Δεκαοκτώ χρόνια πριν σαν σήμερα σημειώνεται μία από τις μεγαλύτερες ναυτικές τραγωδίες στη χώρα μας. Βραδινές ώρες της 26ης Σεπτεμβρίου 2000 το επιβατηγό – οχηματαγωγό πλοίο «Εξπρές Σάμινα» της Minoan Flying Dolphins, με 533 επιβάτες, που κάνει το δρομολόγιο από Πειραιά προς Κυκλάδες και Δωδεκάνησα, προσκρούει στις νησίδες «Πόρτες», δύο μίλια μακρυά από την Πάρο με 81 νεκρούς.
Από την πρόσκρουση προκαλείται μεγάλο ρήγμα τριών μέτρων στη δεξιά πλευρά του πλοίου, το νερό κατακλύζει το μηχανοστάσιο, το σκάφος παίρνει γρήγορα κλίση και σε λίγα λεπτά (άλλοι επιζήσαντες ή διασώστες μιλούν για 25’ και άλλοι για 15’) βυθίζεται.
Ακολουθεί πλήρης συσκότιση, αφού μετά από βλάβη στα ηλεκτρικά δεν λειτούργησε ούτε η εφεδρική ηλεκτρογεννήτρια, δεν υπάρχει ειδοποίηση από την σειρήνα έκτακτης ανάγκης ή ενημέρωση από τα φορητά μεγάφωνα του πλοίου, με αποτέλεσμα οι επιβάτες να πανικοβληθούν και πολλοί από αυτούς να πηδούν στη θάλασσα για να σωθούν.
Στον Θάλαμο Επιχειρήσεων του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας δεν υπάρχει ανησυχία, από λάθος εκτίμηση και περνά πολύτιμος χρόνος μέχρι το Λιμεναρχείο Πάρου να διατάξει όλα τα παραπλέοντα να σπεύσουν στο σημείο του ναυαγίου για να βοηθήσουν στην επιχείριση έρευνας και διάσωσης.
Από τους ναυαγούς 81 ανασύρονται νεκροί. Ανάμεσα στα θύματα του ναυαγίου και ο Λιμενάρχης Πάρου, Δημήτριος Μάλαμας, ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή από άγχος για την επιχείρηση διάσωση.
Έναν χρόνο μετά την τραγωδία οι πραγματογνώμονες παραδίδουν στον ειδικό εφέτη ανακριτή την έκθεσή τους, όπου φαίνεται πως τίποτε δεν λειτούργησε σωστά και συγκεκριμένα:
-Οι χειρισμοί του πληρώματος γέφυρας ήταν ανεπαρκείς για να αποφευχθεί η πρόσκρουση. Περίπου 15 λεπτά πριν το ναυάγιο το πλοίο έπλεε με τον αυτόματο πιλότο και το ακριβές στίγμα του δεν ήταν γνωστό στον υποπλοίαρχο.
-Οι υδατοστεγείς πόρτες ήταν ανοιχτές, αντί για ερμητικά κλειστές, με ευθύνη πλοιάρχου και υποπλοιάρχου.
-Οι αξιωματικοί μηχανοστασίου ειδοποίησαν με καθυστέρηση 8-10 λεπτά τον πλοίαρχο για το ρήγμα, χωρίς να κλείσουν 3 από τις 11 υδατοστεγείς πόρτες με αποτέλεσμα το νερό να πλημμυρίσει γρήγορα το εσωτερικό του σκάφους.
-Δεν λειτούργησε η σειρήνα έκτακτης ανάγκης για εγκατάλειψη του πλοίου και δεν υπήρξε ενημέρωση από τα μεγάφωνα του πλοίου, με ευθύνη του πλοιάρχου, με αποτέλεσμα το πλήρωμα να μην προχωρήσει σε οργανωμένη εκκένωση του πλοίου.
-Πολλά σωσίβια δεν είχαν λαμπτήρες σήμανσης ή σφυρίχτρες.
-Το πλοίο μετά την πρόσκρουση βυθίστηκε στο σκοτάδι, αλλά και η ηλεκτρογεννήτρια έκτακτης ανάγκης σε λίγα λεπτά σταμάτησε να λειτουργεί.
-Δεν διαβιβάστηκε έγκαιρα στον Θάλαμο Επιχειρήσεων το στίγμα του ναυαγίου, με αποτέλεσμα να δυσκολευτεί η επιχείριση έρευνας και διάσωσης με ευθύνη πλοιάρχου και ασυρματιστή, ο οποίος ισχυρίστηκε πως αμέσως έδωσε το στίγμα μέσω του «Ολύμπια Ράδιο» και του «Καναλιού 4».
Να θυμίσουμε ότι το πλοίο μόλις είχε υποστεί μετασκευή με την προσθήκη ακόμα ενός ορόφου, ενώ ένα – ενάμιση μήνα πριν είχε αποχωρήσει μέλος του πληρώματος, όπου με επιστολή του αναφέρονταν σε προβλήματα που δημιουργούσαν συνθήκες μη ασφαλούς λειτουργίας.
Στις 20/9/2000 σε τηλεγράφημα του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων, διαβάζουμε μεταξύ άλλων ότι: Όσο για την αναφορά-καταγγελία του Α` μηχανικού του πλοίου Α. Σορόκου, στις 21/9/2000 ότι το σκάφος παρουσίαζε σοβαρά προβλήματα, οι τρεις αξιωματικοί υπογράμμισαν πως αμέσως έγιναν δύο γενικές επιθεωρήσεις στο «Σάμινα» και δεν έπεσε στην αντίληψη κανενός, κάτι το μεμπτό.
Νεκτάριος Ανδριόπουλος
