Η δύναμη,το ταλέντο και η επιμονή του Νίκου Γκάλη γίνονται η έμπνευση για το κοντσέρτο για πιάνο του συνθέτη Νικόλα Τζώρτζη.
Τον Σεπτέμβριο του 2017 μπήκε στο Hall of Fame του παγκόσμιου Μπάσκετ. Οι ειδικοί λένε ότι αυτή η αναγνώριση ήρθε αργά. Ο Νίκος Γκάλης από την αρχή της καριέρας του αναγνωρίστηκε ως κορυφαίος από το ελληνικό και το παγκόσμιο μπάσκετ για το ταλέντο, την τεχνική και την προσωπικότητα του. Και όχι μόνο. Και για εμάς τους «ερασιτέχνες» θεατές του αθλητισμού υπήρξε πάθος και πρότυπο, εμπνευστής μιας νέας εποχής. Όλη αυτή η θρυλική πορεία «ενέπνευσε» τον Νικόλα Τζώρτζη να συνθέσει ένα κοντσέρτο για πιάνο με τίτλο «Contre Tous, hommage à Nikos Galis».
Ο Νικόλας Τζώρτζης μίλησε στον Αθήνα 9.84 για τον «σολίστα» Νίκο Γκάλη
Πως ένα κοντσέρτο για πιάνο αποτυπώνει το Νίκο Γκάλη;
«Σκέφτηκα ότι θα ήθελα πολύ να γράψω ένα κοντσέρτο για πιάνο ειδικά για τον Παύλο Αντωνιάδη που θα παίξει την Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου και τι καλύτερο να γράψω για το Νίκο Γκάλη; Γιατί ούτως ή άλλως μέσα από την δουλειά του έκανε ακριβώς αυτό: ήταν ένας σολίστας, μέσα σε ένα μεγαλύτερο σύνολο και ερχόταν αντιμέτωπος πολλές φορές εναντίον όλων όπως έλεγε και ο μακαρίτης ο Συρίγος, πολλές οι φωτογραφίες του Γκάλη και γύρω πέντε αντίπαλοι, και παρόλαυτά κατάφερνε να βάλει το καλάθι. Οπότε σαν κατάσταση, αφαιρετικά, έχει κάτι το κοντσερτοειδές.
Ένας σολίστας ο οποίος τίθεται αντιμέτωπος με έναν άλλον οργανισμό και παράλληλα έχει και τους συμπαίκτες του οι οποίοι θα τον στηρίξουν θα τον βοηθήσουν και στους οποίους μπορεί να δώσει μια πάσα και να βάλουν αυτοί το καλάθι, να ολοκληρώσουν αυτοί την ομαδική προσπάθεια. Ακόμη και η έννοια ενός αγώνα μπάσκετ είναι μια κατάσταση η οποία μπορεί να μεταφραστεί μουσικά, το γήπεδο το ίδιο με τον κόσμο, με τα συνθήματα με τους ρυθμούς με τους παίκτες, με τις εναλλαγές ρυθμών με την ομαδική δουλειά, με την σύγκρουση, όλα αυτά είναι πράγματα τα οποία μουσικά μπορούν να βρουν τρόπο έκφρασης».
Το κοντσέρτο αυτό δηλαδή είναι ένα σημείο που η μουσική «ακουμπάει» με τον αθλητισμό;
«Όχι ακριβώς ακουμπάει. Αλλά ας σκεφτούμε πόσο το σώμα συμμετέχει στην μουσική εκτέλεση. Ο πιανίστας που θα παίξει την Παρασκευή πρέπει να είναι σε άψογη φυσική κατάσταση για να μπορεί να φέρει εις πέρας την αποστολή του. Είναι μια πολύ σωματική διαδικασία το να παίζει κανείς μουσική, όπως και ο αθλητισμός αντίστοιχα έχει πολύ μυαλό μέσα– δεν είναι ότι μπαίνουν μέσα και ο πιο ψηλός θα επικρατήσει ή ο πιο γρήγορος θα επικρατήσει. Θα επικρατήσει αυτός ο οποίος συνδυάζει και πνευματικά προτερήματα αλλά και σωματικά προτερήματα»
Οι δεκαετίες του ’80 και του ’90 σημειώθηκαν πολλές νίκες σε αθλητικό επίπεδο. Έλληνες αθλητές πέτυχαν ακόμη και χρυσές νίκες σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Τι είναι όμως αυτό που ξεχωρίζει το Νίκο Γκάλη από όλους αυτούς τους κορυφαίους αθλητές;
«Ο Νίκος Γκάλης ήταν αθλητής σε ένα ομαδικό άθλημα και παρόλαυτα ήταν ναι μεν ο πιο κοντός αλλά και ο πιο σπουδαίος από όλους. Για να γράψω το κοντσέρτο αυτό παρακολούθησα στο youtube σχεδόν όλους τους αγώνες του Ευρωμπάσκετ ’87 για να πάρω ιδέες πως λειτουργούσε η ομάδα τότε. Και είναι εμφανές στους πρώτους αγώνες ότι είναι ο μόνος από την ομάδα ο οποίος πιστεύει σε κάτι.
Αν πχ δούμε τους δύο αγώνες με την Γιουκοσλαβία ο πρώτος είναι στον όμιλο και ο δεύτερος στον ημιτελικό. Αυτό που έχει αλλάξει δεν είναι τόσο ο Γκάλης. Είναι οι συμπαίκτες του. Στον πρώτο αγώνα οι συμπαίκτες του οι ίδιοι τον κοιτάζουν με δέος. Μπαίνουν μέσα και δεν πιστεύουν ότι μπορούν να κερδίσουν. Στο δεύτερο παιχνίδι το πιστεύουν και αυτοί. Και αυτό είναι ίσως η διαφορά και το κατόρθωμα του Νίκου Γκάλη. Ενέπνεε τους άλλους. Ήταν ηγέτης»
Βάσια Μπακετέα
