back to top
23.4 C
Athens
Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

23.4 C
Athens
Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Ακριβή η Ελλάδα 3

Διαβάστε επίσης

Η έρευνα του Αθήνα 9.84 για την ακρίβεια, που παρουσίασε η εκπομπή «Επόμενη Δόση» με την Δ. Σαρρή και τον Γ. Παπαγεωργίου ασχολήθηκε με τον ανταγωνισμό, την εμβρυακή φάση στην οποία βρίσκεται στην χώρα μας, με αποτέλεσμα την ανοδική πορεία των τιμών.

Καθεστώτα διατίμησης, ελεγχόμενα ποσοστά κέρδους στα στάδια παραγωγής, διακίνησης και πώλησης προϊόντων, απορρίπτονται από το ίδιο υπουργείο, με την δικαιολογία πως σε μια ελεύθερη αγορά δεν μπορούν να επέμβουν με τέτοιου είδους πρακτικές.

Πάντως όλοι συμφωνούν πως ο μόνος φορέας που μπορεί να επέμβει και να «αποκαλύψει» τα κακώς κείμενα τόσο των επιχειρήσεων όσο και σούπερ μάρκετ είναι η Επιτροπή Ανταγωνισμού.

Για την ιστορία, η Επιτροπή Ανταγωνισμού δημιουργήθηκε το 1977 αλλά πήρε τη σημερινή της μορφή μόλις το 1995 στα πρότυπα των πολύ παλαιοτέρων Αρχών Ανταγωνισμού των ΗΠΑ και της Ευρώπης. Το έργο της Επιτροπής ως σήμερα έχει λίγες υποθέσεις υψηλής προβολής να επιδείξει. Ένας λόγος είναι η σχετική νεότητά της και άλλος η μεγάλη έλλειψη προσωπικού. Ενδεικτικά η Γραμματεία της έχει μόλις 26 υπαλλήλους όταν η Γερμανική Επιτροπή Ανταγωνισμού (Bundeskartellamt) έχει περίπου 300 υπαλλήλους και η επιτροπή μονοπωλίων της Γερμανίας (Monopolkommission) άλλα περίπου 20.Παρόλα αυτά έχει να επιδείξει σημαντικές αποφάσεις, όπως η απόφαση για τις απαγορευμένες συμφωνίες και πρακτικές στην αγορά των σούπερ μάρκετ, και το καρτέλ στο γάλα το 2007.

Γιατί όμως η Επιτροπή δυσκολεύεται στο να παρακολουθήσει στρεβλώσεις της αγοράς και να αποκαλύψει πιθανές πρακτικές που εντοπίζονται στην αγορά;

Ο καθ’ ύλην αρμόδιος ο Πρόεδρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού Δημήτρης Κυριτσάκης μίλησε στην Δέσποινα Μπαρδάκου και τόνισε πως αφενός υπάρχουν καταγγελίες για εναρμονισμένες πρακτικές οι οποίες όμως δεν γίνονται επωνύμως με αποτέλεσμα να δυσχεραίνεται το έργο της Επιτροπής και αφετέρου αφήνει και σοβαρές αιχμές για το ρόλο του υπουργείου Εμπορίου. «Αν υποθέσουμε ότι βρούμε τρία ή τέσσερα ή πέντε σούπερ μάρκετ η δύο τρεις επιχειρήσεις κάνουν αυτό το πράγμα τότε μπορούμε να επέμβουμε ή αν μία επιχείρηση η οποία έχει μία δεσπόζουσα θέση όπως λέμε στην αγορά δηλαδή έχει το πάνω χέρι και μπορεί να ελέγχει τότε μόνο μπορούμε να επέμβουμε εμείς. Όμως έχουμε δυνατότητα όταν έρθουν και μας πουν την πραγματικότητα διότι αυτή που σας λέω τώρα δεν είναι η επίσημη εικόνα που έχουμε ως επιτροπή είναι αυτά που έρχονται και λένε και όταν του πεις κάτσε κάτω και πες μου τα αυτά διότι πρέπει να τα έχω γραμμένα για να μπορέσω να ενεργήσω ως επιτροπή και δεν μπορώ να λέω ότι κάποιος ήρθε και μου είπε κάπου κάποτε ότι έδωσε δέκα λεπτά και του έγραψαν σαράντα δεν θα μπορώ να το πω αυτό αν δεν είναι ποιος και τι το αντιλαμβάνεσθε αυτό. Εάν λοιπόν έχω αυτά τα στοιχεία ως επιτροπή έχω δυνατότητα να εκδώσω μία γνωμοδότηση και να πω στο υπουργείο «ξέρετε υπάρχουν αυτές και αυτές οι παθογένειες στην αγορά. Ποιες παθογένειες; Ότι εκδίδονται τα πιστωτικά τιμολόγια τα οποία εμφανίζουν ότι υπάρχει μία επιβάρυνση ενώ στην ουσία είναι σε βάρος του παραγωγού. Υπάρχουν αυτές οι στρεβλώσεις αυτά, αυτά, αυτά και κύριοι πάρτε τα μέτρα σας κάντε αυτό κάντε το δεύτερο κάντε το τρίτο»δηλαδή ούτως ώστε υπεύθυνα πλέον ως επιτροπή να πω στην πολιτεία «κάντε αυτά τα πράγματα διότι δεν μπορεί να παλευτεί αλλιώς το πρόβλημα». Έτσι εμμέσως μπορώ να επηρεάσω τις τιμές.

ΕΡ: Με το υπουργείο Εμπορίου η συνεργασία σας δεν είναι όπως την περιμένατε;

ΑΠ:Το παρατηρητήριο τιμών το οποίο είναι μια πολύ σημαντική και ως ένα σημείο παρά τις όποιες επιφυλάξεις μου καλή αφετηρία στέλνει τις τιμές εδώ. Εδώ έχουμε αυτό το πρόβλημα. Σε αυτό το προϊόν έχουμε πρόβλημα. Όμως είναι το εξής. Αυτό που ζητάω και το λέω και παρότι με κακολογούν από εκεί το επιμένω ότι κύριοι εάν το βγάλει αυτό το πρόβλημα προς τα έξω πριν να έρθει σε εμένα πριν να έρθει στην επιτροπή και πάω εγώ να ελέγξω το πρόβλημα που αυτοί διαπιστώνουν από τις παρατηρήσεις τους . ΄Όταν θα πάω εγώ να ελέγξω και το ξέρουν ότι διότι το βλέπετε πανηγυρικά λένε κι εμείς διαπιστώσαμε αυτά και τα στείλαμε στην επιτροπή ο παραβάτης λοιπόν λέει ξέρετε φαίνεται μας έβαλαν στο στόχο είναι στο κόκκινο στοχοποιείται ξέρω εγώ το τάδε προϊόν για κάτσε να δω εάν έρθουν εδώ να μου βρουν ότι μπορώ να το εξαφανίσω δυστυχώς και πάμε και βρίσκουμε άδεια συρτάρια και δεν μπορούμε να αιφνιδιάσουμε. Το επαναλαμβάνω και το λέω. Ο αιφνιδιασμός είναι το όπλο μας. εάν δεν πάω να βρω τι θέλω δηλαδή όταν πάω να βρω κάτι από κει και πέρα η προσπάθεια πάει τσάμπα. Και για αυτό τους λέω εκεί πέρα και επαναλαμβάνω «κύριοι μη δημοσιοποιείτε πιο μπροστά. Όταν ας πούμε κάνω τον έλεγχο γίνει ο έλεγχος και βρούμε τα στοιχεία θα σας πω ότι εσείς τα στείλατε εσείς τα κάνατε. Δεν είναι εκεί το θέμα. Να πάρουν όσα εύσημα θέλουν. Αυτό που για μένα είναι τροχοπέδη είναι το εξής μην δημοσιοποιείτε τα στοιχεία. Μετά κάντε ότι θέλετε. Και το λέω αυτό γιατί έχω υπαρκτά παραδείγματα. Οι έμποροι καλώς έκαναν . αντιλαμβάνεσθε ότι πήραν τα μέτρα τους. Μου έκαψε τον έλεγχο. Μου καίει τον έλεγχο. Μου καίει τη δυνατότητα να μπορέσω να βρω ένα στοιχείο».

Υπάρχει όμως ένας Φορέας που φαίνεται πως κάνει καλά τη δουλειά του, και δεν είναι άλλος από τον Ενιαίο Φορέα Ελέγχου Τροφίμων. Όπως λέει ο πρόεδρος του ΕΦΕΤ Γιάννης Μίχας, υπάρχουν εταιρίες που παρά τα πρόστιμα που τους έχουν επιβληθεί, επιμένουν στις ίδιες πρακτικές για τις οποίες «τιμωρήθηκαν».

«Το σύνολο των επιχειρήσεων μικρών μεγάλων ή μεσαίων θα έλεγα ότι ανταποκρίνεται στην ευρωπαϊκή και ελληνική νομοθεσία. Υπάρχουν όμως επιχειρήσεις ξεκινώντας αντίστροφα τώρα από τις πολύ μεγάλες οι οποίες σε πάρα πολλές περιπτώσεις δεν ακολουθούν ούτε τους νόμους του κράτους στις οποίες είναι και μιλώ για πολυεθνικές επιχειρήσεις αλλά ούτε και της ευρωπαϊκής ένωσης.

Υπάρχει για παράδειγμα μία πολύ μεγάλη επιχείρηση στον τομέα του λιανεμπορίου που έχουμε επιβάλει πρόστιμα πάνω από τρία εκατομμύρια τριακόσιες χιλιάδες ευρώ. Παρόλα αυτά συνεχίζει να μην προστατεύει τη δημόσια υγεία, να μην σέβεται τους πελάτες της που είναι οι πολίτες καταναλωτές. Υπάρχουν πάρα πολλά προβλήματα ιδιαίτερα αυτή την περίοδο διότι πάρα πολλοί προσπαθούν να μειώσουν το κόστος των τροφίμων, το κόστος των επιχειρήσεων μέσα από τη μείωση της ποιότητας των τροφίμων. Για αυτό το λόγο έχουμε κάνει μία τεράστια προσπάθεια σε αυτή την κατεύθυνση. Από τον ΕΦΕΤ δημοσιοποιούνται τα πάντα, τηλέφωνο, όνομα, διεύθυνση, εταιρεία, πρόστιμο παράβαση. Πολλά μέσα μαζικής ενημέρωσης επειδή δέχονται διαφημίσεις από αυτές τις εταιρείες δεν αναφέρουν εκείνα το όνομα των επιχειρήσεων».

ΕΡ:Πως όμως η διαφήμιση μπορεί να επηρεάσει τον καταναλωτή και τις τιμές;

ΑΠ:Τον τελευταίο καιρό έχουμε παρατηρήσει πως οι διαφημιστικές καμπάνιες σε επώνυμα προϊόντα γίνονται πιο επιθετικές. Προϊόντα που λανσάρουν τα προϊόντα τους τα οποία υπόσχονται λαμπερά μαλλιά, σε νέα οικονομική τιμή που ωστόσο δεν αναγράφουν στις διαφημίσεις ότι η μείωση στην τιμή συνεπάγεται και μείωση στην ποσότητα. Επίσης μια άλλη πρακτική διαφήμισης για την προσέλκυση των καταναλωτών είναι τα φυλλάδια προσφορών που εκδίδουν τα ίδια τα σούπερ μάρκετ και σε κάποιες περιπτώσεις άλλες τιμές αναγράφονται και άλλες πληρώνει ο καταναλωτής στο ταμείο.

Για τον κώδικα που πρέπει να ακολουθούν οι διαφημίσεις και τις επιπτώσεις που έχουν όσες εταιρίες παραπλανούν τους καταναλωτές, μίλησε στην Δέσποινα Μπαρδάκου, ο πρόεδρος του Συμβουλίου Ελέγχου Επικοινωνίας Σταύρος Λεούσης.

«Καθιερώνει ένα πλαίσιο, ένα ήθος στον ανταγωνισμό,στην αλήθεια , στην μη παραπλάνηση στην μη προσβολή του ανταγωνισμού στο να μην είναι προσβλητική μια διαφήμιση στον ανταγωνισμό.

ΕΡ:Ποιες είναι οι κόκκινες γραμμές;

ΑΠ:Η μη παραπλάνηση, και η ειλικρίνεια.

ΕΡ:Αυτό δεν επιτυγχάνεται τις πιο πολλές φορές.

ΑΠ:Είναι παρεξηγημένη η άποψη ότι η διαφήμιση επιδιώκει να παραπλανά. Η διαφήμιση πρέπει να λέει την αλήθεια αλλιώς θα κάνει ένα κύκλο που θα λειτουργήσει εναντίον του προϊόντος δηλαδή, μόνο προσωρινά θα του κάνει καλό. Το ψέμα δεν αντέχει στο χρόνο. Η τελική σκοπιμότητα είναι να κρατήσει σεβαστή και υπολογίσιμη την διαφημιστική λειτουργία. Γιατί ξέρετε από αυτή εξαρτάται η επιβίωση των εταιριών διαφήμισης, των εταιριών και των μέσων».

Οι πρακτικές των εταιριών για να προσελκύσουν πελάτες ποικίλουν ανάλογα με το προϊόν το οποίο προσφέρουν. Άλλες εταιρίες επιλέγουν να αποκρύψουν στοιχεία που αφορούν στην ποιότητα των προϊόντων, π.χ στα φυλλάδια προσφορών των σούπερ μάρκετ δεν αναγράφεται ποτέ η ημερομηνία λήξης του προϊόντος με αποτέλεσμα ο καταναλωτής πέφτοντας στην παγίδα της προσφοράς , πηγαίνει στο σούπερ μάρκετ αγοράζει το προϊόν και ίσως να μην προσέξει πως τις περισσότερες φορές αυτό λήγει το αμέσως επόμενο διάστημα.

Ο Γιώργος Πανηγυράκης καθηγητής marketing στο οικονομικό πανεπιστήμιο της Αθήνας και διευθυντής στο ΜΒΑ μίλησε στην Δέσποινα Μπαρδάκου για τις πρακτικές των εταιριών αλλά και για την ποιότητα των ελληνικών προϊόντων.

Οι εταιρείες συμπεριφέρονται σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον. Όταν το περιβάλλον – θα το πω ευγενικά – είναι ελαστικό τότε η επιχείρηση κοιτάει να μεγιστοποιήσει τα κέρδη της. Η ίδια επιχείρηση φαντάζομαι μία εθνική ή μία πολυεθνική επιχείρηση λειτουργεί και σε άλλες χώρες. Εκεί επειδή υπάρχει ένα καθεστώς που η νομοθεσία λειτουργεί και εφαρμόζεται μπορεί και εφαρμόζει το νόμο. Στη χώρα μας όπως ξέρουμε έχουμε και μισθούς που δεν συγκρίνονται με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο αλλά και οι τιμές πολλές φορές είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτόν που έχουν οι άλλοι Ευρωπαίοι. Άρα ο Έλληνας πιέζεται σήμερα όχι μόνο με γεγονότα που τον ξεπερνάνε αλλά ταυτόχρονα έχουμε μία μεταχείριση σαν πολίτες, σαν καταναλωτές, σαν άνθρωποι που ίσως να μην αξίζει να την έχουμε τον 21ο αιώνα. Να πω πολύ απλά αυτό που έχουμε συζητήσει πολλές φορές ότι ο καφές στη Βιέννη είναι ενάμισι ευρώ ‘ή στο Άμστερνταμ. Στη χώρα μας δεν είναι έτσι ένας απλός καφές. Και πολλά προϊόντα όχι μόνο είναι σε μεγαλύτερη η τιμή αλλά και η ποιότητα είναι χειρότερη από αυτή που έχουν οι Ευρωπαίοι. Εμείς έχουμε ποιότητα προϊόντων της Μέσης Ανατολής.
Η επιχείρηση έχει και κοινωνική συνείδηση αναγκαστικά γιατί έχει έναν πολίτη που την ελέγχει. Και την ελέγχει μέσα από τους μηχανισμούς που λειτουργούν. Δυστυχώς εδώ οι μηχανισμοί δεν λειτουργούν. Ούτε στα συστατικά που πρέπει να έχουν τα προϊόντα, ούτε στους τρόπους διάθεσής τους αλλά και βέβαια σε ό,τι αφορά την τιμή.

ΕΡ: Ποιες είναι οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν οι εταιρίες για να προσεγγίσουν πελάτες;

ΑΠ: Η επιχείρηση για να προσεγγίσει πελάτες ένα μέσο είναι η διαφήμιση, ένας άλλος τρόπος είναι γενικότερα η επικοινωνία, δείγματα, κουπόνια , δημιουργία και ανάπτυξη σχέσεων, η εξυπηρέτηση που δίνουν στον πελάτη. Όλα αυτά μαζί αλλά βεβαίως αυτό προϋποθέτει και ένα καλό προϊόν , ένα επώνυμο προϊόν. Και βέβαια η υποστήριξη, μια ισχυρή εικόνα καταστήματος .Όλα αυτά οδηγούν τον πελάτη να αγοράζει και να αγοράζει με οφέλη και αγοράζει γιατί πιστεύει ότι παίρνει κάτι παραπάνω από ότι δίνει. Οι επιχειρήσεις έχουν πολλά και θαυμαστά μέσα αλλά και ο πολίτης έχει πολλά και θαυμαστά όπλα στην διάθεση του αν βέβαια είναι κομμάτι μιας συντεταγμένης πολιτείας.

Ο Γιώργος Κλήμης Επίκουρος καθηγητής Διαφήμισης και Μάρκετινγκ Παντείου Πανεπιστημίου, μιλώντας στην Νάντια Σκεπετάρη χαρακτηρίζει καταχρηστικές μερικές από τις πρακτικές των εταιριών, όπως η μυρωδιά φρεσκοψημένου ψωμιού σε φούρνους μέσα στα σούπερ μάρκετ που στις περισσότερες φορές είναι τεχνικές αρωματισμού μέσα από αεραγωγούς για να προσελκύουν τον πελάτη.

«Ένας στόχος της διαφήμισης είναι να δημιουργήσει επίγνωση δηλαδή, υπάρχει ένα καινούριο προϊόν εκεί έξω στην αγορά, δεν το ξέρει ο καταναλωτής, το λανσάρει η εταιρεία πρώτη φορά ή το επαναλανσάρει ή οτιδήποτε ή ανανεώνει το branding κάτι τέτοιο και άρα θα πρέπει να δημιουργήσει επίγνωση στον καταναλωτή. Μετά είναι να δημιουργήσει ένα desire που λέμε, δηλαδή ένα πόθο για το προϊόν, δηλαδή ο καταναλωτής να φτάσει σε ένα σημείο να είναι αυτό που λέμε ζεστός – hot, να θέλει να το αγοράσει. Έχουμε παρατηρήσει ότι πολλές φορές ο ανθρώπινος εγκέφαλος θα δούμε ότι είναι μία εργαλειοθήκη, μία εργαλειοθήκη έχει διάφορα εργαλεία τα οποία ο ανθρώπινος εγκέφαλος βγάζει από αυτή την εργαλειοθήκη για να αντιμετωπίσει διάφορες καταστάσεις, να πάρει αποφάσεις κλπ. Αυτά τα εργαλεία μπορούν να κάνουν τον καταναλωτή (ή το άτομο) να πάρει αποφάσεις πάρα πολύ γρήγορα για καταστάσεις που μπορεί να βρίσκεται σε ένα κίνδυνο ή κάτι τέτοιο, να τον βοηθήσουν δηλαδή να παρακάμψει το λογικό και να πατήσει περισσότερο στο συναίσθημα και σε αυτά τα εργαλεία για να αντιμετωπίσει μια κατάσταση. Πολλές φορές όμως αυτά τα εργαλεία χρησιμοποιούνται και καταχρηστικά, δηλαδή, πολλές φορές ας πούμε αν βλέπουμε μία ζεστή γωνιά σε ένα σούπερ μάρκετ που έχει τα ψωμιά, έχει τα κοτόπουλα που φτιάχνουν διάφορα τέτοια κλπ, ας πάρουμε την περίπτωση των ψωμιών, στο αρτοποιείο πάντα περνάμε από μπροστά οσμιζόμαστε την οσμή του ψωμιού που εντείνει το αίσθημα αυτό της πείνας και πολλές φορές ενώ στη λίστα είχαμε πει εμείς ότι δεν θα πάρουμε ψωμί ας πούμε από το σούπερ μάρκετ ξαφνικά περνάμε από εκεί, μας ενισχύει αυτό το αίσθημα, λειτουργεί αυτό το ένστικτο και πάμε και αγοράζουμε ψωμί. Αυτή η μυρωδιά δεν σημαίνει ότι έρχεται από το φούρνο, μπορεί να είναι essence, αεραγωγός, που υπάρχουν τρόποι και τρικ τα οποία χρησιμοποιούν εταιρείες για να ενθαρρύνουν αυτή την αγοραστική συμπεριφορά. Ας πούμε πολλές φορές θα δουν οι γονείς προϊόντα που απευθύνονται σε μικρά παιδιά βρίσκονται σε χαμηλά ράφια, στο ύψος των ματιών τους, είναι πολύχρωμα, ενισχύουν αυτό το οπτικό ερέθισμα στο παιδί να απλώσει το χέρι και να το βάλει στο καλάθι και να αρχίσει να φωνάζει στη μάμά του στο μπαμπά του θέλω αυτό το πράγμα».

Τα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας είναι πιο οικονομικά από ότι τα επώνυμα. Η διαφήμιση λοιπόν που αυτά τα προϊόντα δεν έχουν χαμηλώνει τις τιμές.Γιώργος Κλήμης εξηγεί ακριβώς τους μηχανισμούς γύρω από τα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας.

«Τα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας είναι άλλο πράγμα βέβαια. Είναι πολύ δύσκολο ένα σούπερ μάρκετ να βγάλει ιδιωτική ετικέτα coca-cola. Είναι πολύ πιο εύκολο να βγάλει ψωμί, ζάχαρη γιατί αυτά είναι προϊόντα που είναι στην κατηγορία των commodities, δηλαδή των αγαθών. Ο καταναλωτής ξέρει ότι είτε πάρει ζάχαρη, θα πω ένα αγγλικό brand για να μην υπάρχει πρόβλημα “Tate and Lyle” ας πούμε στην Αγγλία, είτε πάρει ζάχαρη από το “Sainsbury’s” που είναι το on brand ενός σούπερ μάρκετ δεν έχει πρόβλημα. Το ίδιο γίνεται και στο ψωμί και πολλές εταιρείες οι οποίες, ας πούμε, φτιάχνουν τέτοια προϊόντα είναι εταιρείες οι οποίες στο διπλανό ράφι είναι το on brand στο ψωμί ας πούμε, και στο διπλανό ράφι έχει το branded ψωμί, τη μάρκα, η οποία είναι η ίδια εταιρεία που φτιάχνει και το on brand για το σούπερ μάρκετ και είναι ακριβώς ίδια συνταγή και όμως αυτό που είναι on brand πουλιέται 30% φθηνότερα, γιατί δεν συμφέρει την εταιρεία, έχει οικονομίες κλίμακος να παράγει από την ίδια γραμμή δύο brands διαφορετικά και δεν χρειάζεται να φτιάξει μία καινούρια συνταγή για ένα άλλο τύπο ψωμιού κλπ. Αυτά τα πράγματα γίνονται. Αποσκοπούν στο ότι το σούπερ μάρκετ αρχίζει και διαβρώνει τα περιθώρια κέρδους με τα brand προϊόντα, πουλώντας σε χαμηλότερες τιμές χωρίς να έχει να δώσει ας πούμε για διαφήμιση στην τηλεόραση, στα έντυπα κλπ. για το brand του προϊόντος, το brand που διαφημίζει είναι το brand του σούπερ μάρκετ, οπότε έχει πολύ μικρό κόστος από αυτό, έχει κάνει την ειδική συμφωνία με τους κατασκευαστές και μπορεί να πουλάει φθηνότερα».

Ο Χρήστος Καμενίδης καθηγητής μάργκετινγκ αγροτικών προϊόντων στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης θεωρείται ο εμπνευστής του κινήματος της πατάτας, καθώς η ιδέα γεννήθηκε στα αμφιθέατρα της Γεωπονικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, για να πάρει την μορφή που σήμερα όλοι παρακολουθούμε. Μίλησε στην Χρύσα Παρασκευάκη.

«Αυτή η ιδέα δε μου ήρθε τώρα, (εδώ) και τη καλλιεργώ τόσο καιρό, αλλά μελετώ το όλο σύστημα, πως μπορεί να λειτουργήσει καλύτερα γιατί όπως βλέπετε αυτό είναι μια έκτακτη αντιμετώπιση του προβλήματος. Απ’ τους βασικούς στόχους του Μάρκετινγκ πως μπορούμε να σμικρύνουμε το άνοιγμα ψαλίδας τιμών των αγροτικών προϊόντων, έτσι ώστε αφενός οι παραγωγοί να πάρουν υψηλότερη γεωργική τιμή, να ικανοποιηθούν οι άνθρωποι για να συνεχίσουν να παράγουν. Να βγάλουν και αυτοί ένα εισόδημα για να ζήσει η οικογένειά τους. Αυτό αποτελεί κίνδυνο για να συνεχίσουν να παράγουν. Αν δεν αμείβονται οι παραγωγοί πως μπορούν να συνεχίσουν να παράγουν; Γι αυτό βλέπετε εγκαταλείφθηκε η γεωργία μας δυστυχώς. Από την άλλη μεριά και οι καταναλωτές πρέπει να πληρώσουν χαμηλές λιανικές τιμές, για να μπορούνε να αγοράζουνε με τα ίδια χρήματα, με κάποια χρήματα, αρκετή ποσότητα προϊόντων για να ζήσει η οικογένειά τους».

ΕΡ:Σας έχουν προσεγγίσει εσάς τώρα άλλοι συνεταιρισμοί, εκτός δηλαδή απο το θέμα της παραγωγής και της διάθεσης της πατάτας, να προχωρήσουν σε αντίστοιχα κινήματα για άλλα προϊόντα;

ΑΠ:«Ναι, βεβαίως, πολλοί, ναι, και από την πλευρά των παραγωγών ελαιολάδου και συνεταιρισμοί και ομάδες παραγωγών, αλλά και από το ρύζι και τα φασόλια. Λοιπόν εμείς σε αυτά τα προϊόντα που είναι βασικά αγαθά διατροφής του ανθρώπου θα προχωρήσουμε να βοηθήσουμε τους ανθρώπους όσο μπορούμε περισσότερο. Αντί οι έμποροι (λένε ότι ε…) εκβιάζουν και φωνάζουν κλπ, αντί κάτι τέτοια πράγματα, να κοιτάξουν πως θα οργανωθούν καλύτερα, να λειτουργούν με χαμηλότερο κόστος ανά μονάδα, για να μπορέσουν με τη μεγαλύτερη ποσότητα που διακινούν, να βγάζουν τα εισοδήματα που θέλουν, όχι όμως σε τόσο υψηλές τιμές που δεν μπορούν σήμερα οι καταναλωτές οι δικοί μας να αγοράζουν».

Δέσποινα Μπαρδάκου – Χρύσα Παρασκευάκη

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
ΑΘΗΝΑ +
spot_img

Συμβαίνει στην Αθήνα