι για το κρύο. Κοιτούσαν και οι δύο προς τα κάτω, και το κεφάλι τους ήταν γυρμένο προς τα αριστερά. Σα να διάβαζαν κάτι. Και όμως έτσι όπως ήταν τοποθετημένες οι φωτογραφίες, η μια κάτω από την άλλη, μου έμοιασαν σα να «μιλούν» για την ίδια κοπέλα. Μια κοπέλα στην πρώτη νιότη της, που «περιμένει» τη ζωή να έρθει.
Το μη ρεαλιστικό που φέρει η ασπρόμαυρη φωτογραφία, υπογράμμισε την ένταση των χώρων, των εκφράσεων, των καιρικών φαινομένων. Των στιγμών. Αν οι στιγμές αυτές θα μείνουν αθάνατες, όπως ενδόμυχα μοιάζει ελπίζει ο Νίκος Μεγγρέλης, θα φανεί σε βάθος χρόνου (όπως λέει και ο ίδιος).
Βάσια Μπακετέα
Πληροφορίες
iFocus Gallery- Εντός της στοάς του κινηματογράφου «Όπερα»
Τηλέφωνο: 210-364.70.88
Ωράριο: Δευτέρα, Τρίτη ,Τετάρτη, Σάββατο 11.30-18.00 Πέμπτη,Παρασκευή 11.30-21.00Είσοδος ελεύθερη
