back to top
19.6 C
Athens
Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

19.6 C
Athens
Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Τα λουκέτα της κρίσης – Ιστορικές αλυσίδες που κατέβασαν ρολά

Διαβάστε επίσης

Εταιρείες κολοσσοί με σταθερή παρουσία στο χώρο του επιχειρείν «χάθηκαν» στα χρόνια της κρίσης, αφήνοντας πληθώρα εργαζομένων στο δρόμο.

Ακόμη και οι γνωστότερες επιχειρήσεις αναγκάστηκαν να βάλουν λουκέτο, αφού η δυσβάσταχτη φορολόγηση, η μείωση του κέρδους και η «συντήρηση» δεν αρκούσαν για να σωθούν.

Μεταξύ των χιλιάδων επιχειρήσεων που έβαλαν λουκέτο, οι 10 που ξεχωρίζουν, λόγω του ονόματος και του μεγέθους τους είναι οι εξής:

Ηλεκτρονική Αθηνών

Διατηρούσε 44 καταστήματα στην Ελλάδα και άλλα 3 στην Κύπρο. Συνολικά απασχολούσε περίπου 450 εργαζομένους.

Μετά από 60 χρόνια παρουσίας στην ελληνική αγορά πτώχευσε οριστικά στις 9 Μαρτίου 2016, γεγονός που ήρθε ως απόρροια των capital controls κατά βάση.

Softex

Άλλη μια μεγάλη επιχείρηση που έκλεισε μέσα στο 2016 αφήνοντας άνεργους περίπου 200 εργαζόμενους. Κομβικό ρόλο έπαιξε η μεγάλη πυρκαγιά που ξέσπασε τον Ιούλιο του 2015 στο εργοστάσιό της Softex στο Βοτανικό, η οποία προκάλεσε σοβαρά προβλήματα στην παραγωγή ενώ ταυτόχρονα οι ασφαλίστικες δεν αποζημίωσαν την εταιρεία όσο αυτή περίμενε.

Sprider Stores

Βάδιζαν ασθμαίνοντας για πολύ καιρό τα Sprider. Από το 2009 μέχρι το 2013, οπότε και η πάλαι ποτέ μεγαλύτερη Sprider Storesελληνική αλυσίδα ρούχων έκλεισε, η οικονομική «κατρακύλα» ήταν συνεχόμενη. Τα εναπομείναντα 45 καταστήματα έκλεισαν τον Νοέμβρη του 2013 και 800 εργαζόμενοι έμειναν στο δρόμο.

Σ’ ένα απόγευμα τον Σεπτέμβριο του 2013 έγινε γνωστό στους 890 εργαζόμενους του ομίλου Χατζηιωάννου ότι κλείνει η θυγατρική-αλυσίδα Sprider Stores. Τα οικονομικά ανοίγματα των αδελφών Χατζηιωάννου σε συνδυασμό με τον υψηλό δανεισμό ήταν το εκρηκτικό μείγμα που προκάλεσε την πτώχευση του ομίλου.

Ατλάντικ Σούπερ Μάρκετ

atlanticΥπήρξε η πέμπτη μεγαλύτερη αλυσίδα σούπερ μάρκετ της Ελλάδας. Έφτασε να απασχολεί 3.500 εργαζόμενους και είχε συνεργασία με πάνω από 2.000 προμηθευτές. Το 2011 έβαλε λουκέτο με τους ιδιοκτήτες και βασικούς μετόχους να ξεκινάνε μια σκληρή κόντρα μεταξύ τους αναφορικά με το ποιος έφταιξε για αυτή την εξέλιξη.

Η Ατλάντικ, η πέμπτη μεγαλύτερη αλυσίδα σούπερ μάρκετ της χώρας, πριν κλείσει βυθίστηκε υπό το βάρος των δανειακών υποχρεώσεων, οδηγώντας στην ανεργία πάνω από 3.000 εργαζόμενους και προκαλώντας ζημίες σε 1.500 και πλέον προμηθευτές. Καθοριστικής σημασίας ήταν και η κόντρα ανάμεσα στους βασικούς μετόχους, την οικογένεια Αποστόλου και την οικογένεια Λαουτάρη, στη διάρκεια της οποίας εκτοξεύθηκαν εκατέρωθεν σκληρές κατηγορίες. Μάλιστα, η διαμάχη των δύο πλευρών έφθασε μέχρι το ελληνικό Κοινοβούλιο.

Nutriart (πρώην Κατσέλης)

Η πιο γνωστή αρτοβιομηχανία της Ελλάδας, με δεκαετίες λειτουργίας πίσω της, έβαλε λουκέτο το φθινόπωρο του 2013. Περίπου 500 εργαζόμενοι έχασαν τη δουλειά τους παρά το γεγονός ότι οι τράπεζες έκαναν μεγάλη προσπάθεια να κρατήσουν στη ζωή την εταιρεία.

Η αρτοβιομηχανία Κατσέλης, η οποία το 2007 μετονομάστηκε σε Nutriart όταν εξαγοράσθηκε από τον όμιλο Γ. Δαυίδ, πτώχευσε το 2013 παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες της ιδιοκτησίας και των τραπεζών να βρεθεί μία λύση. Η διοίκηση απέδωσε το τέλος της εταιρείας στην ύφεση και στις τεράστιες καθυστερήσεις από πλευράς των πιστωτριών τραπεζών να ρυθμίσουν τα δάνεια της επιχείρησης.

Fokas

Ο ιστορικός όμιλος ένδυσης και υποδημάτων λειτουργούσε από το 1936 με το πρώτο κατάστημα στη Θεσσαλονίκη και στην περίοδο της μεγάλης ακμής του, διατηρούσε δύο καταστήματα τόσο σε κεντρικά σημεία στην Αθήνας όσο και σε μεγάλες πόλεις της χώρας. Συνολικά 1.500 εργαζόμενοι έμειναν χωρίς δουλειά όταν έκλεισε το 2013.

Diana

Μετά από 32 χρόνια λειτουργίας η Diana οδηγήθηκε σε πτώχευση το 2012. Είχε ιδρυθεί το 1980, ενώ εκτός από το εργοστάσιο στην Ξάνθη είχε εγκαταστάσεις και ακίνητα σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ιωάννινα, Κοζάνη, Πάτρα και Ηράκλειο Κρήτης.

Η επιχείρηση του κ. Πάνου Ζερίτη λύγισε υπό το βάρος των υποχρεώσεών της και της αδυναμίας της να βρει κεφάλαια για να συνεχίσει τη λειτουργία της, επιφέροντας βαρύ πλήγμα στην απασχόληση της ακριτικής Ξάνθης. Οι συνολικές υποχρεώσεις της Diana –σύμφωνα με τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στο αίτημα πτώχευσης– προς προμηθευτές, προσωπικό, Δημόσιο, ασφαλιστικούς φορείς, πιστωτές, ΔΕΗ και ΔΕΠΑ ανέρχονταν σε 30 εκατ. ευρώ.

Καπνοβιομηχανία «Γεωργιάδης»

Μια από τις πιο φημισμένες καπνοβιομηχανίες δεν μπόρεσε να αντεπεξέλθει στα οικονομικά της προβλήματα και έκλεισε στα τέλη του 2011, ύστερα από μισό αιώνα ζωής.  Το σήμα κατατεθέν της εταιρείας ήταν η περίφημη σειρά «22» ενώ παρήγαγε αρκετά από τα σήματα της σειράς Rothmans.

Neoset

Τι κι αν υπήρξε μια από τις πιο πετυχημένες βιομηχανίες επίπλων;

Οδηγήθηκε σε πτώχευση τον Μάρτιο του 2014 και είχε κατασχεθεί το οικόπεδο εργοστασίου της στην Εύβοια.

Είναι χαρακτηριστικό πως η εταιρεία εμφάνιζε ζημιές ύψους 53,1 εκατ. Ευρώ.

Αγνό

Οι τίτλοι τέλους για την γνωστή γαλακτοβιομηχανία έπεσαν το 2014 αν και τα προβλήματα είχαν ξεκινήσει από το 2003. Εκείνη την περίοδο είχε αλλάξει χέρια και είχε εξασφαλίσει δάνεια, τα οποία από ένα σημείο και μετά είχαν πάψει να αποπληρώνονται. Συνολικά, 375 εργαζόμενοι έμειναν άνεργοι.

Alex Pak

alexpakΗ Αlex Pak από την «αυτοκρατορία» των 33 καταστημάτων εργαλείων και άλλων ειδών σπιτιού και κήπου, λίγο πριν το τέλος της είχε φτάσει στα τρία. Η επιχείρηση βρέθηκε σε ελλειμματικά οικονομικά επίπεδα από το 2008, λόγω της ύφεσης και η εταιρεία επέβαλε την εκ περιτροπής απασχόληση στους εργαζόμενους αναγκάζοντας τους να δουλέψουν 2 με 3 ημέρες την εβδομάδα. Αυτή η απόφαση είχε ως αποτέλεσμα να απομακρυνθούν 733 υπάλληλοι, ενώ το 2013 οδηγήθηκε στην πτώχευση.

10+1 αλυσίδες ηλεκτρικών που δεν υπάρχουν πια στην Ελλάδα

1. Ράδιο Αθήναι. Η ιστορική αλυσίδα με το ποδοσφαιρικό σύνθημα «Ράδιο Αθήναι: Πρώτο ήταν – πρώτο είναι» εξαγοράστηκε από την Κωτσόβολος και αποτελούσε το δυνατό χαρτί του ομίλου σε όσους επέλεγαν να πληρώνουν τοις μετρητοίς. Με τον καιρό το σήμα χάθηκε από την αγορά καθώς επιλέχθηκε τα καταστήματα της να μπουν κάτω από το σήμα της Κωτσόβολος.

2. Κορασίδης. Στις περασμένες δεκαετίες ήταν το αντίπαλο δέος στον Κωτσόβολο. Αν και είχε το δεύτερο μεγαλύτερο δίκτυο πανελλαδικά η κακή διαχείριση τον οδήγησε σε πτώχευση στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας, πολύ πριν την ύφεση. Στην συνέχεια έγινε προσπάθεια επιστροφής καθώς το σήμα εξαγοράστηκε σε δεύτερη φάση από την ΜΙG του Ανδρέα Βγενόπουλου το 2008 όμως το εγχείρημα δεν κράτησε ούτε δύο χρόνια.

3. Elephant. Στη λογική της εμπορικής πολιτικής του ομίλου Κωτσόβολου με το Ράδιο Αθήναι, η Elephant αποτέλεσε το δεύτερο σήμα του ομίλου Κορασίδη. Κατέρρευσε και αυτή μαζί τον Κορασίδη το 2006.

4. Βασιλάκης. Μία από τις πολλές παράπλευρες απώλειες του ομίλου Κορασίδη ήταν και η αλυσίδα Βασιλάκης η οποία διατηρούσε ηγετική θέση στην αγορά της Βορείου Ελλάδας με τα οκτώ καταστήματα που διέθετε.

5. Electroworld. Το σήμα της Dixons ήρθε το 2007 για να ανταγωνιστεί σε επίπεδο μεγάλων καταστημάτων την Media Μarkt σε έναν αγγλογερμανικό πόλεμο επί ελληνικού εδάφους. Το πρώτο της κατάστημα άνοιξε τον Ιούλιο του ’07 στην Θεσσαλονίκη και στην συνέχεια ακολούθησε επεκτατική πολιτική στην Αθήνα. Στην πορεία τα βρήκε η κρίση και ενσωματώθηκαν το 2010 και αυτά κάτω από το σήμα του Κωτσόβολου, ως Mega Κωστόβολος.

6. Saturn. Η απάντηση της Media Markt στην απάντηση της Dixons που επίσης δεν μακροημέρευσε καθώς άνοιξε το πρώτο της κατάστημα μήνες πριν περίφημη εξαγγελία του Καστελόριζου. Το πρώτο κατάστημα άνοιξε τον Σεπτέμβριο του 2008, στην λεωφόρου Συγγρού (στον κτήριο που στεγάζονται και τα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας) και πλέον έχει μετατραπεί σε Media Markt όπως έγινε και με τα υπόλοιπα το 2011.

7. Σαραφίδης. Μέσα από μία «καραμπόλα» το 2006, το 51% των μετοχών της εταιρείας που μαζί με τον Βασιλάκη ήταν οι μακεδονάρχες των ηλεκτρικών πέρασε στην Ηλεκτρονική Αθηνών. Η τελευταία, που για χάρη της επέκτασης της στην αγορά της Βορείου Ελλάδος είχε «φάει» τα τελευταία χρόνια το «Αθηνών» από την επωνυμία της, είχε ως στόχο το σήμα Σαραφίδης να λειτουργεί παράλληλα και συμπληρωματικά στην τοπική αγορά.

8. Συκάρης. Μπορεί αρκετοί να μην την θυμούνται αλλά η Συκάρης διέθετε 30 καταστήματα στον Νομό Αττικής στις αρχές της περασμένης δεκαετίας έχοντας εξαγοράσει μικρότερες αλυσίδες όπως την Ζαφειρίδης και την Εικόνα Ήχος Νοτίου Ελλάδος. Η δραστηριότητα της περιορίστηκε δραματικά το 2005 έχοντας διαγράψει μία πορεία 40 χρόνων στο λιανικό εμπόριο.

9. Εικόνα – Ήχος. Ορμώμενη από την Θεσσαλονίκη η Εικόνα Ήχος πρόλαβε να εισαγάγει τις μετοχές της στο χρηματιστήριο λίγο μετά το κραχ κάτι που της έδωσε δυνατότητα να επεκτείνει το δίκτυο της και να καταφέρει να επιβιώσει για μία δεκαετία. Το 2010 τα εναπομείναντα καταστήματα της θα κατεβάσουν ταμπέλες και θα μπουν κάτω από αυτά του συνεταιρισμού Expert.

10. Ηλεκτρονική Αθηνών. Τυπικά από σήμερα η Ηλεκτρονική Αθηνών αποτελεί παρελθόν. Η οικογένεια Στρούτση άνοιξε στην δεκαετία του ’50 το πρώτο της κατάστημα στην πλατεία Κλαυθμώνος ή αλλιώς «πλατεία της πρίζας», λόγω του μεγάλου αριθμού καταστημάτων ηλεκτρικών . Πριν από 20 χρόνια διέθετε μόλις 7 καταστήματα, όλα στην Αθήνα, και στην συνέχεια ακολούθησε μια συνεχή ανοδική πορεία με επέκταση στην επαρχεία και μικρές εξαγορές. Πραγματοποίησε ανοίγματα στο εξωτερικό (Σερβία, Κύπρος) όμως δεν άντεξε την καθίζηση της αγοράς στα χρόνια της ύφεσης.

Συνεταιρισμοί. Καθώς οι περισσότεροι ήταν προμηθευτικοί υπήρχε μία σχετική ευκολία να κλείνουν (να φεσώνουν την αγορά) και να ανοίγουν με νέα επωνυμία. Η χαρτογράφηση του είναι ιδιαίτερα δύσκολη καθώς στην πορεία προέκυπταν διασπάσεις, συγχωνεύσεις, μετονομασίες κλπ. Για παράδειγμα η ΣΕΗΟΣ Euronics σήμερα λειτουργεί ως MEGA Euronics, τα καταστήματα Expert μετονομάστηκαν σε Welcome Stores αλλά ο διεθνής συνεταιρισμός επέστρεψε στην χώρα μας και αναπτύσσει ξανά την αλυσίδα ενώ νέο συνεταιρισμό φέρεται να σχημάτισαν τα μέλη που συμμετείχαν στην Magnet Electric η οποία στις ημέρες της δόξας της αριθμούσε 110 καταστήματα.

Οι συνέπειες του υπερδανεισμού

Η νέα γενιά των πτωχευμένων εταιρειών του 21ου αιώνα δημιουργήθηκε αρκετά χρόνια πριν η Ελλάδα εισέλθει στην Ευρωζώνη και απελευθερωθεί η στεγαστική και επιχειρηματική πίστη στην Ελλάδα.

Η επιθετική συμπεριφορά των ιδιοκτητών πολλών επιχειρήσεων που τυφλώθηκαν από τη λάμψη του υπερδανεισμού, το εύκολο και πολύ χρήμα που λάμβαναν από τις τράπεζες, χωρίς μάλιστα να έχουν τις απαραίτητες εγγυήσεις, τους ώθησε σε κινήσεις εντυπωσιασμού απέναντι στους ανταγωνιστές τους αδιαφορώντας για τις συνέπειες του υπερδανεισμού.

Ακόμη και στην αρχή της ύφεσης το 2008 (πρώτη φορά αρνητικό ΑΕΠ -0,02%), πολλοί επιχειρηματίες δεν αντελήφθησαν τον τυφώνα που θα ακολουθούσε και συνέχισαν να δανείζονται. Από το β΄ εξάμηνο του 2012 οι υπερδανεισμένες εταιρείες είχαν πλέον πρόβλημα με τις γραμμές πίστωσης των τραπεζών. Όταν οι τράπεζες ζήτησαν από τους επιχειρηματίες να βάλουν το χέρι στην τσέπη για να σώσουν τις εταιρείες ήταν μάλλον αργά. Η λύση των στρατηγικών επενδυτών, που επίσης αξιοποιήθηκε, δεν απέδωσε.

Κάποτε ήταν κραταιές και σημείο αναφοράς για όποιον ήθελε να αγοράσει ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά είδη. Σήμερα είτε έχουν κλείσει, αποχωρήσει, εξαγοραστεί, πτωχεύσει είτε αποτελούν σκιά του ένδοξου παρελθόντος τους. Ο κλάδος των ηλεκτρικών συσκευών, σε αντίθεση με αυτόν των σούπερ μάρκετ, είχε πληγεί με λουκέτα και πτωχεύσεις πολύ πριν εμφανιστεί η κρίση. Το προϊοντικό μείγμα που άλλαζε συνεχώς, στρεφόμενο όλο και ποιο πολύ στην τεχνολογία, ο ανταγωνισμός, η είσοδος ισχυρών παικτών από το εξωτερικό και η στροφή στις on line αγορές δεν άφησε αρκετά περιθώρια σε αλυσίδες που έμεναν έστω και ελάχιστα πίσω.

Χριστιάννα Κούσιου

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
ΑΘΗΝΑ +
spot_img

Συμβαίνει στην Αθήνα